همشهری آنلاین _ مریم باقرپور: برای خاتونی هر مسیری که بتواند با دوچرخه‌اش در آن وارد شود، محل تمرین است. فرقی ندارد کوهستان باشد یا حاشیه بزرگراه. البته این روزها به دلیل آمادگی برای شرکت در مسابقات جهانی، بیشتر و به‌ویژه در نخستین ساعت‌های روز در حاشیه بزرگراه‌های «شهید همت»، «شهید حکیم» و «شهید خرازی» می‌توان او را یافت که در حال رکاب زدن است. چراکه به گفته خود مکان مناسبی برای تمرین در غرب تهران وجود ندارد. با این شهروند هم‌محله‌ای ساکن منطقه ۲۲ به گفت‌وگو نشستیم.
از کودکی به ورزش علاقه داشت و همین موضوع سبب شد تا رشته‌های مختلف ورزشی مانند والیبال، شنا، اسکیت، اسب‌سواری، تکواندو و... و. را تجربه کند. اما در نهایت دوچرخه‌سواری توجهش را بیشتر جلب کرد و اکنون ۱۰ سال از فعالیتش در رشته دوچرخه‌سواری می‌گذرد. خاتونی می‌گوید: «دوچرخه‌سواری رشته پرهیجانی است و همین موضوع سبب شد تا در سطح باشگاهی و تیمی ادامه دهم. وقتی در مسابقات «لیگ» موفق شدم، انگیزه‌ام بیشتر شد.»
- دوچرخه‌سواری در ارتفاعات منطقه ۲۲
خاتونی پس از کسب نخستین مدال، سراغ دوچرخه‌سواری «کوهستان» رفته و بهترین مکان برایش کوه‌های «لتمال کن»، «چیتگر»، «سرخه‌حصار» و... بوده و حتی در مسابقات «ماراتن کوهستان» نیز رتبه نخست کشوری را کسب کرده است. او هم‌چنین در دوره‌ای به نمایندگی از بانوان ایران به کره‌جنوبی اعزام شد و با گذراندن دوره‌های آموزشی توانست مدارک بین‌المللی کسب کند. می‌گوید: «یکی از زیباترین خاطراتم به یکی از همین مسابقات برمی‌گردد. چون در مسابقات اعزامی «سریلانکا»، من به همراه ۲ آقا به این مسابقات اعزام شدم و آنجا با فردی آشنا شدم که اکنون همسرم است. اگرچه همسرم اکنون به دلیل مشغله زندگی، از تیم‌ملی خارج شده اما او یکی از مهم‌ترین مشوقانم برای رسیدن به هدفم است.»
- مسیر دوچرخه‌سواری حرفه‌ای نداریم
بانوی دوچرخه‌سوار محله «آبشار» از هر مکانی برای تمرین استفاده می‌کند. این مکان‌گاه حاشیه بزرگراه‌های شهید همت و شهید حکیم است و گاهی محوطه بوستان چیتگر یا فضای اطراف استادیوم «آزادی». می‌گوید: «برای آماده ماندن، هر روز باید ۱۰۰ کیلومتر رکاب بزنم و با توجه به اینکه امکانات مناسبی برای دوچرخه‌سواران آزاد وجود ندارد، هر روز وارد جاده‌ها می‌شوم.»
او درباره انتخاب بزرگراه‌ها توضیح می‌دهد: «در محدوده غربی تهران و به‌ویژه منطقه ۲۲، برای دوچرخه‌سواری همگانی امکاناتی وجود دارد و مسیرهای دوچرخه‌سواری بسیاری احداث شده است اما برای دوچرخه‌سواری حرفه‌ای، فضای زیادی وجود ندارد. بهترین فضا برای ما مسیر اختصاصی اطراف استادیوم آزادی است که آن هم از ۲ سال پیش آسفالتش آغاز شده اما هنوز تکمیل نشده است. یا در وسط شهر، مسیر دوچرخه‌سواری ایجاد کرده‌اند که به جای دوچرخه‌سواران، موتورسواران و افراد پیاده در آن تردد دارند. به همین دلیل به بزرگراه‌ها پناه می‌بریم که بازی با جان خودمان است. البته برخی مواقع همسرم با خودرو شخصی اسکورتم می‌کند یا در تمرین‌های تیمی، موتورسواران هیأت دوچرخه‌سواری ما را همراهی می‌کنند که در این مواقع هم با ممانعت پلیس مواجه می‌شویم.»
- آموزش در چیتگر
خاتونی علاوه بر تلاش برای موفقیت در ورزش مورد علاقه‌اش، با توجه به تحصیل در رشته «تربیت‌بدنی» به‌عنوان مربی رشته‌های ژیمناستیک و دوچرخه‌سواری نیز فعالیت می‌کند. البته این روزها به دلیل شیوع «کرونا» و افزایش تمریناتش برای حضور در مسابقات «انتخابی قهرمانی جهانی بلژیک»، تنها در کلاس‌های دوچرخه‌سواری شرکت می‌کند. او می‌گوید: «در منطقه ۲۲ باشگاه‌های ورزشی و فضاهای بکر برای آموزش دوچرخه‌سواری زیادی وجود دارد اما باشگاه تخصصی این رشته هیجانی را نداریم. من هم برای تمرین از بوستان چیتگر استفاده می‌کنم. به‌ویژه آنکه این روزها اجازه ورود خودرو به آن داده نمی‌شود و همین موضوع فرصت خوبی برای ما فراهم می‌کند که بدون حضور خودروها تمرین کنیم.»
