به گزارش همشهری آنلاین، شنهای روان، رملها و تپههای ماسهای و صدای آرام باد در پهنه دشت، آسمان صاف و پرستاره و در کنار اینها سکوت و آرامش سحرآمیز آن چیزی است که کویرهای ایران نثار مسافرانش میکند. در سراسر ایران تکههای بزرگ و کوچک کویری فراوانی هستند که هرکدام به دلایلی خاص اسم و رسم پیدا کردهاند. در این مطلب یک راهنمای سفر منحصربهفرد برای شما داریم که تعدادی از این تکههای کویری را در خود جای داده. برنامهای برای عبور از قلب دشت کویر؛ بزرگترین کویر ایران. وسیعترین کویر ایران که از دامنه های جنوبی البرز تا مرکز ایران پهن شده، حدود۸۰۰ کیلومتر طول و حدود ۶۰۰ کیلومتر عرض دارد. مسیری هم که برای عبور از آن به شما پیشنهاد میکنیم از یزد و خرانق در جنوب این کویر شروع و با گذر از قلب کویر و حدود ۶۸۰ کیلومتر رانندگی در دامغان به پایان میرسد. عبور از قلب کویری ایران، کار راحتی نیست، غیر از یک خودروی سالم و قبراق، توان کافی و همراهان باتجربه میخواهد. اگر اینها را به علاوه حدود پنج روز تعطیل دارید، به دل کویر و راه پرخطرش بزنید.
- راهنمای گشت و گذار در روستای پاییزی امیریه شـاهرود
- راهنمای سفر به رویاییترین جاده جنگلی ایران؛ توسکستان
- بام سبز تهران | راهنمای گشت و گذار در بوستان جنگلی لویزان
ماجراجویان صحرا
اگر از علاقهمندان کویر هستید و دوست دارید ماجراجویی کنید، عبور از کویر مرکزی ایران میتواند یکی از بهترین برنامهها برایتان باشد. یک مسیر تقریبا ۶۸۰ کیلومتری که حدود پنج روز برایش باید وقت بگذارید. این مسیر از شهر یزد شروع میشود و بعد از عبور از مناطق معروفی همچون بیاضه و مصر و جندق و در نهایت عبور از کویر مرکزی ایران به شهر دامغان خواهید رسید.
چه بخریم؟ | از آویشن تا حصیربافت
در خرانق میتوانید از زنان خانهدار پتوهای دستبافت سنتی بخرید. در روستای فرحزاد و مصر هم از آویشن کویری غافل نشوید. در بارانداز طباطبایی علاوه بر آویشن و دیگر گیاهان کویری، جالیز که زیرانداز مخصوص مناطق بیابانی را هم میتوانید بخرید. نانهای خرمایی جندق هم بسیار خوشمزهاند.
چطور برسیم؟ | عبور از دشت پرماجرا
مسیر ۶۸۰ کیلومتری عبور از کویر مرکزی ایران از یزد شروع و در دامغان تمام میشود. پس از یزد شما از شهرها و روستاهای ساغند، رباط پشتبادام، بیاضه، گرمه، خور، مصر، جندق، معلمان و رشم میگذرید تا به دامغان برسید.
از یزد تا رباط پشتبادام؛ حدود ۲۰۰ کیلومتر: از یزد وارد جاده طبس شوید. پس از حدود ۸۰ کیلومتر به روستای خرانق خواهید رسید. در این روستا گشت و گذار کنید و بعد به سمت روستای ساغند راه بیفتید. از خرانق تا ساغند حدود ۵۰ کیلومتر راه دارید. بعد از حدود ۲۵ کیلومتر بعد از ساغند به کاروانسرای شاهعباسی اللهآباد میرسید و ۴۶ کیلومتر بعد از آن به «رباط پشت بادام». مسیر بعد از رباط دو شاخه میشود؛ سمت راست به سمت طبس و سمت چپ به بیاضه میرود که شما باید مسیر سمت چپ را انتخاب کنید.
