به گزارش خبرگزاری فرانسه این به اصطلاح "دودکش‌های سیاه" در مدار 73 درجه شمالی در ستیغ میانه اقیانوس اطلس در میان گرینلند و نروژ در سردترین آب‌ها برای پدیده‌‌ای یافت شده است که برای اولین بار در سال 1977 در حوالی جزایر گالاپاگوس کشف شد.
این منافذ آب‌گرمایی (هیدروترمال) کره زمین حاوی زیست‌بوم منحصر به فرد خودشان هستند که در غیاب نور خورشید در اعماق، در این مورد در عمق 2400 متری درا آبی سرکه‌مانندی که درجه حرارت آن تا 400 درجه سلسیوس می‌رسد، زندگی می‌کنند.
گروهی از دانشگاه برگن در نروژ و موسسه فدرال تکنولوژی سوئیس در لوزان این منافذ را در سفری اکتشافی در ماه ژوئن پیدا کردند.
این جریان‌های زمین گرمایی در زیردریا، "ستیغ‌های کوهستانی" فعال از لحاظ زمین‌شناختی هستند که از صفحات تکتونیکی قدرتمندی شکل گرفته‌اند که به زیر یکدیگر می‌لغزند و ستیغ‌هایی را در کف دریا ایجاد می‌کنند.
نام" دودکش‌های سیاه"به این منافذ آب‌گرمایی به خاطر توده‌های سیاهی از موادی است که از این دودکش‌ها به بیرون فوران می‌کنند.
دانشمندان در حال کشف کردن اشکال حیاتی میکروبی عجیب و مقاومی هستند که در محل این منافذ زندگی می‌کنند، و از ذرات طلا و سایر مواد معدنی که درون زمین بیرون می‌آیند، تغذیه می‌کنند.
