همشهری آنلاین- رابعه تیموری: بازیگر کازرونی بااخلاق و متواضع کشورمان که ۶۶بهار و نوروز را پشت سر گذاشته و به اندازه روزهای کودکیاش جمع شدن اعضای خانواده دور سفره هفتسین را دوست دارد، اما حالا موقع سال تحویل به جای خاگ بازی (تخممرغ بازی) وتریکه بازی (تیله بازی) و شمردن اسکناسهای نو عیدی کنار سفره هفتسین به کوچکترها عیدی میدهد و با لحن گرم و پدرانهاش دعای آغاز سال را برای اعضای خانواده زمزمه میکند. «محمود پاکنیت» معتقد است در نوروز امسال که بیماری کرونا ویروس سلامت ما را تهدید میکند، باید به شیوهای متفاوت این روزها را جشن بگیریم.
آداب و رسوم نوروزی مردم کازرون شــهرت زیادی دارد. از عیدهای نوروز دوران کودکیتان تعریف کنید.
جشنهای نوروزی ما از شب چهارشنبهسوری شروع میشد که با همسایهها در حیاط یا کوچه جمع میشدیم و از روی آتش میپریدیم. این شبها در دست هریک از بچهها یک پیاله خرک (خرمای نارس) و گردو و تخممرغ آبپز رنگی و تخمه بود و کنار آتش با هم تیله بازی و تخممرغ بازی میکردند. تخممرغ بازی به این شکل بود که بچهها تخممرغشان را توی مشت میگرفتند و نوک آن را به هم میکوبیدند. تخممرغ هرکسی میشکست، از خوردن آن محروم میشد. در این شبها بساط گپ و اختلاط و قصهگویی هم به راه بود و حسابی خوش میگذشت. البته این شبنشینیها و از آتش پریدن گاهی خاطرات بدی هم داشت، مثلاً یکبار بچه ۳ساله یکی از همسایهها میخواست از بزرگترها تقلید کند که توی آتش افتاد و اهالی محل با گذاشتن ماست روی محل سوختگی، بیقراریاش را کم کردند. صبح روز عید نوروز هم همه ما شال و کلاه میکردیم و به خانه مادربزرگ میرفتیم. مادربزرگ از مدتها پیش برای نوهها پول لای قرآن میگذاشت و تخممرغ رنگ میکرد.
حالا عید نوروز را به رسم اهالی شیراز که شهر همسرتان است، برگزار میکنید یا آداب مردم کازرون را به جا میآورید؟
دورهم بودن خانوادهها و دید و بازدیدهای فامیلی که از سنتهای قدیمی ما ایرانیان است، در آداب و رسوم اقوام مختلف کشورمان اهمیت دارد. مراسم نوروزی کازرونیها و شیرازیها تفاوت زیادی با هم ندارد، اما برای من و خانوادهام مهم است که موقع سال تحویل کنار هم باشیم و آغاز سال نو را با هم جشن بگیریم. در بسیاری از خانوادههای امروزی دورهمیها و ارتباطات فامیلی کمرنگ شده، اما تعداد زیادی از خانوادهها که خانواده من هم جزو آنهاست، تلاش میکنند از سنتهای ایرانی فاصله نگیرند و خودشان را از لذت دورهمیهای خانوادگی محروم نکنند.
تابه حال در محل کارتان یا در پروژههای فیلم و سریال، سال نو را تحویل کردهاید؟
در دهه۴۰ من، مهدی فقیه و تعدادی از جوانان هنرمند رشته تئاتر تصمیم گرفتیم در پارک آزادی شیراز، یک سالن تئاتر ویژه کودکان و نوجوانان راهاندازی کنیم. حاضر کردن سالن طولانی شد و ما شبعید نوروز مشغول کار بودیم. موقع سال تحویل هم با ابزارهایی مانند سیم و سیم چین و... سفره هفتسین را چیدیم و سال نو را تحویل کردیم. این سالن ۷۰نفر ظرفیت دارد و به نام استاد «رحیم هودی» که از پیشکسوتان تئاتر استان فارس است، نامگذاری شده است.
عید نوروز امسال را چگونه سپری می کنید؟
این روزها کشور ما شرایط خاصی دارد و با توجه به شیوع بیماری ویروس کرونا باید رفتار متفاوتی داشته باشیم. در این ایام باید دست به دست هم دهیم و با ماندن در خانه و پرهیز از مسافرتها و دید و بازدیدهای نوروزی به ریشهکن شدن این بیماری کمک کنیم. در شرایط موجود باید واقعبین باشیم و به سهم خود به حل مشکل کمک کنیم. ما میتوانیم نوروز را در جمع کوچک خانوادگی خود جشن بگیریم و لحظات خوبی را در کنار اعضای خانواده بگذرانیم.
فیلمهای سینمایی «جای امن» و «غزال» و بسیاری از سریالهای تلویزیونی که شما ایفای نقش کردید، در محلههای جنوب تهران فیلمبرداری شدهاند. از این محلهها و مردم آنها چه خاطراتی دارید؟
مردم جنوب تهران بسیار خونگرم و بامحبت هستند. با آنکه سالها از ضبط و پخش سریال پدرسالار و فیلم سینمایی جای امن میگذرد، مردم جنوب شهر که در زمان ضبط این برنامهها با من آشنا شدند، هرازگاهی زنگ میزنند و احوالم را میپرسند.
مردم در سال جدید شما را در چه نقشی خواهند دید؟
مشغول بازی در سریال «جشن سربرون» به کارگردانی «مجتبی راعی» هستم و در این سریال نقش «فتحاللهخان» را بازی میکنم. عشایر فارس هنگام پایان بافت قالی جشنی میگیرند به نام «سربرون» که پود انتهای قالی را برش میزنند و معمولاً همزمان با مراسم عروسی یکی از جوانان ایل برگزار میشود. نام این سریال هم از این جشن الهام گرفته شده و به روایت بخشی از تاریخ کشورمان میپردازد.
نظر شما