همشهری آنلاین ـ شهره کیانوش‌راد: «مهدی حب درویش» رئیس کمیته روپایی ایران، بازیکن تیم فوتبال هنرمندان و دارای مدرک مربیگری فوتبال C آسیاست. او با هر شیء‌گردی که فکرش را بکنید روپایی زده است؛ از ساچمه، تیله، توپ‌های راگبی، تنیس و فوتبال تا آدامس، شکلات و لیموترش. او در بسیاری از مسابقات ورزشی حضور دارد و در عرصه جهانی نیز چهره‌ای شناخته شده است. آخرین رکوردی که حب درویش ثبت کرد روپایی در تله کابین توچال و طی کردن مسافت هزار و ۷۰۰ متری در ارتفاعات شمال شهر بود تا با این کار برای چندمین بار نام خود را در کتاب گینس ثبت کند.
نام مهدی حب درویش با رکوردهایش در کتاب گینس ثبت شده است. ۱۰ ساعت روپایی با انواع توپ‌ها، ۳ بار روپایی روی هزار و ۸۶۰ پله برج میلاد به‌صورت برعکس(با توپ‌های فوتبال و تنیس و تیله)، روپایی از حرم حضرت معصومه(س) تا جمکران به مسافت ۱۷ کیلومتر بدون استراحت و... از رکوردهای اوست. حب درویش برای اینکه بتواند در تله کابین توچال روپایی بزند، ۳ بار تمرین کرد و سرانجام امسال در ۱۶ بهمن ماه توانست رکورد روپایی در تله کابین را با موفقیت انجام دهد.
او می‌گوید: «در مدت ۵۰ دقیقه مسافت ۷ و نیم کیلومتری بین ایستگاه‌های یک و ۷ تله کابین توچال را بدون توقف روپایی زدم. این کار برای نخستین بار انجام می‌شد و پیش از این، حین حرکت در تله کابین کسی روپایی نزده بود. این رکورد به دلیل تکان‌هایی که تله کابین داشت و فضای کوچک آن، یکی از سخت‌ترین رکوردها بود. قبل از آن تمام مسائل ایمنی رعایت شده بود. کمربند ایمنی داشتم و دیواره یک و نیم متری هم برای حفظ امنیت گذاشته بودیم. توانستم رکورد جهانی را به ثبت برسانم و خوشحالم که بعد از این کار بتوانم نامم را به‌عنوان یک ایرانی در این رکورد و در کتاب گینس به ثبت برسانم.»
هیجان و تمرکز رمز موفقیت
عشق و علاقه به فوتبال و بازی در مستطیل سبز یکی از علاقه‌های حب درویش در دوران کودکی بود. اما آن‌طور که خودش می‌گوید استعدادی که در روپایی داشته در کنار تشویق‌های مربیان و خانواده موجب شد تا مسیر حرفه‌ای که برای خود ترسیم کرده بود تغییر کند.
او اکنون رئیس کمیته روپایی ایران است و هیجان این رشته ورزشی را یکی از دلایل تمایل نوجوانان و جوانان به این ورزش می‌داند ولی گلایه‌هایی هم از توجه نکردن مسئولان ورزشی نسبت به این رشته مهیج دارد: «روپایی یکی از ورزش‌هایی است که مهارت در آن با تمرین و ممارست به دست می‌آید. ورزشی کم هزینه است و برای انجام آن نیاز به تجهیزات خاصی نیست. اما در عین حال به دلیل هیجان زیادی که این ورزش دارد می‌تواند تفریح خوبی برای نوجوانان به شمار آید و شادی و نشاط را در این نسل به وجود آورد.»
حب درویش از بچگی به فوتبال علاقه داشت. اما توانایی در روپایی زدن به مدت طولانی او را به سمت این ورزش سوق داد: «اوایل و در دوران نوجوانی فوتبال بازی می‌کردم و دوست داشتم به‌صورت حرفه‌ای این رشته را دنبال کنم ولی بعد فوتبال را رها کردم و تمام تلاشم را در کسب مهارت و رکوردزنی در روپایی گذاشتم. و برای نخستین بار سال ۱۳۸۵ از شهرری وحرم حضرت عبدالعظیم(ع) تا بهشت زهرا(س) روپایی زدم. برخی تصور می‌کنند روپایی فقط یک هنر نمایشی است.
