که با نگارش کتاب معروف کاربردهای سواد (1) (1957) و بر عهده گرفتن مدیریت مرکز مطالعات فرهنگی معاصر بیرمنگام (2) در نخستین سال های تاسیس این مرکز نقش مهمی در این زمینه ایفا کرد.
هوگارت در خانواده‌ای از طبقه کارگر در لیدز به‌دنیا آمد و پس از گذراندن خدمت سربازی در جبهه جنگ به تدریس ادبیات انگلیسی در کلاس‌های آموزش بزرگسالان در دانشگاه هال (3) مشغول شد.
برخی بر این باورند که این تجربه نه تنها برای موقعیت شغلی و دانشگاهی هوگارت بلکه برای بسط و گسترش مطالعات فرهنگی به معنای دقیق کلمه، تجربه‌ای حیاتی بود. برخی از نخستین نمایندگان اصلی مطالعات فرهنگی (از جمله ریموند ویلیامز) (4) در ابتدا در کلاس‌های آموزش بزرگسالان تدریس می‌کردند و عملا با کسانی که به دلایل اقتصادی یا مسائل دیگر نمی‌توانستند به نهادهای آموزشی رسمی‌تر راه یابند در تماس بودند. بنابراین مطالعات فرهنگی تا حدی بر اثر تلاش این افراد برای برقراری پیوندی میان نقد ادبی (و علوم اجتماعی و سیاسی) و کسانی که آن سوی مخاطبان عادی دانشگاهی قرار داشتند، به وجود آمد.
کاربردهای سواد که نوعی گردآوری اسناد [و مصداق‌های] فرهنگ طبقه کارگر پیش از جنگ و تحلیل آنهاست، چنین خوانندگانی را مخاطب قرار می‌دهد.
هوگارت فنون مطالعات ادبی را وارد این فرهنگ می‌کند اما وی آنها را [عمدتا] در مورد محصولات و مصنوعات فرهنگی (نظیر روزنامه‌ها، مجلات و موسیقی و ادبیات عامه‌پسند) به کار می‌بندد. زندگی طبقه کارگر از طریق روابط متقابل و پیچیده اجزای آن (مانند مشروب فروشی‌ها، کانون‌های کارگری، ورزش، نقش‌های خانوادگی، جنسیت و زبان، و حتی عناصر به ظاهر واپس‌گرایانه و منفی این نوع زندگی از قبیل خشونت) آشکار می‌شود.
بدین ترتیب هوگارت تلاش می‌کند فهم فرهنگ را از توجه انحصاری به فرهنگ والا دور کند.
لیکن، تحلیل او از فرهنگ طبقه کارگر پس از جنگ نشان می‌دهد که وی هنوز از برخی جهات تحت تاثیر لیویس (5) و حتی آرنولد (6) است.
در حالیکه آرنولد به ظهور فرهنگ "مبتذل"(7) شهری در اواسط سده نوزدهم تاسف می‌خورد، هوگارت بر افول فرهنگ طبقه گارگر در دوران پس از جنگ [جهانی دوم] بر اثر نفوذ فرهنگ تجاری و فرهنگ آمریکای شمالی تاکید می‌ورزد.
برای نمونه، او فرهنگ کافه تریاهای دهه 1950 و به تبع آن زندگی زنان و مردان جوان طبقه گارگر را که معطوف به چنین فرهنگی ست، مبتذل و بی‌ارزش می‌شمارد.
کاربردهای سواد [اعتبار زیادی برای هوگارت به ارمغان آورد] و او را عملا به مرجع عمومی در زمینه فرهنگ عامه و رسانه‌ها تبدیل کرد (از جمله می‌توان به حضور او در محاکمه ناشران رمان معشوق خانم چترلی(8) برای دفاع از متهمین اشاره کرد).
در نهایت باید گفت که هیچ یک از آثار بعدی هوگارت به این اندازه تاثیرگذار نبودند، اگرچه از لحاظ فعالیت نهادی وی علاوه بر اینکه مدیریت مرکز بیرمنگام را (از سال 1964 تا 1968) بر عهده داشت، معاون مدیر کل سازمان یونسکو و رئیس کالج گلداسمیت لندن (9) نیز بوده است.
پی‌نوشت‌ها:
توضیحات از مترجم است.
- این مقاله از کتاب زیر گرفته شده است:
- Edgar A. And Sedgwick P. (2002) Cultural Theory: The Key Thinkers, London and New York: Routledge
1- The Uses of Literacy
2- Birmingham Centre for Contemporary Cultural Studies
3- University of Hull
4- Raymond Williams 1921- 1988 : نظریه‌پرداز فرهنگی و منتقد ادبی اهل ویلز
5- F. R. Leavis 1895- 1978 : منتقد ادبی و تحلیلگر نخبه‌گرای فرهنگی بریتانیا
6- Matthew Arnold 1822- 1888 : شاعر و منتقد فرهنگی بریتانیا
