به گزارش خبرگزاری رویترز مریخنشین فینیکس ماه گذشته بر روی سطح این سیاره یخ پیدا کرد، اما این یخها به شدت منجمد بودند، با غبار سرخ پوشیده شده بودند.[آشنایی با منظومه شمسی]
گروهی از دانشمندان که مقالهشان در نشریه Nature منتشر شده است، میگویند این یخ از دوران گرمتر و مرطوبتری به جای مانده است.
جان موستاد از دانشگاه براون در پرویدنس، در ردآیلند که در این بررسی شرکت داشته است، در این باره گفت: "این واقعهای بسیار مهیج است، زیرا ما چندین محل را پیدا کردهایم که فرود سفینهها در ماموریتهای آینده در آنها میتواند مشخص کند آیا مریخ زمانی دارای حیات بوده است یا نه و علائم حیات گذشته را در آن جستجو کنند."
او افزود: "مواد معدنی حاضر در پوسته باستانی مریخ نشاندهنده طیفی از آب و هواهای مربوط است."
این گروه از "طیفسنج تصویربرداری فشرده رنسانس برای مریخ" (CRISM) و ابزارهای دیگر بر روی "مدارگرد رنسانس" مریخ استفاده کردند تا رنگهای در نور خورشید بازتابیافته بررسی کنند و این کار به تعیین اینکه چنین مواد معدنی در آنجا وجود دارد، کمک می کند.
موستارد میگوید: "آب باید این رسوبات معدنی در عمق خود ایجاد کرده باشد تا اثراتی را ایجاد کند که ما میبینیم."
این پژوهشگران مینویسند که این مواد معدنی رسی باید در درجه حرارت پایین تشکیل شده باشند.
موستارد میگوید: "اما این امر چه رابطهای به امکان وجود حیات بر روی مریخ دارد؟ رابطهای بسیار قوی. این امر نشان میدهد که سطح مریخ بسیار داغ و سوزان نبوده است. آنجا برای مدتی طولانی محیطی خوشخیم و غنی از آب بوده است."
این یافتهها با تجزیه و تحلیل به دست آمده از ماموریت مریخنشین فینیکس تطبیق میکند، که علاوه بر یخ خاک قلیایی را یافت که میتواند پشتیبان حیات باشد.
اسکات مورچی، محقق اصلی ِCRISM در آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جانز هاپکینز میگوید: "شگفتی بزرگ این است که این یافتههای جدید نشان میدهد که وجود آب بر روی مریخ چقدر فراگیر و طولانیمدت بوده است، و اینکه چه محیطهای گوناگون مرطوبی برای روی آن وجود داشتهاند."
مواد معدنی شبهرسی که فیلوسیلیکات نامیده میشوند، بیانگر این هستند که آب با سنگها برای مدتی که اصطلاحا دوره نوحی مریخ نامیده میشود، برای حدود 4.6 تا 3.8 میلیارد سال پیش در حال تعامل بوده است.
یک بررسی دیگر که در نشریه Nature Geosciences منتشر شده است، نشان داد که شرایط مرطوب برای مدت درازی بر روی مریخ ادامه داشته است. این بررسی شواهدی از مجاری رودخانهای که با تشکیل دلتا به دریاچه آتشفشانی میریختند، نشان داد.
بتانی اهلمن از دانشگاه براون در این باره میگوید:"توزیع این مواد رسی درون این بستر دریاچهای نشاندهنده آن است که آب ایستا باید برای هزاران سال در آنجا وجود داشته است."
"مواد رسی در به دام انداختن و نگهداری مواد آلی بسیار عالی هستند، بنابراین اگر چنین موادی در این منطقه وجود داشتهاند، این احتمال وجود دارد که ردپای شیمایی آنها در این دلتا حفظ شده باشد."