در حالی که رشته ما با فوتبال مرتبط است. بارها شاهد روپایی زدن توسط فوتبالیست‌های مشهور مانند رونالدو و مسی بوده‌ایم. چون تمرین روپایی به بالابردن مهارت‌ها در رشته فوتبال کمک می‌کند. یکبار مقابل روبرتو کارلوس بازیکن سابق رئال مادرید روپایی زدم و او با گوشی از من فیلم می‌گرفت. جذابیت این رشته آنقدر زیاد است که هر جا دعوت می‌شوم یا روپایی می‌زنم استقبال بسیاری می‌شود. این رشته برای تخلیه هیجان، بالابردن تمرکز و کارهای نمایشی بسیار خوب است و کمک می‌کند که توانایی ورزشکار بالاتر برود. اما متأسفانه در ایران توجهی به این رشته نمی‌شود. روپایی جزو رشته‌های المپیک نیست و شاید به همین دلیل مسئولان ورزشی برای آن اهمیتی قائل نیستند.»
مسابقات محلی با بچه‌های محله
روپایی در کنار فوتبال یکی از تفریحات حب درویش در دوران کودکی بوده است. او در این‌باره خاطراه‌ای از دوران کودکی‌اش تعریف می‌کند: «۸ ساله بودم که با بچه‌های محله در خیابان مسابقه روپایی می‌دادم. روی زمین با گچ خط می‌کشیدم و بچه‌ها می‌آمدند و شروع به روپایی زدن می‌کردند. یک جورهایی مسابقه محلی بین بچه‌ها، برگزار و جو شاد و بانشاطی ایجاد می‌شد.
به یاد دارم مدرسه که می‌رفتم مربی ورزش به من گفت اگر ۲ هزار روپایی بزنی به تو جایزه می‌دهم. من هم آنقدر تمرین کردم که از مدرسه تا خانه ۲ هزار روپایی زدم. یک روز مربی ما با یک ساک ورزشی به خانه ما آمد و آن را به‌عنوان جایزه به من داد. کلی ذوق کردم. همان تشویق‌های مربیان، دوستان و همراهی خانواده‌ام مرا به سمت تمرین بیشتر سوق داد.»
کودکان کار و مبتلا به سرطان را فراموش نکنیم
روپایی زدن برای حب درویش و کسب رکورد یکی از انگیزه‌های مهم او در زندگی است. اما نه آنقدر که از سایر مسائل اجتماعی که پیرامونش وجود دارد غافل شود: «در کلاس‌های آموزشی که برگزار می‌کنم دختران و پسران ۷ ساله تا نوجوان و جوان شرکت می‌کنند. خیلی‌ها هستند که ورزش نمی‌کنند و اوقات خود را به بطالت می‌گذرانند.
بارها پیش آمده که آنها را تشویق کرده‌ام به سمت ورزش بیایند تا هم روحیه شاداب‌تری داشته باشند و هم بتوانند پس از حرفه‌ای شدن، از این راه درآمدی کسب کنند.» حب درویش در یکی از فیلم‌های کوتاهی که برای حمایت از کودکان‌کار تهیه کرده نشان می‌دهد که با آموزش روپایی به پسر گلفروش در خیابان، توانسته است او را به حدی از مهارت برساند که کار در خیابان را کنار بگذارد. او که آموزش ۱۰ شاگرد از بچه‌های بی‌سرپرست را برعهده دارد می‌گوید: «به نظرم هر فرد به هر اندازه‌ای که می‌تواند آموزش کودکان‌کار را برعهده بگیرد تا آنها بتوانند از راه آموزش هنر یا ورزش و... مهارت‌هایی برای کسب درآمد پیدا کنند.»
حب درویش خاطره‌ای هم از ملاقات با یک کودک سرطانی تعریف می‌کند: «یک بار به ملاقات کودک مبتلا به سرطان رفتم که در بیمارستان بستری بود و برای او روپایی زدم. آنقدر خوشحال شد که هنوز خنده‌های او در خاطرم مانده است. توپ و مچ بندم را به او هدیه دادم. بعد از ۶ ماه مادرش به من پیام داد که فرزندم فوت کرد اما تا آخرین لحظه عمرش به یاد تو بود و خاطره آن روز را تعریف می‌کرد.»
کارنامه رکورددار روپایی
۳۰ ساعت روپایی زدن و ثبت آن در رکورد گینس
۱۴۴ روپایی در یک دقیقه با توپ تنیس و ثبت آن در کتاب رکورد گینس
۲۰ کیلومتر روپایی در دو ماراتن دبی
روپایی با توپ تنیس حدود ۱۴ ساعت مداوم
روپایی با توپ پینگ پونگ به مدت ۸ ساعت مداوم
۲ بار روپایی در مسافت بین میدان انقلاب تا میدان آزادی تهران
روپایی زدن حین بازی بین تیم‌های ملی ایران و کره در تمام طول مدت بازی
روپایی زدن در ۳ بازی بین تیم‌های استقلال و پرسپولیس در تمام طول مدت بازی
نظر شما