قرار بود در این نشست سه ساعته فعالیت‌های ابراهیمی در حوزه‌های مختلف فرهنگی، هنری، ادبی و ورزشی بررسی شود اما به‌دلیل کمبود وقت، برنامه تغییر کرد و تنها عده‌ای از دوستان و نزدیکان این نویسنده، به بیان خاطراتی از او و توصیف جنبه‌هایی از شخصیتش پرداختند که در این خاطرات هم بیشتر بر جنبه ادبی نادر ابراهیمی تاکید شد.
در حقیقت در این نشست، نادر ابراهیمی کارگردان، فیلمنامه نویس، عکاس، کوهنورد و ایران شناس، ناشر و منتقد را کسی ندید. این در حالی است که ابراهیمی نه تنها در حوزه‌های مختلف فعالیت داشته، بلکه در هر زمینه تاثیر خود را به جا گذاشته است.
به‌طوری که اگر بخواهیم به حاصل کار او در عرصه‌هایی به غیر از ادبیات اشاره کنیم، تاسیس قدیمی‌ترین گروه کوهنوردی به نام« ابر مرد» یکی از آنهاست که در توسعه کوهنوردی و اخلاق ورزشی در دوره‌ای مؤثر بوده است.
یا راه‌اندازی اولین مؤسسه غیرانتفاعی برای کودکان با عنوان مؤسسه همگام با کودکان و نوجوانان، نگارش کتاب‌های تئوری در زمینه ادبیات کودک و نوجوان، تحول در تصویرسازی کتاب‌های بچه‌ها در دوره‌ای که فعالیت برای بچه‌ها، کار بی‌ارزشی محسوب می‌شد؛
ساخت سریال‌های خاطره انگیز آتش بدون دود و سفرهای دور و دراز هامی و کامی، تربیت هنرجویانی در زمینه‌های فیلمنامه نویسی و فیلمسازی، تنها بخشی از فعالیت‌های تاثیرگذار این هنرمند است که به قول یکی از دوستانش به واقع نادر بود.
به هر حال این مراسم با اندکی تاخیر با پخش فیلمی از مراسم بدرقه او به قطعه هنرمندان آغاز شد و سپس دکتر صابر امامی که از شاگردان نادر ابراهیمی بود، به داستان کارمرگی از کتاب رونوشت برابر اصل اشاره کرد وگفت: استاد ابراهیمی در این داستان همه هیجانات و فشارهایی را که در زبان مذهب از آن با عنوان وحشت شب اول قبر تعبیر می‌شود به خوبی بیان کرده و نشان داده انسانی که در چالش با مرگ قرار می‌گیرد، اگر به آینده طولانی و جاودانه بعد از مرگ ایمان داشته باشد می‌تواند روح خویشتن را نجات دهد و از تسلیم‌شدن به فساد و تن دادن به تباهی در امان بماند.
امامی با دعوت از حاضران برای خواندن دوباره داستان کارمرگی، افزود: استاد من این قصه را پیش از انقلاب نوشته و در آن سعی کرده چالش یک انسان با مرگ را نشان دهد؛
چالشی که مذهب نیز ما را به آن دعوت می‌کند اما نادر ابراهیمی با یک قصه ما را به مرگ دعوت کرده تا بتوانیم ارزش خودمان را بشناسیم و به هیچ عنوان روحمان را نفروشیم. او برای این دعوت، در فراز پایانی قصه به آیه‌ای از قرآن مجید استناد کرده است.
امامی داستان کار مرگی را یک دعوت مذهبی از سوی استادی مذهبی دانست و فرازهایی از این داستان را خواند.
در ادامه این نشست، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی زم، مدیر سابق حوزه هنری نیز به سال‌ها همکاری با نادر ابراهیمی در حوزه هنری اشاره کرد و گفت: من سال‌های سال درمورد شخصیت‌های خادم، مسئول و متعهد مطالعه کرده‌ام و همیشه درپی این بودم که ببینم تفاوت این افراد با دیگران در چیست؟
شخصیت نادر ابراهیمی یکی از همین شخصیت‌های خادم بود، که پیش از دهه 70 ایشان را تنها به واسطه آثارشان و برخی شاگردانشان، می‌شناختم و بعد از آن در دهه 70 رو در رو با ایشان برخورد داشتم و متوجه شدم که او بسیار پرکار، پر تحرک و مسئول است.
این وجه از شخصیت ایشان باعث شده بود که بسیاری به او حسادت بورزند و حتی او را اذیت کنند. البته عده بسیاری هم عاشق و علاقه‌مند او بودند.
من همواره به این همه تلاش و کوشش ایشان غبطه می‌خوردم. اگرچه به‌دلیل مشغله کاری نتوانستم با پشت صحنه زندگی آقای ابراهیمی آشنا شوم و مشکلات آن را لمس کنم.
حجت‌الاسلام زم درباره شخصیت نادر ابراهیمی افزود:شخصیت ابراهیمی در ذهن من اینگونه شکل گرفته است؛
او سوز وطن داشت.او پیش از انقلاب با کسانی که فکر می‌کرد ممکن است گامی برای استقلال مردم ایران بردارند، هم آوا می‌شد اما زمانی که می‌فهمید آنها دروغ می‌گویند، فاصله می‌گرفت و سعی می‌کرد اندک زمانی که با آنها همراه بوده را جبران کند.به‌طوری که نوشته‌های ایشان در اوایل انقلاب نشان دهنده وطن پرستی اوست.
