گرچه به احتمال فراوان شورای سوم با مفتوح کردن دوباره این پرونده، برای طرحی که شورای شهر دوم پرونده آن را گشود، اما حاضر به بستن آن نشد، هزینه می‌پردازد، اما اعضای مختلف شورای شهر عنوان می‌کنند که بیش از این تهران نباید هزینه مونوریل صادقیه را بپردازد.
در حالی که شورای شهر دوم صلاح را در آن دید که این طرح را که توافق بسیاری از شورای دومی‌ها را به همراه نداشت، متوقف کند تا بیش از آن گرفتار اما و اگرهای این طرح غیرکارشناسی نشوند، اما پس از دو سال در یک هفته گذشته برخی از اعضای شورای شهر عنوان کردند که می‌خواهند شهامت به خرج داده و در مورد مونوریل صادقیه تصمیم بگیرند.
حمزه شکیب که پیش از این در گفتوگو با ایسنا عنوان کرده بود که شهرداری تهران مدارک لازم را مبنی بر اینکه طرح مونوریل صادقیه، تاثیری در ترافیک منطقه ندارد، ارائه کند تا شورای شهر هم در چند جلسه آینده تصمیم نهایی را بگیرد، در گفتوگو با همشهری عصر هم بر این نکته تاکید کرد که قرار نیست به خاطر مخالفت‌های دولت با متوقف شدن مونوریل صادقیه، شورا جانبدارانه تصمیم بگیرد.
شکیب عنوان می‌کند که قرار نیست روایت شورای شهر دوم بار دیگر تکرار شود و برای مونوریل نهادی به جز شورای شهر تصمیم بگیرد:«در شورای شهر دوم هم قرار بود مونوریل به‌صورت آزمایشی اجرا شود تا بتوان توان فنی در بخش عمرانی و همچنین کارآیی مونوریل را ارزیابی کرد.»
البته شهروندان تهرانی همچنان این سؤال را از نمایندگانشان دارند که چرا اجازه دادند که هزینه هنگفتی از شهر به هدر رود تا تنها برای برخی از مدیران یک نظریه دانشگاهی، آزمایش شود.
اگر همان زمان فرماندار وقت به اجرای این طرح اعتراض نمی‌کرد، باید شهر همچنان هزینه‌های بیشتری را پرداخت می‌کرد. به هر حال شکایت فرماندار به هیات حل اختلاف کشید و دولت وقت ساخت طرح را متوقف کرد.
شکیب عنوان می‌کند آنچه آنها را بر آن داشته تا بار دیگر این پرونده را مفتوح کنند، هزینه‌ای است که در گوشه‌ای از شهر خرج شده و الان تنها مزاحمت‌هایش برای مردم باقی مانده است: « تا به امروز که پایه‌های مونوریل صادقیه باقی‌مانده‌اند علاوه بر آنکه به نمادی از ناهماهنگی مدیران شهری تبدیل شده‌اند، محل مناسبی برای معتادان و مزاحمت برای مردم و خدشه‌ای برای نمای شهر شده و حداقل باید یک بار همت کرده و تکلیف آن را تعیین کرد.»
گرچه شکیب به گونه‌ای از این تعیین تکلیف صحبت می‌کند که برداشت می‌شود نظر رئیس کمیسیون عمران شورای شهر مختومه شدن این ماجرا برای همیشه است:« دو دیدگاه وجود دارد. دیدگاهی که معتقد است انتخاب این مسیر کارشناسی نبوده و هرکجا که جلوی ضرر را بگیرند، عین فایده است و گروه دوم که اعتقاد دارند این طرح آزمایشی در مسیر انتخاب شده درست است و باید اجرا شود تا توان کشور به محک آزمایش گذاشته شود.»
وی افزود: «اما حرف آخر را برای ما طرح جامع ترافیک می‌زند که شورای شهر در حال بررسی آن است و در این طرح هم فعلا کارشناسان عنوان کرده‌اند که مونوریل صادقیه از لحاظ هزینه و فایده تایید نمی‌شود.»
با این حال، وی نظر نهایی را نظر تمام اعضای شورای شهر سوم عنوان می‌کند و به همین دلیل اطمینان خاطر می‌دهد که اگر شهرداری مدارک و مستندات ناکارآیی مونوریل صادقیه را هر چه سریع‌تر ارائه دهد، شورای شهر هم در این مورد تصمیم خواهد گرفت:«شورای شهر با تمام توان خود، خواهد کوشید تا در مورد این طرح آزمایشی به دور از هرگونه بازی سیاسی تصمیم گرفته شود.
البته وی عنوان می‌کند که هر آنچه تصمیم می‌گیرند با لحاظ یک افق دور، مثلا 30 سال آینده تهران است. آنچه که گفته می‌شود در طرح جامع ترافیک هم لحاظ شده و چشم‌انداز تهران را در یک دوره میان‌مدت در نظر گرفته است.
