همشهری آنلاین/ پریسا نوری: پویش محلی خرید گندم برای پرنده‌ها حدود یک سال پیش در میان تاکسیرانان خط دردشت- میدان شقایق با یک کیلو گندم در روز، آغاز و با گذشت یک سال با حمایت اهالی محله و رهگذران به بیش از ۵۰ کیلو رسیده است. «محسن ابوالحسنی» راننده ۵۴ ساله خط دردشت که بانی این پویش است، می‌گوید: «از کودکی به پرنده‌ها به ویژه کبوترها علاقه داشتم و خودم هم در خانه چند کبوتر نگه می‌داشتم، چند سال پیش که به اصرار همسرم کبوترها را رها کردم تصمیم گرفتم به آنها در خیابان غذا بدهم. » این شهروند خوش ذوق با اشاره به میدانگاهی کوچک کنار پایانه تاکسیرانی از شروع پویش غذارسانی به پرنده‌ها اینطور می‌گوید: «وقتی به همکارانم گفتم بیایید در این میدانگاهی برای پرنده‌ها غذا بریزیم، آنها خندیدند و گفتند چون اینجا شلوغ است و تردد مردم و ماشین‌ها زیاد است، محال است کبوترها اینجا بنشینند. اما من مطمئن بودم که اگر اعتماد پرنده‌ها را جلب کنیم حتما می‌آیند، از این رو همان روز با خرید یک کیلوگندم کار را شروع کردم. »
به گفته ابوالحسنی در روزهای اول شروع پویش تعداد پرنده‌هایی که سر سفره تاکسیرانان می‌نشستند، کمتر از انگشتان دست بود، اما حالا با گذشت یک سال، صدها پرنده از انواع کبوتر، کفترچاهی، گنجشک، بلبل خرما و کلاغ هر روز کنار این سفره که حالا با کمک اهالی محله و رهگذران پهن می‌شود، هستند: «الان این پرنده‌ها روزی ۵۰ کیلو گندم می‌خورند، که حدود ۲۰ کیلوی آن را با کمک همکاران فراهم می‌کنیم و بقیه‌اش را اهالی محله و رهگذران می‌آورند. مثلا یک آقایی هر روز راس ساعت ۶ صبح با یک خودروی شاسی بلند به اینجا می‌آید و حدود ۱۰ کیلوگندم می‌ریزد و می‌رود. یکی دیگر از هم محله‌ای‌ها هم که نذر کرده بود اگر سر کار برود بخشی از حقوقش را برای خرید گندم هزینه کند، با ادا شدن نذرش، هر روز با یک کیسه گندم به اینجا می‌آید. »
ابوالحسنی در ادامه با گلایه از رفتار برخی شهروندان می‌گوید: «گاهی برخی افراد به جای گندم زباله می‌ریزند. مثلا پیاز یا پوست میوه یا نون بربری درسته می‌ریزند و باعث آلودگی این میدانگاه می‌شوند. همچنین برخی رهگذران وقتی پرنده‌ها مشغول غذا خوردن هستند، عمدا از وسط میدانگاه رد می‌شوند و پرنده‌ها را می‌ترسانند. من وقتی این رفتارها را می‌بینم به آنها می‌گویم دوست دارید وقتی سر سفره غذا می‌خورید کسی شما را به زور بلند کند؟ »
نظر شما