مدیر سابق حوزه هنری یکی دیگر از ویژگی‌های ابراهیمی را اخلاق گرایی او دانست و تصریح کرد: او همانگونه که پیامبر فرمود همه دین و عصمت من همان اخلاق است، به جای شعار دادن و استفاده از ابزار دینی، همه دین را به مثابه اخلاق می‌دید. از طرفی او یک موعظه‌گر نبود بلکه سعی می‌کرد همچون یک معلم، آنچه در نظرش هست را به دیگران منتقل کند.
زم در ادامه به‌شیوه نگارش ابراهیمی اشاره کرد و ادامه داد: او خودنویس‌های متفاوتی داشت که از هر کدام برای نوشتن در یک حوزه استفاده می‌کرد.
به‌طور مثال یک خودنویس مخصوص نوشتن برای کودکان و نوجوانان داشت و یک خودنویس برای فیلمنامه‌نویسی و خودنویسی برای داستان‌نویسی.
همه این خودنویس‌ها، منجر به خلق آثاری شد که نشانه‌های آن را امروز در حوزه‌های مختلف، می‌توان دید.
وی درباره شخصیت نادر ابراهیمی خاطرنشان کرد: هرگاه می‌خواستم به بهانه‌ای هدیه‌ای به او بدهم، یا نمی‌پذیرفت یا پس از پذیرش، کاری رایگان انجام می‌داد که ارزشش بالاتر از آن هدیه بود. در حالی که عده‌ای از افراد خام فکر می‌کردند حوزه هنری با پول، ابراهیمی را تصاحب کرده است.
در ادامه این نشست احمد مسجد جامعی، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران نیز به‌خودنویس‌های مختلف نادر ابراهیمی اشاره کرد و گفت: من هم خودنویس‌های مختلف آقای ابراهیمی را دیده ام.
اما نوشتن ایشان در زمینه‌های مختلف تنها به تنوع خودنویس‌ها محدود نشد.در حقیقت او به تعداد خودنویس هایش، روش نوشتن خلق کرد.
او قدرت نویسنده را در انتخاب قالب مناسب با موضوع می‌دانست و قلم‌های مختلفش نیز نمادی از همین تنوع در اندیشه و خلاقیت او بود و حتی گاه برای بیان روایت خود، ترکیبی از قصه و شعر را انتخاب می‌کرد.
وزیر سابق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: از نظر محتوایی نیز در آثار ابراهیمی یک پیوستگی می‌بینیم. او، زبانی رازگونه داشت که این راز و رمز در همه آثار ابراهیمی به گونه‌های مختلف وجود دارد.
او یک نویسنده خلاق بود که می‌دانست برای هرموضوع، چه قالبی را انتخاب کند. به‌طور مثال سبکی که آقای ابراهیمی برای بیان زندگی ملاصدرا به کار گرفت با سبکی که در داستان‌های دیگرش بود، تفاوت داشت.
از طرفی او در روایت داستانی از ایران، درس اخلاق نداد بلکه در خلق آن با انتخاب قالب مناسب برای یک موضوع بر مخاطب اثر اخلاقی گذاشت.
رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر تهران، نادر ابراهیمی را انسانی باشکوه توصیف کرد و افزود: نادرابراهیمی با شکوه حرف می‌زد، باشکوه می‌زیست و حتی در مواجهه با بیماری هم با شکوه بود و شاید به‌دلیل رنج‌هایی که کشیده بود، محبت‌هایی در دل و جانش ریشه زده بود که آنها را نثار دیگران می‌کرد. حضور او در مدارس و مهد کودک‌ها و خواندن داستان برای بچه‌ها نمونه‌هایی از محبت اوست.
مسجد جامعی ویژگی‌های دیگر نادر ابراهیمی را اینگونه بیان کرد: نادر ابراهیمی با آثار متنوع خود، چهره‌‌ای ماندگار و فراموش ناشدنی است.
او نویسنده‌ای جدی، پرکار و جوانمرد بود.البته این جوانمردی که جوهره روح ایرانی است و ابراهیمی نیز با توجه به همین موضوع، نوشتن زندگینامه حضرت علی(ع) را به تاخیر انداخت تا تجربه بیشتری به دست آورد و مطالعاتش کامل شود.
در ادامه این نشست، حضور نادر ابراهیمی در حوزه کودک و نوجوان بررسی شد. ابتدا محمود برآبادی، نایب رئیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، بیانیه انجمن به مناسبت درگذشت نادر ابراهیمی را خواند و نوش‌آفرین انصاری، رئیس هیأت‌مدیره شورای کتاب کودک، بخش‌هایی از کتاب 15 جلدی «ایران را عزیز بداریم» را خواند.
معصومه انصاریان، نویسنده و منتقد هم به بیان خاطره‌ای از همکاری اش با ابراهیمی در داوری جشنواره فیلم جوان سال 69 پرداخت و جمال‌الدین اکرمی نیز تصویرگری کتاب‌های کودک و نوجوان نادر ابراهیمی را مورد بررسی قرار داد.
از دیگر برنامه‌های این نشست، می‌توان به تارنوازی بهروز دولت آبادی، پخش سمفونی سفرها، پخش فیلم‌هایی از جلسات فیلمنامه نویسی و دیدار ابراهیمی با بچه‌های یک مهد کودک، اشاره کرد.
در پایان همچنین ماهور، دختر احمدرضا احمدی از طرف پدرش شعری را که سال‌ها پیش احمدی برای ابراهیمی سروده، خواند.
