به گزارش همشهری‌آنلاین ازدحام علاقه‌مندان برای تشییع پیکر نادر ابراهیمی به قدری زیاد بود که برای لحظاتی خیابان‌های اطراف خانه هنرمندان مسدود شد.
جواد مجابی: نوشتن برای ابراهیمی اصل بود
در ابتدای این مراسم و پس از سخنان کوتاه چند تن از یاران و دوستان ابراهیمی جواد مجابی روزنامه‌نگار ضمن یاد کردی از زنده‌یاد ابراهیمی گفت: ابراهیمی یکی از دوستداران عرصه ادبیات کودک و نوجوان کشور خود بود. او همواره از رنج این طیف غمگین و از شادی آنها شاد می شد. نه تنها در عرصه ادبیات کودک بلکه در سایر وادی‌ها نیز او در قالب قصه یا فیلم، دین خود را به کشورش ادا کرد و در شهری که دوستش می‌داشت از احتمال‌ها، جنایت‌ها، تلخی‌ها، شیرینی‌ها و وقایع سخن گفت.
مجابی با اشاره به کتاب «خانه‌ای برای شب» که ابراهیمی در ۲۷ سالگی آن را نوشت به سفرش به ترکمن صحرا اشاره کرد و گفت: او در ترکمن صحرا فیلم ساخت و اثری جاودان مانند «آتش بدون دود»را منتشر کرد. نادر ابراهیمی ترانه زیبای "ما برای آنکه ایران کشور خوبان شود / رنج دوران برده ایم" را سرود.
به گزارش همشهری آنلاین این ترانه ابتدا با تنظیم فریدون شهبازیان برای سریال سفرهای حامی وکامی ساخته شدو بعدها با صدای استاد محمد نوری به اثری جاودانه در موسیقی ایرانی تبدیل شد.
مجابی همچنین گفت: او سالها بین مردم و با آنها کار کرده بود به طوری که می توان گفت وی روشنفکری انسان گرا بود.
این نویسنده و شاعر همچنین از ویژگی‌های حرفه‌ای دیگر ابراهیمی چون کار در عرصه سینما یاد کرد و گفت: نادر ابراهیمی نویسنده و سینماگری خبره بود که از خطر کردن نمی‌هراسید. نوشتن برایش اصل بود و به شهرت و ثروت نمی اندیشید. امروز در حضور خاموش او باید به این حقیقت بدیهی اعتراف کرد که تشخص همواره در فردیت و تفاوت انسانها با یکدیگر در روش و منش است.
در واقع آثار ویژه از زندگی ویژه ما پدید می آید و جهان همواره با گوناگونی شکل می گیرد. بنابراین همه باید آزادانه دست به خلاقیت و تولید بزنیم و با حفظ تفاوتهای اندیشه، انسانیت را در آثارمان رواج دهیم. نادر همواره علیه خاموشی و احتضار می جنگید. او می دانست که حاصل زندگی هنرمند رویش جوانه ای است که بر تنه ستبر اندیشه می روید.
پوراحمد:نادر با عملکردش روش چگونه دیدن و زیستن را آموخت
کیومرث پوراحمد کارگردان سینما و از دیگر دوستان نادر ابراهیمی نیز با خواندن شعری از آن مرحوم فقید درباره وی گفت:وجود نادر سراسر عشق بود. او همواره بر بخل و تنگ نظری می تازید و از آن انتقاد می کرد.
پوراحمد سپس به تجربه همکاری با ابراهیمی در ساخت سریال آتش بدون دود اشاره کرد و گفت:من این شانس را داشتم که ۳۵ سال پیش در سریال «آتش بدون دود» دو سال در کنار او باشم. به جرات می‌گویم تمام تجارب حرفه ای خود را از نادر ابراهیمی دارم و اگر مسیر زندگی هنری من تغییر کرد همه‌اش به واسطه دانش آموختگی نزد نادر ابراهیمی بود.
وی افزود: نه تنها من بلکه تمام کسانی که شانس شاگردی نادر را داشتند این مسئله را کنار او تجربه کردند. نادر با زندگی و عملکرد خود روش چگونه زیستن و چگونه دیدن را به ما آموخت. من خاطره ای از او در ذهن دارم که مربوط به 35 سال پیش است.