رباط پشت بادام تا خور؛ ۱۲۰ کیلومتر: از رباط تا بیاضه حدود ۶۰ کیلومتر باید برانید. از بیاضه مقصد بعد روستای گرمه است. از بیاضه تا گرمه حدود ۳۰ کیلومتر راه دارید. البته برای رسیدن به روستای گرمه باید از جاده اصلی؛ یعنی جاده بیاضه ـ خور وارد فرعی شوید. بعد از روستای «مهرنجان» وارد فرعی سمت چپ شوید تا بعد از حدود ۱۰ کیلومتر به روستای گرمه برسید. مقصد بعدی خور است. لازم نیست مسیر رفته را برگردید، از روستای گرمه سه کیلومتر به سمت روستای نیشابور برانید و از آنجا هم سه کیلومتر که برانید وارد جاده اصلی میشوید. از این فرعی حدود ۳۰ کیلومتر که برانید به خور خواهید رسید. اگر هم نخواهید به گرمه بروید، مسیر مستقیم از بیاضه تا خور حدود ۶۰ کیلومتر است. مسافت گرمه تا خور ۳۵ کیلومتر است.
از خور تا دامغان؛ ۳۶۰ کیلومتر: این بخش اصلیترین بخش سفر است؛ چرا که هم روستاهای معروف کویر مرکزی در آن قرار دارند و هم بخش اصلی عبور از کویر مرکزی در این بخش انجام میشود. مقصد بعدی جندق است که حدود ۱۰۵ کیلومتر تا خور فاصله دارد، اما پیش از آن میتوانید دو روستای معروف کویری یعنی مصر و فرحزاد را تماشا کنید. از خور به سمت غرب حرکت کنید و بعد از حدود ۱۵ کیلومتر وارد جاده فرعی شوید که به سمت شمال و روستای مصر میرود. از ابتدای جاده فرعی تا مصر حدود ۴۵ کیلومتر راه دارید. روستای فرحزاد هم حدود سه کیلومتر تا مصر فاصله دارد. برای رفتن به سمت جندق لازم نیست دوباره به سمت خور برگردید. کافی است حدود پنج کیلومتر به سمت روستای امیرآباد، در جنوب مصر، برگردید و از یک جاده خاکی مناسب در سمت راست جاده، حدود ۴۰ کیلومتر برانید تا به جندق برسید. از جندق تا معلمان حدود ۱۴۰ کیلومتر و از معلمان تا دامغان هم حدود ۱۲۰ کیلومتر باید برانید. در واقع این جاده تقریبا ۲۶۰ کیلومتری، کوتاهترین مسیر عبور از عرض این کویر محسوب میشده است. در زمانهای گذشته، کاروانها این مسیر را تقریبا سهروزه طی میکردند که دچار بارانهای ناگهانی و باتلاقی شدن زمین نشوند، اما شما میتوانید دو ساعته از قلب کویر مرکزی ایران عبور کرده و به معلمان برسید. بهتر است در این مسیر کاملا مجهز باشید؛ چرا که تا معلمان تقریبا هیچ آبادی وجود ندارد. در جندق، معلمان و همینطور۴۰ کیلومتری دامغان پمپبنزین وجود دارد.
چه میبینیم؟
اگر مسیر را از سمت یزد شروع کرده باشید، این جذابیتهای تاریخی و طبیعی در مسیرتان خواهد بود.
خرانق: اولین محل دیدنی که در این مسیر به آن میرسید، روستای تاریخی خرانق است. خرانق امروز روستایی کوچک است، اما زمانی برای خود عظمتی داشته. این را از بخش قدیمی روستا که تاریخش تا دوره ساسانی عقب میرود، میتوان فهمید. قلعه خرانق با کوچههای پیچ در پیچش، بسیار تماشایی است. به این اثر تماشایی منارجنبان، مسجد جامع، کاروانسرا، حمام، آسیاب، حسینیه، گورستان و چندین اثر کوچک و بزرگ دیگر را هم باید اضافه کرد. در خرانق، از بقعه مشهدک در گورستان روستا غافل نشوید که گفته میشود، یکی از قدمگاههای امام رضا(ع) است و زیارتگاه باباخادم هم به نقلی محل دفن خادم امام(ع) است. در اطراف روستا هم آثاری مثل پیرغیچ، غار بجنه و پیر سبز یا چکچک است. برای بازدید از پیر چکچک که زیارتگاه زرتشتیان است، حدود ۳۰ کیلومتر باید از خرانق به سمت جاده اردکان رانندگی کنید. پل آبراه را هم که به سبک پلهای ساسانی ساخته شده و به تازگی در فهرست آثار ملی جای گرفته در حاشیه روستا میتوانید ببینید.