- دوچرخه‌سواری در بزرگراه‌های پرچاله
این بانوی ورزشکار پیشنهادی هم برای مدیران شهری دارد: «با توجه به اینکه حاشیه بزرگراه‌ها نه تنها برای من، بلکه برای بسیاری از دوچرخه‌سواران حرفه‌ای، مسیری برای تمرین است، کاش این فرهنگسازی صورت بگیرد که خودروها از فاصله یک و نیم متری از حاشیه بزرگراه تردد کنند. چون کوچک‌ترین چاله‌ای در سرعت زیاد سبب می‌شود تا جان دوچرخه‌سواران به خطر بیفتد.»
- هزینه‌ها بالاست
به گفته بانوی ۲۸ ساله محله آبشار، دوچرخه‌سواری رشته جذاب و پرهیجانی است و حتی این روزها با شیوع کرونا می‌توان این رشته را ادامه داد. چون تمرین‌ها در فضای باز انجام می‌شود و با توجه به تردد کم خودروها در بوستان‌هایی مانند چیتگر، می‌توان به راحتی تردد کرد. البته هزینه‌های خرید دوچرخه کم نیست. خاتونی می‌گوید: «در بخش حرفه‌ای باید هفته‌ای یک‌بار «تیوپ» و ماهی ۲ بار لاستیک عوض شود. هزینه استهلاک بالا است و افرادی مانند من باید ۲۰۰ میلیون تومان هزینه کنند تا بتوانند دوچرخه مناسب بخرند و برای شرکت در مسابقه‌های جهانی با خود ببرند. اما اگر اسپانسری باشد، مشکلات کمتر می‌شود و آن فرد درآمدی خواهد داشت. برای مثال، در گذشته شهرداری تبریز اسپانسر ما بود، اما در تهران خبری از این موضوع نیست.»
- سوابق قهرمانی
مقام اول تور بین‌المللی سریلانکا در رشته ماراتن، کراس کانتری، سال ۱۳۹۵.
مقام پنجم در رشته اومینیوم، پیست مسابقات بین‌المللی کره‌جنوبی، سال ۱۳۹۴.
مقام نخست رشته استقامت جاده، مسابقات قهرمانی کشور، سال ۱۳۹۴.
مقام نخست رشته تایم‌تریل انفرادی جاده قهرمانی کشور، سال ۱۳۹۴.
مقام نخست رشته اسکرچ مسابقات قهرمانی کشور، سال ۱۳۹۴.
مقام دوم رشته دورامتیازی مسابقات قهرمانی کشور، سال ۱۳۹۴.
مقام دوم رشته کراس کانتری مسابقات قهرمانی کشور، سال ۱۳۹۴.
مقام دوم رشته ۳۰۰۰متر انفرادی مسابقات قهرمانی کشور، سال ۱۳۹۴.
مقام سوم رشته ۲۰۰متر مسابقات قهرمانی کشور، سال ۱۳۹۴.
مقام سوم رشته تیم اسپیرینت مسابقات قهرمانی کشور، سال ۱۳۹۴.
مقام سوم رشته استقامت جاده مسابقات قهرمان کشور، سال ۱۳۹۸.
مقام سوم رشته تایم‌تریل جاده مسابقات قهرمان کشور، سال ۱۴۰۰.
۴۰ مدال قهرمانی دیگر در مسابقات لیگ باشگاه‌های کشور از سال ۱۳۹۳ تا امروز.
نخستین نفر منتخب برای اعزام به مسابقات قهرمانی جهان بلژیک در ماه سپتامبر ۲۰۲۱.
- مدیر سرای محله آبشار/ حمایت مدیران شهری از استعدادها ضروری است
در منطقه ۲۲ و به‌ویژه محله‌های آبشار، سروآزاد و... چهره‌ها و شخصیت‌های بسیاری حضور دارند که خواسته‌شان از مدیران شهری، بهره‌مندی از توان آنها است. «سیده زهرا طالبیان»، مدیر سرای محله آبشار، در این‌باره می‌گوید: «معمولاً افراد شاخص و چهره‌ها به ما مراجعه می‌کنند. کاری که از دست ما بر می‌آید، تشویق آنها و معرفی‌شان به مدیران شهری است. اما در شهرداری تاکنون حمایتی از آنها صورت نگرفته است. برای مثال، برخی از آنها برای شرکت در مسابقه‌ها نیاز به اسپانسر دارند ولی این کار صورت نمی‌گیرد. یا مسئولان به سراغ چهره‌ها می‌روند و از آنها نظراتشان را می‌پرسیدند که به مرور این فعالیت‌های فرهنگی نیز رها شده است. امیدوارم در دوره جدید مدیریت شهری باز به موضوع‌های فرهنگی و حمایت از نخبگان توجه ویژه‌ای شود تا آنها دلسرد نشوند و با امید به راه‌شان ادامه دهند.»
نظر شما