زمانی که کامران شیردل فیلم «صبح روز چهارم»را ساخت، منتقدی در یکی از روزنامه ها به او تاخت و او را متهم کرد که از فیلم «ژان لوک گدار»اقتباس و سرقت کرده است و حتی تیتر زده بود که آقای «گدار» حماقت هم حدی دارد. من این مطلب را به نادر ابراهیمی نشان دادم و گفتم ببین یک منتقد علیه فیلم شیر دل چه نقدی نوشته است و نادر ابراهیمی به من گفت که شیردل خودش قبلا گفته بود که این فیلم را از اثر گدار اقتباس کرده است؛ ولی منتقد حق ندارد این طور با طعنه او را مورد خطاب قرار دهد و اگر حرفی دارد باید روراست بزند. اما بر فرض اینکه منتقد این کار را کرده باشد تو نباید این قدر رذالت داشته باشی که این خبر را با خوشحالی بگویی.
ناگه خبر رسید که نادر عروج کرد
پوراحمد در حالی که اشک پهنای صورتش را پر کرد از تریبون فاصله گرفت و علی اصغر سعادتی از دوستان قدیم ابراهیمی به نمایندگی از کانون هنری رواق و جمعی از هنرمندان حوزه متن زیر را خواند:
در گرماگرم نیمه خرداد داغی تازه بر جانمان نشست و آتشی در دلمان افروخت که حقیقتا بدون دود بود.
مردی از کنارمان رفت که باورمان با به زندگی وعشق و میهن و آیین و قصه‌های شیرین و میراث جاودان و ماندگار سرزمین‌مان پیوند می‌زد.
مردی که در روزگار مردانگی همپای فرزندان پوریای ولی و میر مهنا و همه سرداران سربلند به جبهه‌های نبرد آمده تا بسراید داستان صلابت مردان مرد را .
مردی که کودکانمان را همراه با حامی وکامی به سفرهای دور و دراز می‌برد و جوانان را با گلن اوجا همراه می کرد و عطش دیدارمان را با سه دیدار سیراب کرد و با کوله باری از رنج و میراثی ماندگار به دیدار ابدی دوست شتافت.
مردی که در فضای حوزه های علمیه با ادبیات وهنر و شعر و قصه آشنایمان کرد و ادبیات و هنر را به مهمانی فقه و اصول فلسفه آورد و استقامت و پایداری و توانستنی را با ابن مشغله و ابوالمشاغل به جوانان آموخت. و سرانجام به شهری که دوستش می‌داشت سفر کرد.
هرگز نگاه نافذ مهربان و صدای پرصلابت و جادویی و سکوت شیرین و دلنشین او را فراموش نخواهیم کرد.
او سلامت نفس را با نجابت دشت و لطافت ایمان را با سلامت جسم در هم آمیخته بود و همچون سرودی سربلند بر دامنه سرسبز ادب و هنر جاودانه شد.
در ادامه این مراسم جعفر نجیدی مجسمه سازی که تندیس نادر ابراهیمی را ساخته بود درباره این تندیس گفت: مدتی پیش در دانشکده هنر نیشابور به همت کانون دانشجویی، نکوداشتی برای نادر ابراهیمی برگزار شد که من نیز افتخار ساخت این تندیس را داشتم. در جریان ساخت این تندیس تصمیم گرفتم دو اثر بسازم یعنی یک تندیس برای یادبود در کانون دانشجویی هنر نیشابور و یک تندیس هم برای تقدیم کردن به خانواده او.
نجیدی سپس تندیس نادر ابراهیمی را بالای دست برد و در معرض تماشای عموم گذاشت.
احمد مسجد جامعی ،عضو شورای شهر تهران که شب گذشته برای تسلیت به خانوانده ابراهیمی به منزلش رفته و امروز هم در مراسم حضور یافته بود، پس از نصب مجسمه ابراهیمی در تالار خانه هنرمندان ضمن گفت وگو با سازنده این اثر درباره ابراهیمی به همشهری آنلاین گفت:من با آثار زنده یاد ابراهیمی زندگی کردم و تمامی آثارش را تا سال ۵۵ خوانده بودم.
وی همچنین از دیدارش از منزل نادر ابراهیمی یاد کرد و گفت: در منزل اقای ابراهیمی اثاری از هنرمندانی نامی ایران که به وی هدیه دادند وجود دارد که ارزش معنوی آنها بسیار با لااست و پسندیده است که همسرشان که چهره ای فرهنگی و همانند مرحوم ابراهیمی ایران دوستند، نمایشگاهی از آثار اهدایی هنرمندان به ایشان را ترتیب دهند.
به گزارش همشهری آنلاین مجلس ختم و یادبود نادر ابراهیمی روز چهارشنبه ۲۲ خرداد از ساعت ۱۶:۴۵ در مسجد الرضا واقع در میدان نیلوفر برگزار می‌شود.
