شما دوست دارید مردم دیگر کشورها مثل موروملخ مهاجرت کنند به کشورتان؟ من هشدار میدهم. الان جهان از نظر اقتصادی با بحران روبهروست. اگر شما مردم وضعیت معیشتی خوبی داشته باشید این، آنها را وسوسه میکند که برای زندگی راحتتر بیایند ایران. آن وقت ایران پر میشود از اتباع بیگانه، خر بیار و باقالی بار کن! من همینجا برای جلوگیری از صدمات ناشی از بهتر شدن وضع معیشتی مردم، راههایی برای بد شدن اوضاع معیشتی به عرض میرسانم:
1 -اولین راه این است که تورم را از این تورم ناچیز 17 درصدی به همان تورمی که دشمن میخواست به ما تحمیل کند،یعنی تورم 70درصدی، نه حالا بگو 80درصدی برگردانیم. راه دیگر این است که بانک مرکزی دیگر قول بدهد و مردانه هم پای قولش بایستد که دیگر بستهای را برای بهتر شدن وضع معیشتی مردم پیشنهاد نکند. نکن آقا جون، پیشنهاد نکن.
2 - یک راه دیگر هم این است که مافیای اقتصادی را واگذار کنیم به بخش خصوصی؛ آن وقت یک حالی هم به اصل 44 دادهایم.
3 - بدترین راه این است که هیات امنای مفسدین اقتصادی را منحل کنیم؛ اما بهترین راه این است که شکسته نفسی کنیم و از مجلس و مجمع تشخیص بخواهیم وارد صحنه شده و در افزایش قیمتها همه تقصیرها را بر گردن بگیرند یعنی ببخشید، همه ثوابها را خودشان جمع کنند.
4 - یک راه میان بر هم هست و آن این که مفسدین اقتصادی، در راس آنها شهرام جزایری را به عنوان چهره ماندگار ببریم صداوسیما و از آنان تجلیل کنیم. البته راه عقلاییتر این است که هر هفته بهترین دلال هفته را از طریق مسابقه sms به جامعه معرفی کرده و از این طریق باعث افزایش امنیت قاچاقچیان کالا و ارز را فراهم را آوریم.
5 - یک راه هم که الساعه به ذهنم رسید این است که بزرگترین، مهمترین و اصلیترین عاملگرانی، یعنی داوود دانش جعفری را برگردانیم سرجایش.
6 - راه دیگر بیاییم هر کسی که اجناس را ارزان میفروشد یا حراجی راه انداخته به عنوان مفسد فیالارض در ملأعام اعدام کنیم. حالا گناهکار نبود، میرود بهشت!
7 - یک راه دیگر هم این است که از روزنامهها بخواهیم حتی اگر اوضاع اقتصادی خوب بود، سیاهنمایی کنند. شد چند راه؟ این هم یک راه دیگر.
8 - بیاییم برای جلوگیری از شلوغ پلوغ شدن اوضاع، روزهای زوج، قیمت اجناسی نظیر نان، برنج، گوشت و گوجهفرنگی را دو برابر کنیم و روزهای فرد، نرخ مسکن، کرایه تاکسی، مترو، مونوریل و این قبیل چیزها را.
9 - یک راه هم این است که ششماه اول سال حقوق کارمندان را ندهیم، شش ماه آخر سال، حقوق کارمندان و کارگران را با هم ندهیم.
10 - یک راه دیگر هم که به عقل ناقص من میرسد این است که پول تو جیبی بچههایمان را از صندوق ذخیره ارزی برداریم. خب، اگر به این توصیهها عمل شود در آن صورت احدی هم فکر مهاجرت به ایران به سرش خطور نمیکند. با این اوضاع معیشتی جرأتش را داشت، بسمالله.