سه‌شنبه ۳۰ مهر ۱۳۸۷ - ۰۴:۳۳
۰ نفر

دوچرخه: دو نقد از سریال «مرگ تدریجی یک رویا» از نوجوانان.

مرگ تدریجی یک رویا سعی دارد با نگاهی نو به زنان جامعه امروز، زندگی یک زن نویسنده را به تصویر بکشد و تصویر تازه‌ای از دغدغه‌های زن ایرانی نشان دهد.

اما در این کار به مشکل برمی‌خورد. چرا که مارال عظیمی – شخصیت اصلی مجموعه- با زنان امروزی خیلی فرق دارد. او نمی‌داند در جامعه چه می‌گذرد – با اینکه نویسنده است- و خوب تصمیم نمی‌گیرد و فکر مستقلی ندارد - با اینکه تحصیلکرده است -. و این ضعف‌ها از جذابیت مجموعه کم کرده است.

ضعف دیگر این مجموعه مربوط به خانواده‌ای است که به عنوان قشر فرهنگی و مذهبی معرفی شده‌اند. بازی بازیگران این خانواده آنقدر سرد و بی‌روح و غیرعادی است که بیننده‌ها را دچار خستگی می‌کند.

   با این همه نمی‌توان از تیتراژ، تصویربرداری و تدوین نو این مجموعه و بازی خوب بعضی از بازیگران از جمله ستاره اسکندری چشم‌پوشی کرد.

   راضیه چنگیز نائین از اصفهان   

پولاد کیمیایی در مرگ تدریجی یک رویا - عکس از سایت شبکه2

   سیاه،‌ سفید‌، خاکستری

   این مجموعه تلویزیونی تقابل دو خانواده با فرهنگ‌های مختلف را به تصویر کشیده است. خانواده حامد خانواده سنتی و مذهبی است و خانواده‌ مارال خانواده‌ای بی‌اعتقاد است.

   شخصیت‌ها در این مجموعه سه‌دسته هستند؛ دسته اول شخصیت‌های سفید داستان هستند که شامل حامد و خانواده‌اش می‌شود. دسته دوم شخصیت خاکستری داستان یعنی مارال است و دسته سوم شخصیت‌های سیاه داستان است که شامل ساناز (خواهر مارال) و دوستان او می‌شود.

   موضوع این مجموعه جنگ بر سر حفظ اعتقادها و ارزش‌هاست که موضوع خوب و مهمی است و در کمتر مجموعه‌ای به آن پرداخته شده است.

   مهدی اصل‌زارع از اصفهان

کد خبر 65793

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز