این پروژه، بخشی از طرح ساماندهی پهنه فرهنگی و هنری رودکی است: طرحی ملی با رویکردی فرهنگی. پهنه فرهنگی رودکی، از شمال به خیابان انقلاب، از جنوب به خیابان نوفل لوشاتو، از شرق به خیابان حافظ و از غرب به خیابان ولیعصر محدود می‌شود که در آن حدود ۴۰ ساختمان تاریخی و ارزشمند شناسایی شده است. پهنه رودکی در قلب تهران و در منطقه‌ای به بهره‌برداری خواهد رسید که از قدیم به‌عنوان یکی از مناطق بااصالت شناخته شده است و دقیقا به همین دلیل مدیریت شهری و شورای اسلامی شهر تهران تصمیم گرفت تا با اجرای این پروژه در چنین بافت تاریخی و ارزشمند نه‌تنها از اصالت و هویت بافت قدیم تهران صیانت و حفاظت شود بلکه بتوان این محله را که در سال‌های اخیر به بافتی اداری و خدماتی و بی‌دفاع مبدل شده است، به فضا و عملکرد فرهنگی و هنری شهری بازگرداند و به یکی از صحنه‌های حضور و فعالیت کنشگران فرهنگ و هنر ارتقا دهد. اقدامات طراحی و مطالعة طرح از ۲ سال پیش و عملیات اجرایی این طرح در مردادماه سال گذشته آغاز شد و با آنکه برای افتتاح آن در اسفندماه سال گذشته برنامه‌ریزی شده بود، به‌علت شیوع ویروس کرونا و محدودیت‌های ایجاد شده برای جذب کارگران و فعالیت آنها، طرح کمی به تعویق افتاد و امروز، بعد از ۳ ماه تأخیر، این گذرگاه برای شهروندان عزیز تهران آماده بهره‌برداری می‌شود.
به‌دلیل بافت ارزشمند و معماری تاریخی آنکه به دهه ۲۰ بازمی‌گردد، مرمت و پیرایش بناها و جدارهای این محدوده نیز در یک سال انجام شده و در حال تکمیل است. پهنة رودکی را با قاطعیت می‌توان یکی از فرهنگی‌ترین و فاخرترین طرح‌های شهری پایتخت دانست، طرحی که شعار تهران شهری برای همه را محقق می‌سازد و بر اهمیت فرهنگ و هنر به‌عنوان نیروی پیشران و مقوم زیست شهری و به واقع پنجره‌ای برای تنفس هوای تازه شهر تأکید دارد؛ این رویداد منطبق با رویکردِ تازه مدیریت شهری است که تهران را شهری انسان‌محور تلقی می‌کند و بر اهمیتِ انسان در تعاملاتِ و حیات شهری تأکید دارد.
به باور من، ساماندهی پلازای فرهنگی شهری، مهم‌ترین ضرورتِ این روزهای پایتخت است و باتوجه به ضرورت ایجاد و توسعه فضاهای فرهنگی با محوریت فعالیت هنرمندان و اهالی فرهنگ و هنر، این طرح همچنان با جدیت ادامه می‌یابد و پیاده‌راه گذر شهریار، نخستین گام از اجرای این طرح است که امروز بهره‌برداری می‌شود. این طرح و طرح‌های مشابه، مانند روحی است که در کالبدِ شهر دمیده می‌شود و تهران را به شهری برای زندگی ارتقا می‌دهد. در این پهنه که به‌زودی شاهد بهره‌برداری نهایی از آن خواهیم بود، هم مکان و فضایی برای فعالان حوزة کتاب درنظر گرفته شده و هم فضایی برای فعالان حوزة موسیقی، خوشنویسی، هنرهای تجسمی و تئاتر. علت انتخاب این فعالیت‌ها برای این منطقه در کنار حمایت از حیات فرهنگی شهر، تشویق حیات شبانه در محدوده‌ای است که سال‌ها از زندگی شبانه محروم بوده است. این طرح که در قلب مکان‌ها و فضاهای فرهنگی و هنری مهم تهران قرار گرفته است، به مانند گذر ارتباطی می‌تواند پیونددهنده این هنرها برای شهروندان آن باشد و این منطقه تهران را به پاتوق مهم فرهنگی هنری و حوزه عمومی مبدل کند. باور راسخ دارم که تحقق شعار تهران شهری برای همه جز با توجه به فرهنگ و هنر در کنار بهره‌برداری از پروژه‌های شهری ممکن نیست و طرح پهنه رودکی و پروژه پیاده‌راه شهریار گامی است در این راه.
نظر شما