نظرسنجی: کی می‌رسیم؟!...

مدیر طرح: شبنم چهره

همکاران: سیامک کفایی، زهرا ادریس آبادی، فریده درفشی، میترا زاغی، سمیه گایگانی، مصطفی کوچکی 

پیشگفتار

برای رسیدگی به همه امور روزانه 24 ساعت، کافیست؟!
 شاید یکی از آروزهای افرادی که در کنار ما زندگی می کنند این باشد که طول روز بیشتر از 24 ساعت باشد! خیلی از ما هم در روزهای پر مشغله چنین آرزو داریم؛ یکی از تکراری ترین حرف هایی که این روزها می شنویم عباراتی چون "وقت ندارم..."، " فرصت نکردم..." و از این قبیل جملات است. در شهرهای بزرگ و پر ازدحامی مانند تهران که شهروندان آن برای انجام کارهای مختلف و رسیدگی به امور شغلی و زندگی خود با مشکلات متعددی مواجه می شوند "وقت کم آوردن" امری عادی به حساب می آید. هر کدام از ما برای انجام امور ساده روزمره خود، با توجه به مسائلی چون ترافیک، دوری و پراکندگی مسیر ها و بسیاری مسائل که بعضا قابل پیش بینی هم نیست نیازمند برنامه ریزی و مدیریت زمان هستیم.
این امر ملاحظاتی را می‌طلبد و افرادی که قصد دارند وقت خود را برای انجام امور متنوع زندگی سازماندهی کنند ناچار به درک ارزش زمان هستند. برای هر فردی در همه عرصه‌های زندگی وقت ارزشی فراطلایی دارد. ارزش گذاردن بر ثانیه‌های زندگی، زیربنایی‌ترین قدم در راه کنترل و مدیریت زمان به شمار می‌آید و این به معنای حساسیت داشتن به زمان است. آیا ما در جامعه ماشینی امروز برای وقت ارزشی قائل هستیم؟ آیا برای به هدر نرفتن زمان برنامه ریزی می کنیم؟ اصلا با توجه به مشغله ها و درگیری های موجود، می شود برای وقتمان برنامه ریزی کنیم؟ .... نکته اینکه قبل از وارد شدن به حیطه برنامه ریزی امور زندگی،‌ ابتدا باید خصوصیات وقت و زمان را شناخت تا در این راستا بتوان برنامه ریزی کرد.

وقت طلاست؟
آیا برای وقت و زمان خود واقعا ارزش قائل هستیم؟
زمان از جمله نعمت های گرانبهایی است که جنبه کاملا شخصی داشته و تنها مصرف کننده آن یک نفر است، بنابراین هیچ کس نمی‌تواند به جای فرد دیگری از وقت او استفاده کند. از طرف دیگر، وقت قرض دادنی و ذخیره کردنی نیست و افراد بطور یکسان از آن بهره‌مند هستند. بنابراین تنها راه برخورد با وقت، استفاده درست از آن است. روی هم رفته می‌توان گفت که وقت غیر قابل برگشت و تغییر است، نه طولانی می‌شود و نه کوتاه. لذا برای جلوگیری از به هدر رفتن این پدیده شخصی برنامه ریزی دقیق اجتناب ناپذیر است.

راه کارهای مدیریت زمان
زمان یک سرمایه نامرئی است. برای برنامه ریزی در وقت با توجه به مفهوم ارزشی و به اصطلاح "فراطلایی" زمان  باید به نکاتی اساسی چون از بین بردن عوامل مخرب زمان، تقسیم بندی و تفکیک زمان، هدف گذاری و اولویت بندی امور زندگی، سازماندهی فعالیت ها و برنامه‌های زندگی و عزم و اراده برای اجرای برنامه‌ها ‌توجه کرد.

