وقتی بیماری از راه میرسد، یا حادثههایی مثل زلزله و سیل اتفاق میافتد، حضور افرادی چون پرستاران و سازمانهایی چون هلال احمر یا صلیب سرخ، بخشی مهم از حمایتی است که بیماران و یا حادثهدیدگان به آن نیاز دارند.
بیمار شدن و یا قرار گرفتن در مسیر بلاهای طبیعی یا غیرطبیعی مثل جنگ، دشواریهایی را برای افراد ایجاد میکند که کنار آمدن با آن به تنهایی ممکن نیست. وقتی کسی به دلیل بیماری بستری میشود، برای غلبه بر بیماری نیاز به کمک کسانی دارد که پرستاری از دیگران را به هنگام بیماری پذیرفتهاند. معنای این پذیرش همراهی با درد و رنج دیگران است. احساس آنها هر روز بارها زخمی میشود، چون بخشی از احساس آنها به بیمارانشان تعلق دارد. آنها برای بهبودی دیگران تلاش میکنند و در مسیر این تلاش دشواریهایی را تحمل میکنند که گاه حتی از عهده نزدیکترین بستگان بیمار هم خارج است.
گاهی وقتها شکل ماجرای درد و رنج عوض میشود. وقتی زلزلهای مهیب شهری را ویران میکند، یا سیلی کوبنده مناطق مسکونی را در برمیگیرد، یا جنگهای داخلی در برخی کشورها سلامت کودکان را به خطر میاندازد و یا گرسنگی خطر مرگ را برای همنوعان به همراه میآورد، وظیفه امدادرسانی سازمانهایی چون هلال احمر یا صلیب سرخ دو چندان میشود تا بخشی از درد و رنج حادثه دیدگان کاهش یابد و کارهای لازم برای مراقبت از آنها انجام شود. رساندن مواد غذایی، پوشاک، وسایل گرم کننده، چادر و تجهیزات پزشکی و دارو و نیز حضور پزشکان و پرستاران و گروههای تخصصی نجات، بخشی از کارهایی است که این سازمانها انجام میدهند.
تردیدی نیست بدون کمکهای تخصصی، افراد بیشتری جان خود را از دست میدهند، چون گاهی بسیاری از زخمیها بدون کمک زنده نمیمانند. شناسایی و بیرون آوردن کسانی که زیر آوار مانده اند، رسیدگی به زخمهایی که میتواند عفونی شود، مراقبت در بارة احتمال بروز بیماریهای مسری ناشی از مصرف آبهای آلوده و یا نجات کسانی که میان آبهای خروشان گیر کردهاند و بسیاری از موارد دیگر، نیاز به امداد حرفهای دارد. در این نوع حادثهها تنها عملیات تخصصی است که میتواند احتمال بروز گسترده بیماری و یا افزایش تعداد کشتگان را کاهش دهد. سازمانهایی چون هلال احمر شکل گرفتهاند تا در چنین هنگامی بیشترین کمک را در کمترین زمان ممکن انجام دهند.
کسانی که در چنین سازمانهایی خدمت میکنند، بخشی از زندگی خود را و گاه تمامی آن را وقف کمک به آنهایی میکنند که در شرایطی بسیار سخت و ناگوار قرارگرفتهاند. برای بسیاری از حادثه دیدگان، دیدن افرادی که نشان هلالاحمر یا صلیب سرخ را برروی لباس خود دارند، همچون فرشته نجات تلقی میشود. برای حادثهدیدگان فهمیدن اینکه دیگران آنها را تنها نگذاشتهاند، بخشی مهم از بازگشت امید است.