البته میان امنیت انسانی و اجتماعی تفاوت‌هایی وجود دارد. در مفهوم امنیت انسانی، موضوع فقط انسان است و بر تأمین امنیت فردی تأکید می‌شود، اما در تعریف امنیت اجتماعی، عنصر اصلی امنیت گروه و حتی جامعه مطرح می‌شود. اما این امنیت اجتماعی از کی شروع می‌شود؟ امنیت اجتماعی گره‌خورده با امنیت اقتصادی است. هرچه میزان رفاه اجتماعی مردم جامعه بالاتر باشد به همان میزان امنیت اجتماعی بالاتر است و بالعکس هرچه اقتصاد جامعه رو به رکود باشد و افراد شغل مناسب و درآمد کمتری داشته باشند ضریب امنیت اجتماعی سیر نزولی دارد. این امنیت در مورد بانوان، خردسالان با توجه به اینکه قشر آسیب‌پذیر جامعه محسوب می‌شوند، باید بیشتر احساس شود.
یعنی وقتی زنی با فرزندش وارد جامعه و اماکن عمومی می‌شود، نباید هراسی از کیف‌قاپی، آسیب‌رسانی، زورگیری داشته باشد و برای تردد در محله، بوستان، مراکز خرید و... خطری او را تهدید کند. بسیاری از مشکلات و آزارهای خیابانی که بانوان با آن مواجه می‌شوند، ریشه فرهنگی دارد و به دلیل تغییراتی مانند کوچ هوشمندانه و گسست نسلی ایجاد می‌شود؛ تغییراتی که کم‌کم تبدیل به دغدغه حفظ هویت و انسجام موجودیت می‌شود.
البته فقر اقتصادی و فرهنگی، اعتیاد، خشونت خانگی، فساد و فحشا و تبعیض جنسیتی از دیگر عوامل پایین آمدن امنیت اجتماعی بانوان است و همین باعث بروز اختلالات روانی و بیماری‌های فراوانی میان بانوان می‌شود. به همین دلیل برای داشتن جامعه‌ای پویا و همچنین تربیت نسلی جامعه‌ساز باید بر تأمین سلامت عمومی بانوان، افزایش مهارت‌های اجتماعی و فردی با هدف تأمین امنیت اجتماعی بانوان بیشتر تأکید داشت.
نظر شما