شناسایی آفت های تخریبی زمان، یک گام اساسی در راه مبارزه با آن به شمار می‌آید و نکته اینکه، شناسایی این عوامل، برخی راه حل های مناسب را نیز روشن خواهد کرد. برای شناسایی عوامل تخریبی زمان، بایستی به بررسی و مطالعه منش ها و روش های خود پرداخت و آفات موجود را شناسایی کرد. برای شناسایی آفت های وقت، بررسی عملکرد روزانه یکی از راه های مناسب به شمار می‌آید که در این راستا ، فرد می‌تواند با یادداشت عملکرد روزانه خود و تجزیه و تحلیل آن در طول روزها، هفته‌ها و ماه ها، اشکالات موجود را دریابد. تنبلی و عادت های غلط افراد، مهمترین عامل مخرب زمان به شمار می‌آید. برای مبارزه با آفت های مربوط به خلق و خوی افراد که زمان را تلف می‌کنند، بهترین راه، برقراری یک انضباط شخصی مستمر است که موجب بروز تغییرات تدریجی در این راه می شود. (از آنجا که عادت های نامناسب به صورت تدریجی شکل می‌گیرند و موجب تخریب زمان می‌ شوند، لذا تغییر این عادات نیز در طول زمان میسر خواهد بود.)

نکته دیگر در راستای مدیریت زمان، تقسیم بندی و تفکیک زمان، اولویت بندی امور زندگی و بهبود زمان و مدت بهره برداری از وقت است. که فرد بایستی ارزش زمان را درک کند و اجزای زمان را به خوبی بشناسد. برای نیل به این هدف برخورداری از یک قاعده و معیار زمانی مشخص برای تفکیک اوقات مهم است.  آگاهی از این که اوقات ما چگونه صرف می‌شود و از کدام قسمت های آن می‌توان کاست و برای آن، برنامه‌های دیگری جایگزین کرد و بطور کلی زمان را تحت نظارت خود در آورد، اهمیت بسیاری دارد. با این تکنیک (مدیریت زمان) می توان علاوه بر رسیدگی به همه امور روزمره،‌ در برقراری ارتباط مثبت با دیگران نیز موفق بود. یکی از مواردی که در زمینه ارتباطات موثر و مثبت میان افراد وجود دارد، خوش قولی افراد نسبت به وعده ها و قرارهایشان است.

وقت و زندگی شهری
از مهمترین دغدغه های زندگی شهری کسب موفقیت و تحقق اهداف مدیران شهری و شهروندان است. "موفقیت عبارت است از نیل رضایت مندانه به اهداف از پیش تعیین شده در زمان معین." یکی از عواملی که موجبات رضایت ما را در فرآیند موفقیت تأمین می کند، مسأله "زمان" تحقق هدف می باشد. پس باید با طراحی یک برنامه زمان بندی شده زمان دقیق تحقق اهدافمان را بدست آوریم و از اینجاست که پای مدیریت زمان در فرآیند موفقیت به میان می آید.

‌شهر به‌ مثابه‌ بخشی‌ از سلسله‌ مراتب‌ سیستم‌ قضایی‌ و تقسیمات‌ سیاسی‌ - جغرافیایی‌ هر کشور براساس‌ شاخصه‌های‌ مختلفی‌ مانند نوع‌ حکومت، مدیریت، سطح‌ آگاهی، علاقه‌مندی‌ اجتماعی‌ و مشارکت‌ مردم‌ در نظام‌ تصمیم‌گیری‌ و... شکل‌ می‌گیرد. نظام‌ مدیریت‌ شهری‌ با هدف‌ اداره‌ مطلوب‌ امور شهر، سعی‌ دارد روابط‌ میان‌ عناصر شهری‌ را هماهنگ‌ سازد. 

با توجه به ‌تعاریف‌ متعددی‌ که از مدیریت‌ شهری‌ ارائه‌ شده که‌ هرکدام‌ بیان‌کننده‌ نگرشی‌ نظام‌مند به‌ مقوله‌ مدیریت‌ شهری‌ است: «یک‌ سازمان‌ گسترده، متشکل‌ از عناصر و اجزاء رسمی‌ و غیررسمی‌ موثر و ذیربط‌ در ابعاد مختلف‌ اجتماعی، اقتصادی‌ و کالبدی‌ حیات‌ شهری‌ با هدف‌ اداره، کنترل‌ و هدایت‌ توسعه‌ همه‌ جانبه‌ و پایدار شهر مربوطه‌ است. »
 ‌شهر مرکز فرصت‌ و محیطی‌ برای‌ ارائه‌ توانائی های‌ بالقوه‌ انسانی‌ است. تمرکز روزافزون‌ افراد در نواحی‌ شهری‌ و رشد سریع‌ شهرنشینی‌ ناشی‌ از مهاجرت‌ و همچنین‌ افزایش‌ طبیعی‌ جمعیت‌ شهر، مشکلاتی‌ را در ارائه‌ خدمات‌ متناسب‌ با میزان‌ افزایش‌ جمعیت‌ شهری‌ به‌وجود می‌آورد. همین مساله به‌عنوان‌ یکی‌ از موانع‌ اصلی‌ اجرای‌ وظایف‌ و ارائه‌ خدمات‌ شهری‌ کافی‌ به‌ شهروندان‌ می‌شود. یکی از وظایف مسئولان‌ و مدیران شهری تامین‌ نیازهای‌ ساکنان‌ شهر به ‌تناسب‌ ویژگی های‌ اجتماعی‌ و اقتصادی‌‌ است. بنابراین، کارکرد مدیریت‌ شهری‌ کارآمد به‌عنوان‌ یک‌ نهاد مدیریتی‌ فراگیر و درگیر با موضوع ها و پدیده‌های‌ بسیار گسترده‌ و متنوع‌ شهر و شهرنشینی‌ ضروری‌ است‌ تا نهایتاً‌ دستیابی‌ به‌ توسعه‌ انسانی‌ پایدار در شهر میسر شود. 

