همشهری آنلاین_رابعه تیموری: این ساختمان‌ها از قلعه قدیمی روستای «آب اندرمان» برجا مانده است. «علی لطفی» از ساکنان قدیمی روستای آب اندرمان است. او درباره قلعه مخروبه روستا می‌گوید: «۴ دهه پیش اهالی در خانه‌های گلی این قلعه زندگی می‌کردند و از خانه‌های سیمانی و آجری آن سر روستا خبری نبود. سال ۱۳۵۷ آب قنات‌های روستا به اندازه‌ای فوران کرد که سطح روستا را پوشاند و خانه‌های قلعه تا کمر در آب فرو رفتند. نم و رطوبت، خانه‌های قلعه را ویران کرد و مردم مجبور شدند در زمین‌های اطراف بقعه امامزاده ابوالحسن(ع) چادر بزنند. مدتی بعد اهالی با کمک دولت، خانه‌هایی در آن سوی روستا ساختند و ساختمان‌های قلعه به گاوداری و کارگاه‌های تولیدی تبدیل شد.» آب اندرمان از روستاهای کهن شهرری است و مورخان قدمت آن را ۷ هزار سال تخمین زده‌اند. در دوره هخامنشیان جاده شاهی از این روستا گذشته است. آب اندرمان در گذشته به دلیل داشتن آب فراوان و رونق اقتصادی و اجتماعی یکی از روستاهای مهم شهرری به شمار می‌رفت و به نام «آب اندر میان» شهرت داشت. بقعه امامزاده ابوالحسن(ع) در این روستا قرار دارد.
روبه روی حرم امامزاده ابوالحسن(ع) بناهای نیمه مخروبه خشتی و گلی وجود دارد که گذر زمان از پهنای حصارهای آنها کاسته و زمین لرزه‌ای کوتاه و بازیگوشی مختصر زمین کافی است که این بناهای کاهگلی را به تلی از خاک تبدیل کند.
کد خبر 549492
نظر شما