مصطفی رحماندوست: کتاب که نمی‌خوانید، فیلم کلاسیک ببینید

همشهری آنلاین-پروانه بهرام‌نژاد: شاعر نام آشنای کودکان از سفر و بیرون رفتن برخی از شهروندان در این روزهای شیوع ویروس کرونا گله‌مند است و آن را کم لطفی این دسته از مردم می‌داند. مصطفی رحماندوست می‌گوید: «متأسفم بعضی‌ها کم لطفی می‌کنند و راه می افتند و به سفر از اینجا به آنجا می‌روند. متأسفم که از اول مراکز شیوع کرونا را قرنطینه نکردند، متأسفم. ما در بحرانی حرکت می‌کنیم که هم خطرناک است و هم باید از آن بگذریم. هم نمی‌توانیم دست روی دست بگذاریم و هم نگذاریم.» او می‌افزاید: «ما همیشه مردم را به کتاب خواندن دعوت کرده‌ایم اما مثل اینکه کتاب نمی‌خوانند و اتفاقی نمی افتد. من پیشنهاد می‌کنم حالا که در خانه نشسته‌ایم، مثل کاری که خودمان انجام می‌دهیم، مردم هم فیلم ببینند و اصرار هم دارم آثار کلاسیک دنیا را تماشا کنند.»

• درس‌آموزی از فیلم‌های کلاسیک

به اعتقاد رحماندوست تماشای فیلم‌های کلاسیک برای مخاطبان دستاوردهای بسیار گرانبها دارد. او می‌گوید: «فیلم‌های روز که یکدفعه پرطرفدار و مدتی بعد هم فراموش می‌شود، تأثیر و اتفاقی در زندگی آدم ایجاد نمی‌کند اما دنیا از این بحران‌ها زیاد گذرانده و سال‌های وبا و طاعون را طی کرده که اینها در آثار کلاسیک دنیا نشان داده شده‌است. حالا که رمان نمی‌خوانیم، بد نیست فیلم‌های این موضوعات را ببینیم تا بدانیم درد فقط درد ما نبوده و ما تنها ملت درد زده جهان نیستیم. پیش از ما هم بسیار بودند و اینها را پشت سر گذاشته‌اند و بعد هم شکر خدا به آنجاهایی که باید می‌رسیدند، رسیده‌اند. این خود مایه امیدواری است. من از مردم می‌خواهم این فیلم‌های کلاسیک را ببینند که حرف و امیدی نهفته در خود دارند. ضمن سرگرم کردن همه اعضای خانواده، به ما می‌گوید ما تنها ملتی نیستیم که دردکشیده‌ایم.»

• به فردای بهتر امیدوار باشیم

اگر فکر می‌کنید فیلم‌های کلاسیک جهان مخاطب خاص دارد و برای همه اعضای خانواده نیست، رحماندوست پاسخ شما را اینطور می‌دهد: «بله ممکن است ابتدا به نظر برسد مخاطب اصلی فیلم‌های ساخته شده بزرگترها هستند اما وقتی اعضای خانواده در کنار همدیگر آن را تماشا می‌کنند و درباره فیلم باهم حرف می‌زنند اتفاق بهتری رخ می‌دهد و آن این است که بچه‌ها احساس می‌کنند که در خانه دیده شده‌اند.» او می‌افزاید: «هرکسی مردم را به شیوه خود به امیدواری دعوت می‌کند، من هم به مردم عادی مثل خودم، می‌گویم راه ما الان این است که از تجربه‌های دیگران در روزگاران گذشته درس بگیریم و بدانیم هر دردی می‌گذرد، حتی سخت‌ترین دردها و به فردای بهتر امیدوار باشیم.»