اگر شبکه حمل و نقل به عنوان محور و استخوان بندی اصلی برنامه ریزی برای شهر پذیرفته شود برنامه ریزان این دوره تحت تاثیر عمیق ابزارهای جدید حمل و نقل قرار گرفتند. به هر حال بکارگیری گسترده ابزارهای جدید به ویژه خودرو برای ایجاد امکان و سهولت دسترسی در شهرها، بحرانی را برای آنها به وجود آورد که با تغییر وسیع محیط و یا اثرگذاری نا مطلوب بر محیط، به ویژه در جهان در حال توسعه باعث تنزل کیفی محیط شد.

هر روز بخشی از اوقات مردم در شهرهای بزرگ و متوسط در صف اتوبوس ،‌تاکسی و راه بندان ها و طی کردن مسیرهای طولانی و خسته کننده تلف می شود و چه بسا در این راستا به این فکر فرو رفته باشند که وقت و هزینه فراوانی از ساکنان شهردر این رفت و آمدها به هدر می رود . این در حالی است که یکی از ویژگی ها و شاخصه های محیط شهری مطلوب، دسترسی آسان، سریع و مطمئن شهروندان به نقاط مختلف شهر و بهره مندی از کاربری های گوناگون موجود در سطح شهر است.

بدین ترتیب دسترسی آسان به همه نقاط شهر را می توان حق عمومی برای تمام ساکنان شهر دانست که اختلال در آن، کیفیت زندگی شهری را پایین می آورد. مقوله حمل و نقل شهری از عمده ترین مسایل هر شهر محسوب می شود و نارسایی در این سیستم باعث بروز مشکلاتی از جمله اتلاف وقت و انرژی، افزایش هزینه های زندگی شهری و آلودگی صوتی و زیست محیطی می شود. عدم کارایی سیستمم جابجایی روزانه و ترافیک شهری باعث سلب اعتماد مردم از حمل و نقل عمومی شده و به گونه قابل ملاحظه ای بر روی کیفیت  زندگی روزمره شهروندان تاثیر می گذارد. هر چند این قبیل مشکلات تازگی ندارد اما با رشد جمعیت و توسعه کمی ابعاد شهرها و افزایش وسایل نقلیه شخصی و استفاده از آنها در سال های اخیر، بخصوص در شهری مانند  تهران، این مشکلات ابعاد تازه ای یافته است.

خوش قولی در گرو مدیریت زمان
خوش قولی به عنوان یک ارزش اخلاقی در جوامع مختلف محترم به شمار می آید. خوش قولی و پایبند بودن به وعده و قرارها از ریشه دار ترین اصول اخلاقی هستند و خلاف آن به عنوان یک ضد ارزش تلقی می شود. افرادی که به بد قولی شهره شوند مورد اعتنا و اعتماد عمومی نخواهند بود. با مدیریت زمان و همراه کردن سرعت در کارها، با دقت و پرهیز از شتاب زدگی همچنین تدبیر و درایت در تصمیم گیری ها  می توان نسبت به انجام وعده و وعیدها خوش قول بود. آن چه که در این رابطه مهم به نظر می رسد، درک ارزش وقت و زمان دیگران است. اگر در پایبندی به قول و قرارهای مان اصرار داشته باشیم و برای حرف ها و قول و قرارهای خود ارزش قائل شویم به دیگران احترام گذاشته ایم. در نهایت خوش قولی نشانه احترام به شخصیت خود و دیگران است.