کویر ریگزرین و ساغند: یکی از کویرهای نزدیک خرانق، کویر ریگزرین است. برای دیدن رملهای زیبای این کویر، باید بعد از ساغند در سمت چپ جاده به سمت روستای مغستان حرکت کنید. کویر ساغند هم در جنوب جاده قرار دارد. روستای ساغند را که ۵۰ کیلومتر به سمت معادن چادرملو ادامه دهید، در سمت چپ جاده به این کویر خواهید رسید. در مسیر اصلی تقریبا ۲۵ کیلومتر بعد از روستای ساغند به کاروانسرای شاهعباسی اللهآباد میرسید. این کاروانسرای صفوی، تا حدودی بازسازی شده و میتوان در حیاطش کمی استراحت کرد.
رباط پشت بادام: محل بعدی، روستای رباط پشتبادام است. یک روستا با بافت کویری زیبا. در پشت بادام میتوانید به مسجد جامع، امامزاده ابراهیم(ع) یا قنات «شور و شیرین» بروید، البته اگر آب قنات خشک نشده باشد.
بیاضه: معروفترین دیدنی این روستا قلعه بیاضه است که ناصرخسرو هم در سفرنامهاش به آن اشاره کرده. یک قلعه خشت و گلی که ساخت اولیهاش به دوره ساسانی برمیگردد، با بنایی چند طبقه و یک خندق عمیق. بعضی معتقدند این قلعه در دوره اسماعیلیه از پایگاه یاران حسن صباح بوده. بافت تاریخی این روستا هم بسیار تماشایی است و قدمت مسجد جامع آن هم به دوره صفوی برمیگردد.
گرمه: میتوانید رسیدنتان به خور را کمی به تعویق بیندازید و وارد جاده فرعی روستای گرمه در سمت چپ جاده شوید. غیر از جذابیتهای کویری، میتوانید به تماشای نخلستانهای اطراف روستا بروید. در وسط نخلستان گرمه هم یک آبگیر زیبا قرار دارد که آب آن از چشمهای در کوههای شمال گرمه سرچشمه میگیرد. گرمه هم یک قلعه تاریخی دارد.
خور: خور هم یک شهر تاریخی این مسیر است که مساجد تاریخی و بافت سنتی دارد. به اینها باید اضافه کنید، نخلستانهای دورتادور شهر را که البته در آتشسوزی چند سال قبل، تقریبا از بین رفتند. اگر جاده خور را به سمت طبس ادامه دهید میتوانید کویر طبقه یا دریاچه نمک را ببینید. این کویر در ۳۰ کیلومتری خور به سمت طبس قرار دارد و جاده از میان این دریاچه نمک عبور میکند.
مصر و فرحزاد: این دو روستا که در فاصله سه کیلومتری از یکدیگر قرار دارند، به علت بافت کویری طبیعتی منحصر به فرد دارند. این دو روستا با تپههای شن روان و البته نخلستان و باغ و چند گندمزار احاطه شدهاند. «چالسلکنون»، «تخت عروس» و «تخت عباسی» و همینطور نیزار روستای مصر از جذابیتهای این منطقه است.
جندق: جندق یکی از شهرهای تاریخی مسیر عبور از کویر مرکزی است که بعضی آن را به انوشیروان ساسانی نسبت میدهند. این شهر یک قلعه تماشایی دارد که در بافت تاریخی قرار گرفته. غیر از کویرهای اطراف شهر، خانه شاعر معاصر، یغمای جندقی هم برای تماشا وجود دارد.
