بیشتر نونهالان و نوجوانان، همواره کنجکاو هستند و در این کنجکاوی علاقه ویژه‌ای هم به عرصه هوافضا دارند، اعم از هواپیما، موشک، بالن، شاتل و... اگر می‌خواهید این موضوع را آزمایش کنید کافیست از چند نوجوان بپرسید که در آینده می‌خواهید چه کاره شوید؟
بیش از ۸۰ درصدشان می‌گویند می‌خواهیم خلبان شویم (البته کارشناسان هوافضا خلبان نمی‌شوند و در اصل سازندگان وسایل هوایی محسوب می‌شوند).
هوافضا دانشی نو و البته بسیار جذاب است. کمی بیش از ۱۰۰ سال از عمر حرفه‌ای آن نمی‌گذرد که تبدیل به یکی از علوم راهبردی ممالک مختلف دنیا شده و همگان با صرف بودجه‌های هنگفت به‌دنبال پیشرفت در این عرصه هستند.
کشور ما ایران نیز در دهه اخیر تلاش‌های بسیاری کرده و البته نیازهایش هم به کمکش آمده تا تبدیل به یکی از کشورهای قدرتمند هوافضای منطقه شود.
البته در خاورمیانه دانش هوافضایی کشورهای دیگر تقریباً صفر است و هر چه دارند هم بیشتر مقلدانه و خریداری شده است.
جنگ تحمیلی به ایران کمک کرد تا در عرصه موشک و با استفاده از مهندسی معکوس که به دست کارشناسان ایرانی انجام شد، به موفقیت‌های چشمگیری برسد و هم اکنون از قدرتمندان موشکی منطقه به حساب می‌آید.
تحرکاتی که به تازگی در عرصه فضا هم داشتیم قابل توجه است ولی هنوز به قدری با دانش و فناوری روز فاصله دارند که نمی‌توان از آنها در حد بین‌المللی صحبت کرد. با این توصیفات می‌توانیم نتیجه بگیریم که اگر تاکنون زمان را از دست داده ایم، پس باید به فکر نسل‌های بعدی باشیم و راه را برای آنها باز کنیم.
برگزاری مسابقات، همایش‌ها و سمینارها برای گروه‌های سنی پایین می‌تواند یکی از نمونه‌های بارز جذب استعدادها و ایجاد بسترهای مستحکم دانش باشد که به تازگی برای اولین بار در ایران و با همت دانشگاه امیرکبیر این امر محقق شد.
این مسابقات در سه سطح دوره راهنمایی، اول و دوم دبیرستان و سوم و پیش دانشگاهی مدارس شهر تهران برگزار شد.
دکتر امین ابراهیم صالح‌زاده، دبیر علمی این مسابقه می‌گوید: سطح راهنمایی با موضوع ساخت و پرتاب موشک با نیروی هوای فشرده، سطح اول و دوم دبیرستان با موضوع ساخت بالن کنترل‌شونده از روی زمین و سطح سوم و پیش دانشگاهی با موضوع ساخت هواپیمای دست پرتاب (گلایدر) با استفاده از ماکارونی اجرا می‌شود.
دکتر صالح‌زاده می‌گوید: این برای اولین بار در دنیا است که مسابقات ساخت گلایدر با استفاده از ماکارونی برگزار می‌شود.
حضور پر شور دانش‌آموزان در این مسابقه خود نشان دهنده علاقه وافر این گروه سنی به هوافضاست. در این مسابقات ۴۰۰ مدرسه در سطح شهر تهران شرکت کردند که بیش از ۳۰ نفر از دانشجویان به سرپرستی اساتید و با همکاری قطب علمی تیم‌ها را برای شرکت در مسابقات آماده کردند.
مسئولان اجرایی این مسابقه هم از مشاوره دادن و راهنمایی شرکت‌کنندگان چیزی کم نگذاشتند و برای آمادگی دانش آموزان و رفع اشکالات آنها، کارگاه آموزشی برگزار شد که ۱۷۰ دانش آموز در آن شرکت کردند.
همکاری سازمان‌های دیگر نیز در این میان قابل توجه بود و گروه‌هایی مانند قطب علمی مهندسی هوافضای محاسباتی کشور، دانشکده مهندسی هوا فضا، انجمن علمی دانشکده مهندسی هوافضا، دفتر همکاری ریاست‌جمهوری، سازمان هوا شناسی کشور، معاونت پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، شهرداری تهران، سازمان هوافضای ایران و شرکت صنایع هواپیماسازی ایران(هسا) از این مسابقات حمایت کردند.
مبالغ جایزه‌ها نیز برای این گروه سنی می‌توانست بسیار جذاب باشد و آنها را هر چه بیشتر در ادامه راهشان، کمک کند.
به گفته دبیر علمی اولین مسابقه هوا فضای دانش آموزی، برای دارنده مقام اول مبلغ ۱۰ میلیون ریال جایزه نقدی و عضویت افتخاری کتابخانه دانشکده مهندسی هوا فضا به‌مدت ۲ سال، مقام دوم مبلغ ۷ میلیون ریال و عضویت افتخاری کتابخانه دانشکده مهندسی هوا فضا به‌مدت یک سال و مقام سوم مبلغ ۳ میلیون ریال و عضویت افتخاری کتابخانه دانشکده مهندسی هوا فضا به‌مدت ۶ ماه در نظر گرفته شده است.
از مبالغ که بگذریم عضو افتخاری شدن برگزیدگان مسابقه ایده جالبی بوده است. مسلماً دانش آموز علاقه‌مندی که مقام آورده باشد، برای پیدا کردن رابطه با کارشناسان هوافضا دچار مشکل می‌شود و از طرف دیگر منابع و کتب قابل توجهی هم در دسترس نخواهد داشت؛
ولی با این ایده مسئولین مسابقه، دانش آموزان برگزیده می‌توانند به دانشگاه امیرکبیر رفته و با برقراری ارتباط با دانشجویان هوافضا و همچنین استفاده از منابع و مأخذی که در اختیار دانشجویان است، راهشان را به نحو احسن ادامه دهند.