"در دین مبین اسلام نیز، بر وفای به عهد تاکید زیادی وجود دارد تا آن جا که هم در قرآن مجید و هم  در روایات و سخنان پیشوایان دین، شاهد اصرار بسیار زیادی بر توجه به آن هستیم: وفای به عهد و پایبندی به تعهدات از نظر اسلام از عالی ‌ترین فضایل انسانی است. قرآن کریم و آثار ائمه ی معصومین (ع) حاکی از این هستند که وفای به عهد، یکی از شرایط اساسی ایمان محسوب می‌شود و تخطی از آن، در حکم بی‌‌دینی و بی‌‌ایمانی است.
"اگر به کسی وعده‏ای دادی، حتماً به قول خود عمل کن». امام علی‌علیه‏السلام" دانشنامه رشد

کلیات تحقیق
در این گزارش با به کارگیری نظرسنجی تلفنی و بدست آوردن آمارها، پردازش و تحلیل علمی آنها، سعی شده است تا به نظر پاسخگویان در مورد نقش مدیریت زمان در میزان خوش قولی افراد دست یافت. این گزارش حاصل جمع آوری پاسخ 1177نفر از مردم تهران به پرسشنامه تهیه شده توسط واحد نظرسنجی تلفنی مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ای موسسه همشهری است. این افراد به صورت تصادفی و بر اساس مراجعه به فهرست شماره تلفن ها (از 22000000 الی 88999999) انتخاب شدند. در این گزارش نظر کسانی که تمایل به پاسخگویی به تمام پرسش های تحقیق را داشته اند، منعکس شده است.

اهداف  تحقیق
هدف کلی این تحقیق دستیابی به مجموعه اطلاعات و پاسخ هایی است که پاسخگویان در مورد نقش مدیریت زمان در میزان خوش قولی افراد بیان کرده اند. از اهداف فرعی که در این تحقیق دنبال می شود می‌توان به عواملی که مانع به موقع رسیدن شهروندان تهرانی به قرارها از نظر پاسخگویان اشاره کرد.

روش نظرسنجی
در این پژوهش، از نظرات عامه مردم به صورت تلفنی (نظرسنجی تلفنی) به روش پیمایشی و نمونه گیری تصادفی استفاده شده است. عددهای داخل جدول گرد شده است.

جامعه نمونه
در این تحقیق نمونه آماری شامل 1177 نفر از مردم تهران است.  لازم به ذکر است که از این تعداد 38 درصد مرد و 62 درصد زن هستند.

زمان اجرای نظرسنجی
این نظرسنجی از تاریخ 24 تا 27 فروردین ماه 1387 توسط گروه نظرسنجی مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ای روزنامه همشهری انجام شده است.

پرسشنامه نظرسنجی
1.  جنس         
2. سن           
3. تحصیلات ؟
4. شما فرد خوش قولی هستید یا خیر؟        
5. تا چه حد به قول و قرار هایی که با دیگران می گذارید پایبند هستید؟
6. تا به حال شده در قرار با کسی به موقع نرسیده باشی؟
7. به نظرت چه عواملی مانع به موقع رسیدن به قرارها در شهر ما (تهران) می شود؟
8. چطور می شود در شهری مثل تهران زمان خود را تنظیم و مدیریت کرد؟
9. برای اینکه به موقع سر قرارت برسی چه کارهایی انجام می دهید؟
10. به نظر شما مشخصات افراد بد قول (افرادی که به موقع سر قرار حاضر نمی‌شوند)چیست؟
11. شما با افرادی که به موقع سر قرار حاضر نمی شوند چه برخوردی می کنید؟
12. به نظر شما تا چه مدت تاخیر مجاز است؟
13. بیشترین زمانی که تا حالا منتظر کسی شده اید چه مدت بوده؟
14. چه کنیم که فرزندانمان  افرادی خوش قول باشند؟

