به گزارش همشهری آنلاین به نقل از لیت‌هاب، در مشابهی در ابتدا برای خانه دیکنز در میدان تاویستوک ساخته شده بود، جایی که او از ۱۸۵۱ تا ۱۸۶۰ در آنجا زندگی می‌کرد. دیکنز آنقدر آن در را دوست داشت که وقتی به خانه گدز هیل نقل مکان کرد، دوباره چنین دری سفارش داد و حتی تعداد بیشتری کتاب به این کتابخانه ساختگی و فریب‌دهنده اضافه کرد.
ظاهرا این خانه‌ای بود که نویسنده الیور توییست در کودکی آرزویش را داشت. می‌گویند پدر دیکنز به او گفته بود که اگر خیلی کار کند و پشتکار داشته باشد، شاید بتواند روزی در این خانه زندگی کند. دیکنز که کودکیش را در فقر گذرانده بود، سال‌ها کار کرد؛ از روزنامه‌نگاری تا کارگردانی و بازی در تئاتر و نوشتن چندین رمان پرخواننده. او سرانجام توانست به خانه رویاهایش برسد و آن را به سلیقه خودش تزئین کند؛ از جمله همین درِ کتابخانه‌ای.
دیکنز برای عناوین کتابهای جعلی خودش دست به کار شد و همه آنها را به همراه دستورالعملهای بسیار خاص برای ساخت به صحافی خود، توماس رابرت ایلز ارسال کرد. از جمله این عنوان‌ها می‌توان به جان‌های گربه‌ها در ۹ جلد، پنج دقیقه در چین در ۳ جلد، خاطرات هیچ چیز در ۳ جلد، مکالمات هوی‌ساید با هیچ‌کس در ۳ جلد، تاریخچه چنسری سوت در ۲۱ جلد، حکمت نیاکان ما (مجموعه‌ای هفت‌تایی) فضایل نیاکان ما (واقعا بسیار محدود) و بسیاری عناوین دیگر که همگی با شوخ‌طبعی منحصر به او انتخاب شده‌اند.
دیکنز برای رابرت ایلز نوشت: می‌خواهم کتاب تاریخچه چنسری سوت در قفسه پایینی و یک گوشه و کاتالوگ مجسمه‌های دوک ولینگتون در طرف دیگر قرار گیرد. اگر عناوین بیشتری لازم است به من اطلاع دهید که چندتاست، برای شما می‌فرستم.
ظاهرا در موردنظر مطابق سلیقه از آب درآمد. از سال‌های دهه ۱۹۲۰ این خانه به آموزشگاه تبدیل شد. کتابخانه مدیر مدرسه جایی است که زمانی کتابخانه دیکنز بود و این در مخصوص در آن قرار دارد. فقط شاید قشنگ‌تر می‌شد اگر در به جای دستگیره، مثل فیلم‌ها، با بیرون کشیدن یکی از کتاب‌ها باز می‌شد.
نظر شما