به گزارش همشهری آنلاین، نانسی شرل، عکاس نیویورکی به مدت ۳۰ سال از افرادی که تنهایی برای صرف غذا به رستوران‌های شیک نیویورک رفته‌اند، یا در اغذیه‌فروشی‌ها همبرگر خورده‌اند و حتی آن‌ها که در چادرهای موقت در دوران همه‌گیری کرونا غذا خورده‌اند، عکاسی کرده است. عکس‌های او در رابطه با تنهایی، رفتار اجتماعی و رفتارهای در حال تغییر ما چه برای گفتن دارند؟
شرل این عکس‌ها را با مضمون تنها بودن در جمع در قالب کتابی با عنوان تنهایی غذا خوردن: در همراهی با تنهایی (Dining Alone: In the Company of Solitude) منتشر کرده است. این پروژه که عکاسی در طول سه دهه را در بر گرفته، در همه‌گیری کووید-۱۹ به اوج خود می‌رسد.
این عکس‌ها، تغییرات ظریف در مد و ظاهر آدم‌ها و حال و هوای رستوران‌ها و غذاخوری‌ها در دوره‌های مختلف را نیز نشان می‌دهد. عکس‌های او همچنین از بیننده می‌خواهد که به لایه‌های متعدد و پیامدهای تنهایی نیز بیندیشد.
آیا تنها بودن به معنای انزوا و جدا شدن از جمع است یا دلالت بر اعتماد به نفس و مراقبت از خود دارد؟ یا همه این‌ها را دربرمی‌گیرد؟
این تصاویر در انواع غذاخوری های شهر نیویورک گرفته شده است. می‌بینیم که با گذشت زمان، تلفن‌های هوشمند تجربه و معنای تنهایی را تغییر داده‌اند.
شرل حسی سینمایی به تجربه این غذاخوردن‌های انفرادی می‌دهد. این کتاب شامل ۶۵ تصویر است که همگی در برابر این تصور می‌ایستند که غذا خوردن بیرون از خانه اساسا یک امر اجتماعی است.
شرل در رستوران‌های شیک، غذاخوری‌هایی که همبرگر می‌فروشند و حتی چادرهای موقتی که برای باز ماندن رستوران‌ها در طول همه‌گیری همه‌گیر برپا می‌شد، عکاسی کرده است. شرل یک عکاس پرتره مستند اجتماعی و هنرهای زیبا است که در شهر نیویورک ساکن است.
منبع: گاردین.
نظر شما