مدافعان مونوریل صادقیه هنوز وجود دارند
البته گویا هنوز برخی از اعضای شورای سوم که از قضا در شورای دوم هم بودند، ترجیح می‌دهند نظر شهردار سابق اجرا شود.
حسن بیادی، نایب رئیس شورای شهر در دفاع از این تصمیم شورای شهر دوم تاکید دارد که برخلاف برخی اظهار‌نظرها، احمدی‌نژاد هیچ تاثیری در رأی نهایی شورای شهر نداشت و بسیاری از اعضای شورای شهر که الان مخالف مونوریل شدند، همان زمان این طرح را تایید می‌کردند.
البته این اظهارات بیادی مورد تایید سایر اعضای شورای شهر دوم است، البته با این توضیح که شورای دوم تصمیمش را برای اجرای این طرح تنها بر پایه چند صفحه مطالعات گرفت و هیچ استدلال کارشناسی از سوی صاحب‌نظران ترافیک را پشتوانه مصوبه‌اش نداد.
با این حال بیادی عنوان می‌کند که درحال حاضر هم معتقد است که با فاکتور گرفتن مسیر آزادی تا فرودگاه مهرآباد، مونوریل صادقیه تا آزادی باید ساخته شود:« همین امروز هم تردد مسافران از میدان صادقیه تا آزادی آنقدر هست که سیستم مونوریل یا سیستم کارشناسی شده دیگری را برای این برنامه در نظر گرفت، اما عبور مترو از آزادی به فرودگاه با موانعی روبه‌رو خواهد شد و بهتر است که دست‌اندرکاران، مسیر را کج و به طرف اکباتان برانند.»
بیادی با همین استدلال عنوان می‌کند: «گزینه جمع آوری مونوریل تهران را رد می‌کنم، البته اعلام نهایی نظر شورا منوط به برگزاری جلسه‌های آتی و پایان یافتن بحث طرح جامع ترافیک است.»
با این وجود، وی هیچ‌یک از نظرات مخالفان برای جمع‌آوری مونوریل را رد نکرد و بحث و گفتوگو درباره این مسائل را منوط به‌نظر کارشناسی کارشناسان مربوط دانست.
تصمیم با کارشناسان، قضاوت با شورا
مرتضی طلایی، عضو شورای سوم که حداقل ماجرای مونوریل را بیرون از دایره شورای دوم هم نگاه کرده، از اعضای شورای شهر خواست کاری کنند که سال‌ها بعد افکار عمومی مانند شورای دوم در مورد آنها قضاوت بدی نکند:«نظر مخالفان را رد یا دلایل موافقان را باید شنید، اما به شرطی که ابتدا کارشناسان امر با دلیل و برهان ثابت کنند که مونوریل صادقیه برای شهر کارایی داردیا نه. این نوع تصمیم‌گیری دیگر نه حاشیه‌ساز است و نه می‌توان آن را سیاسی نامید.»
شهرداری واسطه‌ای برای داوری صحیح
به هر حال مونوریل همیشه برای شهر حاشیه‌ساز است.حال می‌خواهد مونوریل صادقیه باشد یا همین خطوط جدید که بین وزارت کشور و شورای شهر در مورد 66 کیلومتر یا 6 کیلومتر آن بحث و جدل‌ها ادامه دارد.
آنچه که در این میان شهروندان از شهرداری انتظار دارند، دادن اطلاعات صحیح است تا حداقل دوباره نخواهند قضاوت کنند که مانند دوره قبل سلیقه‌های شخصی مدیران شهری، سرنوشت بودجه و ترافیک و رفاه آنها را رقم خواهد زد.
برای جلوگیری از چنین قضاوتی به‌نظر می‌رسد همین که شهرداری در مقام یک دلسوز شهر تنها یک رابط برای ارتباط کارشناسان و اعضای شورای شهر باشد، کفایت می‌کند.
شاید به همین دلیل است که برخلاف آنچه در دوره‌های قبل صورت می‌گرفت شهردار تهران ترجیح می‌دهد در این مورد تنها به این امر بسنده کند:«شهرداری دلایلش را در مورد مونوریل صادقیه به شورای شهر نوشته تا برای پایه‌های مونوریل صادقیه تعیین تکلیف کنند.»
به گفته قالیباف، در مورد این موضوع در کمیسیون عمران شورا و مجموعه معاونت عمرانی، کار کارشناسی صورت گرفته و پس از نظر شورا این کار صورت می‌گیرد.
یادآوری تجربه‌های گذشته
در این میان بد هم نیست که اعضای شورای شهر سوم خاطرات و تجربه‌های شورای دوم را یک مروری کنند؛ روزهایی که روایت از غیرکارشناسی بودن این طرح و هزینه‌های هنگفت و برابر نبودن دو کفه فایده و هزینه بود.
شاید اگر اظهار نظرها و گزارش‌های کارشناسان آن دوره مروری شود، شورای سوم بهتر بتواند به دور از فشارهایی که ممکن است آنها را به سمت راه‌اندازی مجدد این طرح سوق می‌دهد، تنها در جهت منفعت مردم تصمیم بگیرد.
