هم اکنون مریخ نورد فرصت در حال خارج شدن از دهانه ویکتوریا است. فرصت که 5 مهرماه 1385 وارد بزرگترین دهانه برخوردی در سفر خود شده بود، به مدت یک سال خاک دیواره‌های ضخیم این دهانه 800 متری را مورد بررسی قرار داد. مقصدی که گرچه پنج سال پیش در تصاویر مدارگردهای مریخ شناسایی شده بود، اما کسی آن زمان تصور نمی‌کرد زمانی این گودال بزرگ مقصد مریخ‌نوردی باشد، زیرا فقط سه ماه عمر مفید برای روح و فرصت در سطح مریخ پیش‌بینی شده بود. مریخ نورد فرصت از زمان فرود، دهانه‌های برخوردی مختلفی را بررسی کرد. نخست دهانه‌ای ۱۶ متری که درست در کنارش فرود آمده بود و سپس چند دهانه دیگر که بزرگترین آن حدود ۱۶۰ متر پهنا داشت. اما این بار موضوع کاوش، دهانه‌ای با ۷۰ تا ۸۰ متر عمق بود که سنگهای بستر آن گویای گذشته دورتری از مریخ بودند. روزگاری که این سیاره احتمالا خوش اقلیم‌تر بوده و دورانی که مایع در این منطقه جاری بوده است.
در تصاویر ارسالی فرصت، صخره‌های بدون پوشش متعددی در دهانه ویکتوریا مشاهده شدند. این صخره ها می‌توانند گواه این باشند که روزگاری در تماس با آب بوده‌اند و این اتفاق در نزدیکی سطح رخ داده است. روز پنج شنبه هفته گذشته (7شهریور)، ماموریت مریخ نورد فرصت در دهانه ویکتوریا به پایان رسید و این کاوشگر سخت کوش راه خود را به سمت بیرون از این دهانه در پیش گرفت. روح و فرصت تابستان 1382 که مقارن با نزدیک‌ترین ملاقات زمین و مریخ در دهه‌های اخیر بود، به سوی سیاره سرخ رهسپار شدند و در همان سال به مقصد رسیدند. این مریخ نوردها قرار بود فقط ۹۰ روز کار کنند، اما طراحی فوق‌العاده و ساخت بی‌نظیرشان سبب شد بتوانند زمستان مریخ را نیز پشت سر بگذارند و ده برابر بیشتر عمر کنند.
آسمان پارس
