ویدئو | علت دوری ۲ ساله جواد عزتی از سینما | از مسافرکشی تا بازیگری؛ چهره‌ام را با شال و کلاه می‌پوشاندم | هیچ‌وقت اعتماد به نفس نداشتم

به گزارش همشهری آنلاین، جواد عزتی بازیگر سینما و تلویزیون که این روزها با فیلم جدیدش به نام «مرد بازنده» به کارگردانی محمدحسین مهدویان در جشنواره فیلم فجر حضور دارد، به همین بهانه گفتگویی با خسرو نقیبی، فیلمنامه‌نویس و منتقد سینما در تاک‌شوی اینترنتی «مولن روژ» داشته است.

در بخشی از این گفتگو خسرو نقیبی از جواد عزتی علت کم‌کار شدنش در سینما در سال های اخیر را جویا شد. عزتی گفت: ۲۵ ماه از سینما دور بود و دلیل هم داشت. جواد عزتی بعد از فیلم «شنای پروانه» محمد کارت که کار ساخت آن دو ماه پیش از جشنواره فجر سال ۹۸ به پایان رسید، دیگر در هیچ فیلمی بازی نکرد. تا سال ۱۴۰۰ که بالاخره جلوی دوربین فیلم سینمایی «مرد بازنده» ساخته محمدحسین مهدویان رفت. البته او در این فاصله، در سریال «زخم کاری» مهدویان نقش‌آفرینی کرد اما فعالیت سینمایی نداشت.

عزتی گفت که گاهی از کار خود فاصله می گیرد تا نگاهی به عملکرد خود بیاندازد و کیفیت آن را بررسی کند. او در این قسمت به ذکر خاطره جالبی از پدر خود پرداخت و گفت پدرش با آنکه خود سیگاری نبود اما همیشه تأکید داشت برای انجام کارهای بنّایی خانه حتماً از بنّایی استفاده کنند که سیگاری باشد. چون معتقد بود چنین بنّایی بعد از چیدن هر ردیف آجر یک سیگار روشن می کند و در این فاصله دیواری که چیده را ورانداز می کند تا از کج نبودن آن مطمئن شود.

جواد عزتی همچنین درباره سابقه فعالیت بازیگری خود گفت که در ۱۸سالگی یک جایزه از جشنواره تئاتر فجر دریافت کرد. او در آن سال‌ها یک گروه تئاتر با دوستان خود تشکیل داده بود و در تئاترهای صحنه‌ای، خیابانی و کودک نقش‌آفرینی می‌کرد.

وقتی نقیبی از عزتی پرسید که آیا تجربه شغلی غیرمرتبط با بازیگری را هم دارد، در پاسخ گفت بسیار زیاد؛ از کارت‌پخش‌کنی و مسافرکشی تا راه انداختن بوتیک و ساندویچ‌فروشی.

عزتی گفت زمانی مسافرکشی می کرد که دیگر بازیگر شناخته‌شده ای بود و برای اینکه او را نشناسند، سعی می کرد با شال و کلاه چهره خود را بپوشاند.

او گفت این کار را صرفاً به دلیل مشکل مالی انجام نمی داد. بلکه از انجام کار برای داشتن درآمد روزانه لذت می برد و هنوز هم این شکل درآمدزایی را دوست دارد. عزتی گفت هدف او از راه انداختن مغازه توسعه آن نبود، بلکه به آن به چشم راهی موقت برای درآمدزایی نگاه می کرد.

او درباره تجربه کار کردنش به عنوان کارت‌ پخش‌کن گفت پدرش با دنیای سینما و تئاتر آشنا نبود و فکر می‌کرد بازیگری درآمدزا نیست. به همین دلیل عزتی صبح های زود قبل از رفتن سر تمرین تئاتر، به کارت پخش‌ کردن می‌پرداخت و شب‌ها پول آن را به عنوان درآمد خود به پدرش نشان می‌داد تا خیال او را آسوده کند.