لزوم راه حل تازه در دارفور

 سخن از بکار گیری یک سیاست واحد جهانی برای حل این بحران پیش آمده است که می‌‌تواند شامل اقدامات سخت گیرانه‌ای چون تحریمهای اقتصادی باشد.
اما برخی از تحلیلگران بر این باورند که حتی  اقداماتی از این دست هم نمی توانند باعث شوند که مجریان آن به اهداف مورد نظرشان دست یابند و در مقابل انها ریسک  وخیم تر شدن اوضاع در این منطقه از جهان رابالا می برند در آمریکا  رسانه ها بسیار محتاطانه با این قضیه برخورد می کنند و حتی روزنامه لیبرالی چون نیویورک تایمز کمتر به این موضوع پرداخته است.

اما مشاوران سیاسی احزاب دمکرات و جمهوریخواه در کنار چهره های سرشناس فرهنگی چون اومبرتو اکو ،هارولد پینتر ،جورج کلونی و مت دیمون همگی خواهان اقدام عاجلی دراین زمینه شده اند. اما تنها اقدامی که تاکنون برای  ایجاد تغییری در شرایط دارفور صورت گرفته است مربوط به  حضور نیروهای فرانسوی درکنار  جمعی از نیروهای نظامیاروپا از کشورهایی چون لهستان ،سوئد ،رومانی واتریس در افریقای مرکزی و چاد است که با اهدافی بشر دوستانه در این منطقه حاضر شده اند اما به دقعات درگیریهایی با نیروهای دولتی سودان داشته اند.

اعزام این نیروها با علم به این نکته انجام شده که تنهابا اعمال فشارهای واقعی می توان کاری کرد تا دولت سودان حاضر به پذیرش نیروهای حافظ صلح اتحادیه افریقا –سازمان ملل شود ،مذاکره با جامعه بین المللی را آغاز کند، دست از ارسال سلاح برای شورشیان   جانجاوید بردارد و به آوارگان اجازه دهد تا  به دهکده هایشان باز گردند .اما اعمال فشار برای نیل به این اهداف در شرایط فعلی بسیار مشکل به نظر می رسد و برای مصال اجرای طرح منطقه پرواز ممنوع در سودان تقریبا غیر ممکن استچراکه سودان وسعتی به اندازه اروپای غربی دارد و دارفور به تنهایی به اندازه فرانسه است.

بنابراین شاید بتوان گفت که اجرای سیاستهای جدیدی ازسوی جامعه بین المللی می تواند در حل این مشکل کارساز باشد و برخی از عناصر در داخل دولت سودان حضور دارند که شاید از سیاستهای جدیدی که در مورد این کشور اعمال شود حمایت کنند و راه را برای بازگشت آوارگان به خانه هایشان و کاهش تنشهای بین المللی  هموار کنند  .از جمله سیاستهای کاربردی می توان به عادی سازی روابط با دولت سودان با امید به از میان بردن موانع اعزام نیروهای حافظ صلح به این کشور نام برد .درمرحله دوم می توان امنیازات سرمایه گذاری را برای سودان قائل شد تا امکانات جدیدی برای شکوفایی اقتصادی بوجود آید  و در  کنار اینها دعوت شورشیان به مذاکره  این امکان  را بوجودمی آورد که دولت سودان اعتمادبیشتری نسبت به اقدامات یاد شده داشته باشد .

ازجمله دیگر اقدامات می توان به درخواست از چین برای کاهش میزان نفوذش در سودان وحتی تهدید این کشور به اقداماتی از جمله تحریم المپیک 2008 پکن  اشاره کرد .پس از انجام این اقدامات می توان امیدوار بود که دولت سودان درجامعه بین المللی  حضوری دوباره داشته ابشد و نمایندگان این کشورد ر عرصه های فرهنگی سیاسی  و علمی جهان حضور داشته باشند .

سودان همچنین بایدبا اتحادیه آفریقا به تفاهم برسد هر چند که اکثر کشورهای جهان تاکنون اقداماتی برای رسیدن به چنین هدفی رانادیده گرفته اند .اما انجام چنین سیاستی و رسیدن به اهداف مذکور نیازمند هماری تمامی کشورهای قدرتمند جهان است و اقدامات یکجانبه و رادیکال برای تغییر شرایط دردارفور و بهبود اوضاع آوارگان این منطقه هرگز به صمر نخواهدرسید اما نبایدفراموش کرد که زمان برای انجام این قادامات به سرعت از دست می رود و با ازدست دادن زمان جان انسانهای بیشتری دردارفور به خطر می افتد انسانهایی که شایددیگر هیچ امیدی به آینده ندارند .

منبع: هشهری امارت به نقل از دیلی استار