میدانی با ۷ دهه قدمت

همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: این میدان قدیمی، از زمان شکل‌گیری که به دهه ۲۰ برمی‌گردد تاکنون تغییرات زیادی را به چشم دیده است. اما داستان شکل‌گیری‌اش، در کتاب‌های تاریخ طهران نقل شده به این صورت بوده است: «در سال‌های دور که تهران بین دروازه‌هایش محصور شده بود، این محدوده خارج از حصر ناصری قرار داشت. جاده خاکی از دروازه شمیران شروع و به شهرهای شمالی ختم ‌می‌شد. با روی کارآمدن حکومت پهلوی، رضاخان دروازه‌ها را برداشت و تهران گسترش پیدا کرد و این محدوده هم در حریم تهران قرار گرفت. دستور ساخت میدان در سال ۱۳۲۴ صادر شد. اینکه معمار میدان قدیمی که بوده را کسی خبر ندارد و در هیچ کتاب تاریخی نامی از او برده نشده‌است. میدان زیبا بود. آبنمایی ۳ طبقه داشت و ۴ اسب هم در میانه آن قرار گرفته بود که جلوه این فضای سبز را دوچندان‌ می‌کرد. همین باعث شد این میدان تبدیل به مکانی برای تفریح و خوشگذرانی شهروندان شود. در این حین سینماهای مراد، تهران و رنگین کمان و بازار شهرستانی هم شکل گرفتند. با افزایش جمعیت تهران و توسعه آن، به دلیل نبود فضای کافی برای‌ تردد وسایل نقلیه، شهرداری وقت اسب‌ها را از میدان حذف و به جای آن زیرگذر ایجاد کرد تا رفت‌وآمد خودروها راحت‌تر و ترافیک به حداقل برسد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، این میدان به نام «امام‌حسین(ع)» مزین شد و تا دهه ۹۰ شکل خود را حفظ کرد. اما در اوایل دهه ۹۰ تحولاتی اساسی در این میدان به وجود آمد و میدان امام حسین(ع) تبدیل به میدانگاه آیینی ‌ـ مذهبی شد. این میدانگاه در حال حاضر مرز بین مناطق ۱۳، ۷ و ۱۲ قرار دارد و اهالی این ۳ منطقه را در امور شهری، اقتصادی به هم ربط‌ می‌دهد.