و تا روز چهارم نوامبر که انتخاب نهایی بین نامزد دمکرات و جمهوریخواه صورت می‌پذیرد، این رقابت تشدید خواهد شد. انتخاباتی با فرآیند پیچیده و طولانی که برای سایر کشورهای جهان نیز حائز اهمیت است.
بدون شک نقش قدرت‌های بزرگ در شکل دهی به ساختار بین‌الملل غیرقابل انکار است و این جایگاه قدرت است که میزان بازیگری را مشخص می‌کند. برای تعیین این جایگاه توجه به ابعاد سیاسی و نظامی اهمیت دارد هرچند که امروزه مولفه‌های اقتصادی و فرهنگی نیز به ارکان اصلی قدرت تبدیل شده‌اند.
از این‌رو است که انتخابات در کشوری همچون آمریکا به واسطه دارا بودن مولفه‌های قدرت، از اهمیتی بالا برخوردار است به ویژه اینکه پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر در سال 2001 برداشت‌های ملت آمریکا نیز دچار تغییر و تحول اساسی شده است.
امروزه آمریکایی‌ها آسیب پذیری بیشتری را حس می‌کنند، از دردسرهای تروریسم آگاهند و برای استفاده از نیروی نظامی خود آمادگی دارند و رویکردهای غیرنظامی در مبارزه علیه تروریسم را نیز در دستور کار خود قرار داده‌اند و درنتیجه، انتخابات عکس‌العمل شهروندان آمریکایی به مسائل بین‌المللی نیز قلمداد می‌شود و یادآور این عبارت است که انتخابات آمریکا انتخاباتی است تاثیر‌گذار برای تمام دنیا، که تنها مردم آمریکا در آن حق رای دارند.
اما عاملی که این انتخابات را متمایز می‌سازد نوع نگاه و کارکرد گروه‌های رقیب است. انتخابات در این کشور شیوه‌ای خاص دارد و احزاب در تمام مراحل مختلف فرآیند انتخابات، دخالت مستقیم، حضور فعال و نقشی تعیین‌کننده دارند و فرآیند نامزدی در انتخابات دارای پیوندی عمیق و ناگسستنی با سیستم حزبی این کشور است. نوع نگاه حزبی جمهوریخواه و دمکرات به این امر منجر شده که در بحبوحه درگیری‌های انتخاباتی، گروه‌های رقیب تاثیری سازنده داشته باشند. این پدیده‌ای است که در کشورهای در حال توسعه کمتر قابل رویت است.
نیاز نیست که به گذشته‌های دور بازگردیم و تنها ذکر مبارزات انتخاباتی
ال گور و بوش کافی است. جایی که ال‌گور با وجود آرای بیشتر با توجه به رای کمتر در هیات‌های نمایندگی از رسیدن به پست ریاست‌جمهوری بازماند. اما رقابت تنگاتنگ بوش و ال گور هرگز به یک منازعه مادام العمر در جهت تخطئه یکدیگر تبدیل نشد، چرا که قوام نظام را با مشکل مواجه می‌ساخت.
در درون جامعه حزبی آمریکا نامزدها به خوبی فرا گرفته‌اند که اساس سیاست بر پایه تعامل و بده بستان است و بایسته‌های خاص خود را دارد و اولویت با منافع ملی است بنابراین حتی رقابت حزبی نیز به افزایش قدرت می‌انجامد، پس دیدن اوباما و کلینتون در کنار یکدیگر با وجود اختلاف در روش، پس از حدود یک سال رقابت نفس گیر دور از انتظار نیست.
درک تفاوت شکلی در نگرش به معنای انتخاب راهبردهای متنوع جهت رسیدن به منافع مشترک توسط هر فرد یا گروه است. اما چیزی که در این بین اهمیت می‌یابد رقابتی همراه با تولید قدرت است نه تخریب‌کننده آن. اینکه چه عاملی باعث شده تا گروهای رقیب در کشورهای توسعه یافته اینچنین تولید‌کننده قدرت باشند به نگرش آنها و ساختار داخلی باز می‌گردد. آنها به این نکته واقفند که تنها جزئی از حقیقت و راهکار را دراختیار دارند و باید به تعامل با دیگری بپردازند.
دوستی‌ها و دشمنی‌ها مقطعی و دارای هزینه‌اند، لذا نگاه عقلایی به پدیده‌ها به کاهش اختلافات می‌انجامد. آنها این نکته را هضم کرده‌اند که فرهنگ، همزیستی می‌طلبد نه همرنگی و حکومت به‌عنوان یک کارگزار نتیجه تعامل افراد، نهادها، سازمان‌ها و احزاب با منافع گوناگون سیاسی، اقتصادی و مالی است.
