اما پزشکان از اینکه نمی‌توانند تصاویر کاملی از مری و معده با آن بگیرند، ناراضی بودند، اکنون راهی برای حل این مشکل پیدا شده است.این دوربین بلعیدنی در هر ثانیه دو تا چهار تصویر برمی‌دارد. اما نسل قبلی این دوربین‌ها تصاویر قابل استفاده‌ای از بخش فوقانی دستگاه گوارش به دست نمی‌دهد - این دوربین در تنها سه تا چهارثانیه از مری عبور می‌کند و با توجه به وزن حدود 5 گرمیش در کف معده قرار خواهد گرفت.
بنابراین هنوز پزشکان برای دیدن پوشش مری و معده باید از آندوسکوپی استفاده کنند که عبور دادن لوله ضخیم آن از حلق بیماران برای بسیاری از آنها ناراحت‌کننده است.
به گزارش لایو ساینس اخیرا برای غلبه براین محدودیت دوربین‌های بلعیدنی یک سیستم کنترلی ساخته شده است. با استفاده از این سیستم دکتر می‌تواند به طور دستی محل این دوربین را با یک وسیله مغناطیسی به اندازه یک تکه شکلات کنترل کند. با حرکت دادن این وسیله به بالا و پایین بدن بیمار، دکتر می‌تواند محل دوربین را در دستگاه گوارش فوقانی - مری، معده و اثنی‌عشر - تعیین کند.
پژوهشگران در یک آزمایش شخصی توانستند این دوربین را برای حدود ده دقیقه در مری یک فرد ایستاده نگهدارند.
دکتر فرانک وولک، سرپرست این گروه پژوهشی می‌گوید: "در آینده پزشکان خواهند توانست این دوربین را در مری نگهدارند، آن را به بالا و پایین ببرند، آن را بچرخانند، و زاویه دوربین را بر حسب نیاز تغییر دهند. این امر به آنها امکان می‌دهد که معاینه دقیقی از محل اتصال مری به معده انجام دهند و دریایند که آیا دریچه کاردیا در این محل به درستی کار می‌کند، اسید معده به درون مری نشت می‌کند و باعث سوزش سر دل می‌شود یا نه. با این دوربین ما می‌توانیم حتی دیواره‌های معده را هم اسکن کنیم."
این وسیله نتیجه همکاری پژوهشگران انگلیسی و آلمانی و شرکت Given Imaging است.
