به همین دلیل در شرایط کاهش قند خون، مغز بیش از هر عضو دیگری در معرض خطر قرار می‌گیرد. اما پژوهشگران دانمارکی و هلندی در تحقیقی تازه به این نتیجه رسیده‌اند که در زمان ورزش کردن مغز انسان به جای گلوکز از منابع انرژی زای جایگزین مثل «لاکتات» بهره می‌برد.
این بررسی که در نشریهFaseb به چاپ رسیده است نشان می‌دهد در سطحی از فعالیت ورزشی مثل قدم زدن یا دویدن آهسته، ماهیچه‌ها، مغز و دیگر سلول‌های بدن از ترکیب گلوکز و اکسیژن برای تامین نیاز خود استفاده می‌کنند اما درصورتی که فعالیت از این حد شدیدتر شود ماهیچه‌ها روش‌های بی‌هوازی را برای انرژی زایی به کار می‌برند که منجر به تولید لاکتات خواهد شد.
تمام این مطالب را قبلا هم می‌دانستیم اما تحقیق جدید افشا کرده است که طی فعالیت شدید، مغز هم مثل سلول‌های ماهیچه‌ای به جای گلوکز از لاکتات استفاده می‌کند و علاوه بر آن از نظر عملکرد نیز در سطحی بالاتر قرار می‌گیرد.
این یافته می‌تواند تفسیر مناسبی برای این موضوع باشد که چرا طی فعالیت‌های شدید که میزان تقاضای بدن برای اکسیژن بالا‌ست باز هم مغز ما عملکرد خوبی دارد. به این ترتیب لاکتات نه تنها یک محصول ناخوشایند فعالیت‌های بدنی نیست بلکه بدن ما طوری طراحی شده که از آن به وقت لزوم به‌عنوان یک منبع مهم انرژی استفاده می‌کند.
