به گزارش سایت خبری سازمان تربیت‌بدنی در نامه محمد علی‌آبادی به رئیس‌جمهوری آمده است: «همانگونه که استحضار دارند هزینه‌های بدون کنترل و نظارت در پرداخت‌های کلان و خارج از شمول سازمان‌ها، نهادها و وزارتخانه‌های دارای باشگاههای دولتی ورزشی نه‌تنها منجر به رشد فوتبال نشده بلکه موجب فساد و خلاف رفتاری در باشگاه‌ها شده است.»
علی‌آبادی در ادامه این نامه با اشاره به مطالعات گسترده و کارشناسی‌هایی که ظرف 2 سال اخیر در زمینه کنترل هزینه‌های فوتبال صورت گرفته، تصریح کرده است: «افزایش بی‌رویه هزینه‌ها اعم از دستمزد بازیکنان و مربیان از سوی باشگاههای دولتی موجب آسیب‌دیدگی دیگر رشته‌های ورزشی شده و مسائل مالی بر هر مسئله دیگری حاکم شده است.
یقیناً ادامه این روند و عدم مدیریت بر فوتبال باشگاههای دولتی بخش خصوصی را به دلیل نداشتن توان برای رقابت و مقابله با بخش‌های دولتی به حاشیه خواهد راند که تبعات آن در درازمدت قابل پیش‌بینی است.»
محمد علی‌آبادی در بخش پایانی این نامه ضمن تشریح سیاست سازمان ورزش در رابطه با جلوگیری از رقابت‌های تخریب‌گرایانه این افزایش‌ها به وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های دولتی که حامی باشگاههای ورزشی می‌باشند مواردی را برای اجرا پیشنهادنموده است به طوری که سقف قرارداد هر بازیکن نسبت به سال گذشته 20 درصد کاهش داشته باشد.
اگرچه سازمان ورزش قصد دارد در زمینه کنترل پرداختی‌های کلان در فوتبال به خصوص در باشگاههای دولتی دست به اصلاحاتی بزند اما با این حال رقابت میان دو باشگاه متعلق به سازمان ورزش در فصل نقل و انتقالات طی چند هفته اخیر نشان می‌دهد که هزینه‌های فراوانی در همین دو باشگاه جریان پیدا کرده است.
جدول روبرو به طور تقریبی بیانگر هزینه‌های بالای استقلال و پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات است.
مشارکت قانونی در فوتبال
یک درصد از بودجه سالیانه وزارتخانه‌های دولتی می‌بایست صرف ورزش شود؛ این بند ب ماده 117 قانون برنامه چهارم توسعه است که در زمان ریاست مهرعلیزاده در سازمان ورزش به اجرا در آمد.
طبق این بند70% این مبلغ از سوی وزارتخانه‌ها صرف ورزش قهرمانی و 30 درصد از آن سهم سازمان ورزش خواهد بود که با این قانون راه هزینه کردن وزارتخانه‌های مختلف در ورزش باز شده است.
از این گذشته در فوتبال ما که به سمت خصوصی شدن پیش می‌رود استفاده از راهکارهایی چون کاهش 20 درصدی قرارداد بازیکنان و مربیان باشگاههای دولتی شرایط جدیدی را باعث خواهد شد. چه اولین واکنش‌ها در مواجهه با سیاست‌های تمرکزگرایانه آشفتگی بیشتر در زمینه تنظیم قراردادها ست.
به طوری که موضوع قراردادهای زیرمیزی به وجود می‌آید. با این همه به نظر می‌رسد سازمان ورزش موضوع آشفتگی‌ها در پرداخت مبالغ هنگفت را دریافته اما باید کانال‌های مناسب تری درخصوص جلوگیری از پیشروی بحران انتخاب کند.
چه بازار نقل و انتقالات به‌‌گواه بسیاری از اهالی فوتبال می‌بایست با شیوه‌های منطقی مورد کنترل و نظارت قرار بگیرد و اقدامات کاملاً دستوری چندان مفید واقع نخواهد شد.
از این گذشته مبالغی که این روزها به بازیکنان یا مربیان پرداخت می‌شود شکل طبیعی هزینه‌های فوتبال را تبیین می‌کند.
به طوری که در فوتبال امارات که البته از لحاظ حرفه‌ای پایین‌تر از سطح فوتبال ایران است، در تیم‌هایی چون العین، الاهلی و یکی دو باشگاه دیگر به مراتب هزینه‌های بالاتری صرف می‌شود.
هرچند طرح سازمان تربیت بدنی در واکنش به واسطه گری و افزایش مبلغ بازیکنان صورت گرفته اما نباید این نکته فراموش شود که در فوتبال خصوصی قیمت ها توسط بازار تنظیم می‌شود. از همین رو برای وارد شدن به دنیای فوتبال خصوصی باید این قاعده مهم رعایت شود.