چکیده:
 طرح نظرسنجی حاضر، ‌به منظور دست یافتن به نظر پاسخگویان در مورد خوش قولی و مدیریت زمان به اجرا درآمده است. یافته های این طرح به قرار زیر است:
- 62 درصد از پاسخگویان زن و 38 درصد مرد هستند.
- 18درصد پاسخگویان در گروه سنی 30-26 سال قرار دارند.
- 42درصد  از پاسخگویان دیپلمه هستند.
- 61 درصد از پاسخگویان خود را افراد خوش قولی می دانند.
- 51 درصد از پاسخگویان به قول وقرارهایی که با دیگران می‌گذارند خیلی زیاد پایبند هستند.
- 59 درصد هم حداقل برای یک بارهم که شده به موقع سرقرارشان حاضر نشده‌اند.
- 63 درصد از پاسخگویان ترافیک را عاملی برای به موقع نرسیدن به قرارها در شهر تهران می‌دانند.
 - به نظر بیشتر پاسخگویان (40 درصد) در شهری مثل تهران برای به موقع رسیدن، باید زودتر از موعد مقرر به محل قرار حاضر شد.
- 69 درصد از پاسخگویان برای سر موقع به قرار رسیدن، زودتر از خانه خارج می شوند.
- 30 درصد از پاسخگویان عدم احساس مسئولیت را مشخصه افراد بد قول می دانند.
-  29 درصد از پاسخگویان با افرادی که به موقع سر قرار حاضر نمی شوند با عصبانیت برخورد می کنند.
- 69 درصد از پاسخگویان تا یک ربع ساعت تاخیر را مجاز می دانند.
- 52 درصد از پاسخگویان حداقل برای یک بار هم که شده بیشتر از نیم ساعت منتظر طرف مورد قرار خود شده اند.
- 63 درصد از پاسخگویان معتقدند در صورتی که ما به قول و قرارهایمان پایبند باشیم نسل آینده افراد خوش قولی خواهند شد.

جنس پاسخگویان   
بر اساس جدول شماره 1، از میان 1177 نفر پاسخگو 62 درصد زن و 38 درصد مرد  هستند.

جدول شماره 1- توزیع پاسخگویان بر اساس جنس

سن پاسخگویان
جدول شماره 2 نشان دهنده توزیع جامعه آماری این تحقیق است.

همان طور که مشاهده می‌شود بزرگترین گروه سنی در 1177 نفر پاسخگوی این تحقیق را گروه سنی 26 تا 30 سال (18 درصد) و کوچک‌ترین گروه سنی را افراد 46 تا 50 سال (6 درصد) تشکیل می‌دهند.

جدول شماره 2- توزیع پاسخگویان بر اساس سن

سطح تحصیلات پاسخگویان
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 3،  از میان 1177 نفر  پاسخگو 42 درصد دیپلم و3 درصد بی سواد هستند.

جدول شماره 3- توزیع پاسخگویان بر اساس میزان تحصیلات

پاسخگویان خود را تا چه حد خوش قول می‌دانند؟
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره4، از میان 1177 نفر پاسخگو،61 درصد خودشان را افراد کاملا خوش قولی می دانند.

جدول شماره 4-  توزیع پاسخگویان بر اساس میزان خوش قولی

 نمودار شماره 4-  پراکندگی پاسخگویان بر اساس میزان خوش قولی

 

میزان پایبندی پاسخگویان به قول و قرارهایی که با دیگران دارند
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 5، از میان 1177نفر پاسخگو 51 درصد به قول و قرارهایی که با دیگران دارند خیلی زیاد پایبند هستند.

جدول شماره 5- توزیع پاسخگویان بر اساس میزان پایبندی به قول و قرار با دیگران

امکان به موقع سر قرار نرسیدن پاسخگویان
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره6، از میان 1177 نفر پاسخگو، 59 درصد از پاسخگویان حداقل یک بار هم که شده به موقع سر قرارشان نرسیده اند.

جدول شماره 6 – توزیع پاسخگویان بر اساس به موقع نرسیدن سر قرار

    نمودار شماره  6- پراکندگی پاسخگویان بر اساس به موقع نرسیدن سر قرار

 

از نظر پاسخگویان چه عواملی مانع به موقع رسیدن به قرارها در شهر تهران می‌شود؟
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 7، از میان 1177 نفر پاسخگو، 63 درصد ترافیک تهران را عامل به موقع نرسیدن به قرارها در این شهر می دانند.

جدول شماره 7 – توزیع پاسخگویان بر اساس عوامل به موقع نرسیدن به قرارها در تهران

*در جواب به این پرسش پاسخگویان امکان پاسخ به بیش از یک عامل را داشته اند، لذا جمع نظرات (1256) بیشتر از تعداد کل پاسخگویان (1177) است. 

