به گزارش همشهری آنلاین او در دوم فروردین، روز جهانی آب، پیشنهاد می‌کند این روز را آبکی بگذرانید؛ «بیایید بعد از کلی هدردادن آب در خانه‌تکانی و شستن فرش و حیاط و ماشین و... با نوه‌ها آب‌بازی کنید. اینطور قشنگ خیال‌تان راحت است که از آب تا می‌توانستید استفاده کرده‌اید و دیگر چیزی برای آیندگان نمی‌ماند. بعد با خیال راحت بنشینید با همسایه‌ها برای باران دعا کنید.»
کتاب
کتاب نخوانید؛ ترانه‌های محلی را همخوانی کنید.
بازی
توپ بازی (ملیحه خانم، همسرم پیشنهاد می‌کند با نوه‌ها یه توپ دارم قلقلی‌یه بازی کنید.) پیشنهاد من تماشای بازی‌های لیگ مردم ایران با دولت است؛ البته از همسایه و کسبه شروع کنید تا به پایه‌های بالاتر و لیگ برسید. برای تقویت هم می‌توانید در بازی ادارات با مردم شرکت کنید.
موضوع فکر کردن
فکر کردن به کرونا و آنچه از دست داده‌ایم. کرونا که آمد همه رسم و رسوم ما را از بین برد؛ دید و بازدید، دست دادن، روبوسی و.. . هر روز تیغ مرگ مقابل گردن ماست. پس بیایید روزهای باقی‌مانده عمر را واقعا زندگی کنید.
موسیقی
گل اومد بهار اومد ترانه‌ای از بیژن ترقی (به پیشنهاد ملیحه خانم). این رسم را با خانواده و خودتان اجرا کنید. پدر سوت و مادر کف می‌زند. موسیقی الکترونیک و هیپ‌هاپ و... را تجویز نمی‌کنم. با دو انگشت، کف بزنید. صدا در این موسیقی بیش از تعداد انگشت، به اندازه شادمانی مربوط است.
گردش مجازی
در موناکو بستنی بخوریم. من در این تعطیلات ملیحه خانم را بدون نیاز به ویزا به کشورهای شینگن می‌برم. بستنی می‌خریم که وقتی به موناکو رسیدیم، با هم بستنی بخوریم. به هلند هم می‌رویم چون ملیحه خانم گل‌ها را خیلی دوست دارد.
فعالیت اجتماعی
زباله‌های کنار رودخانه آستارا را رها کنید و خانه‌تکانی‌کنید. اخوان‌ثالث می‌گوید: عید آمد و ما خانه دل را نتکاندیم... بیاید آرزوی این شاعر را برآورده کنید. برای خانه‌تکانی هم اول از کتاب‌های همسرتان کار را شروع کنید. بعد اگر سرش را از روی کتاب بالا نگرفت، مجله، کاغذ، خودکار و هر چه نزدیک دستش دارد، بیرون بیندازید. (بدهید این وانت‌های سیار ببرد.)
فیلم
تکرار کلاه‌قرمزی؛ البته به صداوسیما اعتماد کنید و منتظر باشید، طبق سنوات گذشته برای نوروز حتما برنامه‌ریزی‌هایی کرده است.
پیشنهاد برای استفاده از تعطیلات
دیدوبازدید از نوه‌ها به شکل مجازی. ما که از بغل، لمس و بو کردن نوه‌هایمان بی‌نصیب شده‌ایم، تا بینایی‌مان از بین نرفته حداقل به شکل مجازی آنها را ببینیم. البته برنامه عید به این شکل است که ملیحه همه لباس‌های10سال گذشته را بیرون می‌آورد، شسته و به من هدیه می‌کند. بعد برای شب چهارشنبه‌سوری به عکس ماهی شکم‌پر خیره می‌شویم و برای باقی روزها برنامه می‌ریزیم؛ مثلا اول تا چهارم فروردین چراغ‌ها را خاموش می‌کنیم. از روز چهارم تا شروع کار ادارات به شکل گزینشی با فامیل تماس می‌گیریم و خیال‌مان راحت که شد کسی قرار نیست دیگر در روزهای کرونا به خانه‌مان بیاید، سوار ماشین می‌شویم و به روستاهای اطراف می‌رویم و دوباره شب باز می‌گردیم. (این برنامه روستاها مربوط به 13فروردین است که حداقل روز طبیعت هم پاس داشته شود.)
هدیه چه بدهیم؟
مرغانه؛ تخم‌مرغ رنگی. اگر نشد دعای خیر برای عزیزان. البته در سال‌های گذشته 29اسفند به مناسبت ملی شدن صنعت نفت ایران، یک حلب نفت می‌گرفتم و در شیشه‌های عطر به میهمانان هدیه می‌کردم. بعد می‌گفتم این نفت از وقتی ملی شد، از دست ما در رفت.
نظر شما