همشهری آنلاین - مریم ورشو: کودکی و نوستالژی‌های آن دوران بخش جدانشدنی خاطرات ما هستند. خاطراتی که هر چه زمان می‌گذرد کهنه و فراموش نمی‌شوند؛ آنقدر که وقتی پایمان به جمع‌های دوستان و اقوام باز می‌شود محال است یادی از آن دوران نکنیم. اما میان آنهمه خاطره، یادآوری خانه مادربزرگ‌هایمان لطف دیگری دارد. مادربزرگ‌هایی که همیشه کانون خانواده هستند و با دستپخت‌های بی‌نظیرشان همه فامیل را دور هم جمع می‌کنند.
وقتی هم که دیگر نیستند جای خالی‌شان درد می‌کند. اما قصه روزگاری که در کنارمان بودند همیشه شنیدنی است.
مادربزرگ‌هایی که رنج و سختی سالیان در گیس‌های سفید و چروک دست‌هایشان هویداست. حالا تصور کنید در روستاهم زندگی کرده باشند. روستاهایی که در گذشته حتی گاز هم نداشتند و هنوز هم به برخی از آنها گاز رسانی نشده است. مثل همین روستای دینه کوه در الموت قزوین؛ تصورش هم سخت است که این زنان در سرمای سخت و سرد الموت چگونه با سختی فراوان فرزندانشان را بزرگ کرده‌اند.
حتما می‌پرسید چرا میان این همه روستا از دینه کوه نوشتم. چون این روستا پر از کوچه‌هایی است که به نام مادران و مادربزرگ‌ها به پاس قدردانی ازآنها نامگذاری شده‌اند. مادربزرگ‌هایی که دیگر در قید حیات نیستند و البته تا انتشار این گزارش برخی از آنها همچنان سلامت و تندرست زندگی می‌کنند. با این کار زیبا هر کسی پا به روستا می‌گذارد نوستالژی‌ها و خاطرات «خونه مادربزرگه» برایش زنده می‌شود.
اگر مسافر الموت هستید سری به دینه کوه بزنید و میان کوچه‌پس‌کوچه‌هایی که به نام مریم، نقره، ماه منیر، نوا، سحرناز، فرخ لقا، زرین گیس، می خانم، نازخانم، رخساره، گل‌افروز، ام کلثوم، خانم‌بزرگ و... نامگذاری شده‌اند قدم بزنید. مادربزرگ‌ها و مادرانی که به جز خانه‌داری و پرورش فرزندانشان در کشاورزی، دامداری و باغداری نیز پا به پای مردان تلاش کرده‌اند و لایق چنین قدردانی بوده‌اند.
البته به جز نامگذاری کوچه‌ها به نام مادران که خود به تنهایی جذابیت این روستاست، طبیعت بکر آن نیز دیدنی است. این روستا پر از نواهای زندگی است. نجوای سنگ و رود، نغمه پرندگان و باغ‌های پرمیوه و سرسبزش بسیار دل انگیزند. چشمه‌های گوارایش با آبی زلال که از لابه‌لای باغ‌های این روستا می‌گذرد فضایی رویایی خلق کرده‌اند. اگر در بهار به دینه کوه بروید عطر شکوفه‌های درختان آلبالو، گیلاس، زردآلو و گردو هوش از سرتان می‌برد.
مسیر دسترسی | چگونه به روستای دینه کوه برویم؟
برای دسترسی به دینه کوه باید وارد جاده الموت به تنکابن شوید، زیرا این جاده از نزدیکی روستا عبور می‌کند. شما باید از اتوبان کرج - قزوین بعد از نیروگاه شهید رجایی به سمت این روستا حرکت کنید. ورودی جاده در ۲۰ کیلومتری قزوین واقع است و پس از طی مسافتی در حدود ۲۰ کیلومتری به صورت جاده آسفالت به پایین روستا می‌رسید. سپس باید وارد جاده خاکی شوید. مسافت جاده خاکی تا روستا زیاد نیست و پس از طی چند دقیقه به دینه کوه خواهید رسید.
نظر شما