چند بلوک آن طرف تر نیز بمبی دیگر خودرویی زرهی را منهدم می‌کند و منجر به کشته شدن دو نظامی آمریکایی و 14 شهروند غیر نظامی می‌شود.
به گزارش آسوشیتدپرس، این دقیقا همان وضعیتی است که عراق نیز به آن گرفتار است. در واقع مشکلات عراق با گذر از مسافتی معادل 1500 کیلومتر به افغانستان منتقل شده‌اند، البته افغانستان پنج سال پس از جنگ، افغانستانی که 5 سال از حضور آمریکایی‌ها در آن می‌گذرد یا به عبارتی بهتر افغانستانی که دیگر طالبان بر آن حکم نمی‌راند.
با وجود آنکه وضعیت افغانستان به بدی عراق نیست اما همین مقدار نیز تحلیل گران غربی را نگران کرده حتی می‌توان گفت آن‌ها به نوعی متقاعد شده‌اند که نیروهای غربی توان مقابله در جبهه‌های نبرد غیر متوازن را ندارند.
بروس هافمن یکی از کارشناسان ضد شورش در دانشگاه جورج تاون آمریکا می‌گوید: "وضعیت عراق به شدت وخیم است و با توجه به اینکه عملیات ما در مهار شورش‌ها به خوبی پیش نرفته‌اند ابهاماتی درباره آگاهی آمریکایی‌ها از نحوه اجرایی کردن عملیات ضد شورش ایجاد می‌شود.
این وضعیت در حالی متوجه امنیت عراق و افغانستان است که طالبان دوباره متولد شده با اقتباس از اقدامات خشونت بار نظیر سر بریدن و بمب گذاری‌هایی که در عراق به وقوع می‌پیوندند ، رویکرد مبارزاتی خود را عوض کرده است.
آن‌ها در این راه حتی اقدام به بمب گذاری از راه دور می‌کنند و اهداف خویش را با استفاده از کنترل راه دور منفجر می‌کنند. در سال جاری بیش از 200 نفر در موج انفجار‌هایی کاملا مشابه با آنچه در عراق روی می‌دهد کشته شده‌اند.
قاری محمد یوسف احمدی که خود را سخنگوی طالبان در جنوب افغانستان می‌خواند، در این باره می‌گوید: "ما در حال قدرت گرفتن در هر استان ،بخش ،شهر و روستا هستیم.ما بدون هلی کوپتر وجت‌های جنگده و با استفاده از بمب‌هایی که کنار خیابان‌ها کار می‌گذاریم،حملات انتحاری وکشتار‌های دست جمعی وضعیت بسیار سختی برای آمریکا ایجاد کرده‌ایم.در واقع ما از تاکتیک‌های برادرانمان در عراق استفاده می‌کنیم.
مشابه سازی اما به همین جا ختم نمی‌شود،بلکه نیروهای طالبان نیز مانند "تروریست‌های عراقی" از عملیات خونبار و دهشتناک خود فیلمبرداری می‌کنند و آنرا در شبکه اینترنت انتشار می‌دهند.
البته این مشابه سازی در عملیات آمریکایی‌ها نیز به چشم می‌خورد و آنان نیز از عملیات خود در عراق الگو برداری کرده و مشابه آن را در افغانستان پیاده می‌کنند. اعزام نیروهای ناکافی به عراق جهت مبارزه با تروریست‌های القاعده انتقاد مشابهی است که نسبت به عملکرد ارتش آمریکا در عراق و افغانستان می‌شود.
منتقدان می‌گویند همان سیاست‌های خشونت بار آمریکایی‌ها در عراق که به کشته شدن شهروندان بی گناه این کشور و تقویت تروریست‌ها انجامید، در افغانستان نیز همین گونه نتیجه داد و تولد مجدد جنگجویان طالبان را در پی آورد.
اما بر عکس تروریست‌های القاعده در عراق، طالبان به حمایت‌های خارجی وابسته‌اند،از همین رو است که یکی از مقامات سازمان ملل در افغانستان می‌گوید: برای مهار کردن خشونت‌های داخلی در افغانستان باید حامیان خارجی طالبان را مخاطب قرار داد و راهی جز این وجود ندارد.