نمودار شماره 7– پراکندگی پاسخگویان بر اساس عوامل به موقع نرسیدن به قرارها در‌‌تهران

 

چگونگی مدیریت زمان در شهر تهران از نظر پاسخگویان
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 8، از میان 1177 نفر پاسخگو، 40 درصد زودتر از موعد مقرر بر سر قرار  حاضر شدن را راهی برای مدیریت و تنظیم زمان در شهر تهران بیان کرده اند.

جدول شماره 8 – توزیع پاسخگویان بر اساس چگونگی مدیریت زمان در شهر تهران

     نمودار شماره  8– پراکندگی پاسخگویان بر اساس چگونگی مدیریت زمان در شهر تهران

عملکرد پاسخگویان برای به موقع رسیدن سر قرار
 بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 9،  از میان 1177 نفر پاسخگو، 69  زودتر از خانه خارج می شوند تا به موقع به قرار خود برسند.

جدول شماره 9 – توزیع پاسخگویان بر اساس عملکرد برای به موقع رسیدن سر قرار

مشخصات افراد بد قول از نظر پاسخگویان
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 10،  از میان 1177 نفر پاسخگو، 30 درصد عدم احساس مسئولیت نسبت به امور دیگران را مشخصه افراد بد قول بیان کرده اند.

جدول شماره 10 – توزیع پاسخگویان بر اساس مشخصات افراد بد قول

 نمودار شماره 10- پراکندگی پاسخگویان بر اساس مشخصات افراد بد قول
 

برخورد پاسخگویان با کسانی که به موقع سر قرار حاضر نمی‌شوند
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 11، از میان 1177 نفر پاسخگو، 29 درصد نسبت به افرادی که به موقع سر قرار حاضر نمی شوند، با عصبانیت برخورد می کنند.

جدول شماره 11 – توزیع پاسخگویان بر اساس برخورد با افرادی که به موقع سر قرار نمی‌رسند

مدت مجاز برای دیر رسیدن به قرار از نظر پاسخگویان
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 12، از میان 1177 نفر پاسخگو، 29 درصد تا یک ربع ساعت (15 دقیقه) تاخیر را قابل چشم پوشی می دانند.

جدول شماره  12- توزیع پاسخگویان بر اساس مدت مجاز تاخیر

نمودار شماره 12- پراکندگی پاسخگویان بر اساس مدت مجاز تاخیر

طولانی ترین زمانی که پاسخگویان تا به حال منتظر کسی مانده اند
بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 13، از میان 1177 نفر پاسخگو، طولانی ترین زمانی که اکثریت پاسخگویان (52 درصد) منتظر کسی شده اند، بیش از نیم ساعت بوده است. این درحالی است که 4 درصد از پاسخگویان تا به حال یک دقیقه هم به انتظار کسی نمانده اند.

جدول شماره 13- توزیع پاسخگویان بر اساس طولانی ترین زمان به انتظار کسی ماندن

به نظر پاسخگویان چه کار کنیم تا نسل آینده افراد خوش قولی شوند
 بر اساس آمار مندرج در جدول شماره 14، از میان 1177 نفر پاسخگو، اکثریت معادل 63 درصد از پاسخگویان معتقدند در صورتی که ما به قول و قرارهای خود پایبند باشیم، نسل آینده افراد خوش قولی خواهند شد.

جدول شماره 14- توزیع پاسخگویان بر اساس پیشنهاد برای خوش قول شدن نسل آینده

نمودار شماره 14- پراکندگی پاسخگویان براساس پیشنهاد برای خوش قول‌شدن نسل آینده

منابع و ماخذ

1- زاهدی‌فر، محمدحسین‌ <تحلیل‌ نظام‌ تصمیم‌گیری‌ در شهر تهران، بررسی‌ امکان‌پذیری‌ تمرکزگرایی‌ در تصمیم‌گیری> پایان‌نامه‌ کارشناسی‌ ارشد برنامه‌ریزی‌ شهری‌ و منطقه‌ای، دانشگاه‌ شهید بهشتی، 1373، ص‌ 10.
 
 2- نوید رضوانی‌ سعید <بهبود مدیریت‌ شهری> دفتر مطالعات‌ برنامه‌ریزی‌ وزارت‌ کشور ص4.

 INNOVATIVE URBAN MANAGEMENT PRACTICES, THE URBAN AGE  "VOL.3 N4"JANUARY 1996

4- دانشنامه رشد