ارتباط یک گروه داروهای رایج ضد سوزش معده با خطر بیشتر دچار شدن به دیابت

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هلث‌دی نیوز پژوهشگران چینی این اطلاعات به دست آمده از بررسی‌ها انجام شده بر روی بیش از ۲۰۰۰۰۰ نفر از کارکنان پزشکی آمریکایی را تجزیه‌وتحلیل کردند و دریافتند که مصرف مرتب این گروه‌ داروها به نام مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs)  افزایش ۲۴ درصدی خطر دچار شدن به دیابت نوع ۲ ارتباط دارد.

یافته‌های این پژوهشگران از دانشگه سون یات-سن در شهر شنزن در ایالت گوانگ‌دونگ چین به این نتیجه رسیدند که که هر چه افراد برای مدت طولانی‌تر این داروها را مصرف کنند، احتمال دچار شدنشان به دیابت بیشتر می‌شود.

داروهای PPI هم با نسخه و هم بدون نسخه برای درمان ریفلاکس اسیدی، زخم‌های پپتیک و سایر مشکلات گوارشی به کار می‌روند. این گروه که شامل داروایی مانند امپرازول، لانسوپرازول، اسموپرازول و ... می‌شوند، جزء ۱۰ داروی اصلی پرفروش در سراسر جهان هستند.

مصرف درازمدت این داروها قبلا با شکستی استخوان، بیماری کلیوی، عفونت‌های دستگاه گوارش و سرطان معده مربوط شده‌ است.

این پژوهشگران بر اساس یافته‌های جدید پیشنهاد می‌کنند افرادی که برای مدت درازی این داروها را مصرف می‌کننند، باید میزان قند خونشان را از لحاظ تغییراتی که ممکن است بیانگر بروز دیابت باشد، زیر نظر داشته باشند.

البته این بررسی رابطه سببی میان داروهای   PPI و دیابت نوع ۲ را ثابت نمی‌کند و تنها یک همراهی میان این دو را نشان می‌دهد.

این پژوهشگران داده‌هایشان را از بررسی‌ها درازمدت کارکنان بهداشتی آمریکا به دست آوردند که از دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ اغاز شد و شامل بیش ۱۷۶۰۰۰ زن و تقریبا ۲۹۰۰۰ مرد می‌شود.

این پژوهشگران متذکر شدند که هنگامی که این افراد مصرف این داروها را قطع کردند، خطر دیابت در آنها کاهش یافت و با مرور زمان این کاهش ادامه یافت.

نکته جالب دیگر این بود که افرایش خطر دیابت به علت مصرف PPI در افرادی که قند خونشان طبیعی و وزنشان پایین‌تر بود، بیشتر بود. معمولا وزن بیشتر یک عامل خطرساز برای دیابت نوع ۲ است.

این بررسی نشان داد که خطر دیابت نوع ۲ همچنین در افرادی که نوع دیگری از داروهای ضد سوزش معده به نام «مسدودکننده‌های گیرنده H2» مصرف می‌کند (مانند سایمتیدین، رانیتدین و فاموتیدین) بیشتر است.

هنوز روشن نیست که این داروهای کاهنده اسید به چه طریق باعث افزایش خطر دیابت می‌شوند. یک سازوکار احتمالی تاثیر این داروها بر تعادل طبیعی باکتری‌های روده (میکروبیوم) است. یک امکان دیگر تاثیر این داروها در افزایش وزن است که ممکن است خطر دیابت را افزایش دهد.