اصل مهم همدلی در دوران کرونا

در این شرایط، همدلی تنها با پیام‌های اجتماعی که با یکدیگر به اشتراک می‌گذاریم، یا در اخبار و رسانه‌های جمعی مانند صدا و سیما اتفاق نمی‌افتد. همدلی در رفتار ما نمایان می‌شود؛ جایی اتفاق می‌افتد که هرکدام از ما خود را در رعایت پروتکل‌های بهداشتی و درمانی موظف بدانیم تا خودمان، خانواده و اطرافیانمان را از این بیماری مصون بداریم. همدلی جایی نمود پیدا می‌کند که ما با تصمیم‌هایمان باری را که بر شبکه درمانی وارد می‌شود کم کنیم. چون پزشک و پرستاری که در شبکه بهداشت و درمان کار می‌کند خانواده‌ای دارد که نگران سلامتی او هستند و بی‌توجهی ما ممکن است مشکلات آنها را دوچندان کند. 
اگر تمام اعضای جامعه خودشان را نسبت به این موضوعات مسئول بدانند، این بیماری زودتر تمام می‌شود و زندگی به روال طبیعی و عادی برمی‌گردد و خیلی از مشاغل زنده می‌شوند. آن وقت تعداد افرادی که کسب و کارهایشان از بین رفته و نگران معیشتشان هستند، کم می‌شود. اصل همدلی درست در همین نقطه اتفاق می‌افتد. 
مسئله دیگری که باید به آن توجه داشت، این است که متأسفانه برخی از ما در رفتارهای اجتماعی‌مان دچار نوعی سوگیری ناخواسته شده‌ایم. کسانی که کرونا می‌گیرند، می‌توانند درمان شوند. اینکه بخواهیم آنها مورد تمسخر قرار داده یا رفتارهای سلبی در برابر آنها داشته باشیم، آسیب‌های روحی جدی به این بیماران وارد می‌کند. متأسفانه افرادی هم هستند که بر اثر این بیماری، عزیزانشان را از دست داده‌اند. باید همدلی، همدردی و ابراز صمیمیت بیشتری در برابر آنها داشته باشیم. اگر به لحاظ فیزیکی مقدور نیست که در کنارشان باشیم، می‌توانیم با تماس‌ها و پیام‌های همدلانه که این روزها به مدد وسایل ارتباط‌جمعی بیش از گذشته فراهم است، از شدت درد و رنج آنها بکاهیم. پیش از این بیماری، در هنگام مرگ عزیزانمان، مراسم‌هایی برگزار می‌کردیم و در کنار این همنوایی، توجه و همراهی جمعی، پذیرش این واقعه برای افراد آسان‌تر اتفاق می‌افتاد. بنابراین در شرایطی که این سبک از همراهی ممکن نیست، نیاز است تا به‌صورت دیگری آن را جبران کنیم. 
در روابط خانوادگی و اجتماعی هم همین‌طور است؛ می‌توان با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، مناسبات اجتماعی را برقرار کرد ولی طبیعتاً شکل آن با گذشته متفاوت خواهد شد. اگر ما موقعیت جدیدی که در آن به سرمی‌بریم را بپذیریم، می‌توانیم دست به انتخاب‌های هوشمندانه و عاقلانه‌ای بزنیم.