معلمان: جاده تاریخی جندق به روستای معلمان، بخش اصلی برنامه عبور از کویر مرکزی ایران است که به دلیل باتلاقهای نمکی، مسیری بسیار مشکل است. در طول این مسیر شما از عرض کویر مرکزی ایران و یا دشت کویر عبور میکنید. منطقهای که به خاطر نمک بسیار زیاد، تقریبا هیچ نوع پوشش گیاهی ندارد. غیر از رمل و تپههای شنی، بسترهای نمکی مسیلها یکی از جذابیتهای این جاده است. از میانه این کویر دیگر وارد استان سمنان شدهاید. در سمت چپ جاده کویر افسانهای ریگ جن قرار دارد و پس از عبور از عرض کویر و پیش از روستای معلمان میتوانید منطقه تپه ماهوری معروف دشت کویر را ببینید. تپههایی رنگی و زیبا مشرف به کویر و منطقهای مناسب برای عکاسی. حدود ۱۰ کیلومتر پس از معلمان و در ادامه مسیر به سمت دامغان میتوانید روستای رشم را هم ببینید. کویرهای اطراف این روستا، چشمه و امامزاده آن امامزاده عباس(ع) معروف است.
دامغان: در ۴۰ کیلومتری دامغان در سمت راست جاده تابلوی روستای مسیحآباد را میبینید. این روستا در مجاورت نمکزار حاج علیقلی است و بافت تاریخی آن هم تماشایی است. این مسیر غیر از دیگر روستاهای کویری این مسیر، جاذبه خاصی ندارد. میتوانید به دامغان برسید و از دهها اثر تاریخی این شهر بازدید کنید.
کجا بمانیم؟
میتوانید در هتلهای سنتی یا خانههای روستایی بمانید که برای اقامت تجهیز شدهاند. اگر هم مجهز هستید میتوانید کنار آبادیها چادر بزنید.
خرانق: خرانق یک اقامتگاه سنتی دارد؛ کاروانسرای شاه عباسی خرانق که پس از مرمت تبدیل به یک اقامتگاه سنتی شده. این کاروانسرا در تعطیلات شلوغتر است و بهتر است.
گرمه: در روستای گرمه نیز چندین مرکز اقامتی دایر است که معروفترین آنها خانه «آتشونی» است.
بیاضه و خور: در بیاضه چندین خانه سنتی برای اقامت میهمانان وجود دارد، یکی از آنها مهمانسرای تلار است. در خور هم خانههایی برای اقامت وجود دارد.
مصر و فرحزاد: در منطقه مصر و فرحزاد هم مراکز اقامتی زیادی وجود دارد.
نکات طلایی
در صورتی که میخواهید سفر کویریتان، کمخطر و بهیادماندنی باشد، نکات زیر را به خاطر بسپارید:
پیش از سفر دوستان و آشنایان را از مبدا، مقصد و مدت زمان سفر آگاه کنید تا در صورت دیرکرد شما به کمکتان بیایند.
آبادیهای کویری فاصله زیادی از هم دارند؛ بنابراین قبل از حرکت، از سلامت خودرویتان مطمئن شوید.
بههیچوجه به تنهایی اقدام به یک سفر کویری نکنید.
زمینهای حاشیه نمکزار رطوبت بالایی دارند و معمولا باتلاقی هستند. بنابراین بهتر است با خودرو وارد نمکزار نشوید.
همیشه دو برابر نیاز خود آب همراه داشته باشید.
در بازدید از ماسههای روان و مناطق بیابانی حتیالمقدور از کمک راهنمای محلی استفاده کنید.
به هیچ عنوان دستتان در میان بوتهها و درختچههای کویری نکنید؛ چون محل زندگی بسیاری از جانداران است. علاوه بر آنکه آرامش این جانوران را به هممیزنید، ممکن است برای خودتان هم خطرناک باشد.
در صورتی که در چادر میمانید، کفشها و وسایلتان را درون چادر بگذارید و از بسته بودن زیپ چادر در تمام زمان اقامت مطمئن شوید.
در صورتی که مجهز به تجهیزات ناوبری همچون جیپیاس نیستید، به هیچ عنوان پیادهروی شبانه نکنید.
حواستان باشد، در قسمت زیادی از این مسیر آنتن تلفن همراه وجود ندارد؛ مخصوصا در حوالی معلمان و مصر.
منبع: سرزمین من، ماهنامهایرانشناسی، آبان ۱۳۹۳
نظر شما