سونامی یا آبلرزه‌ای که در بیست و ششم دسامبر ۲۰۰۴ میلادی در نزدیکی سوماترای اندونزی روی داد، به کشته شدن حدود ۳۰۰ هزار نفر انجامید. حتی کشورهای دوری چون سومالی در آفریقا نیز از شدت این امواج آسیب دیدند. پس از این آبلرزه دولت آلمان ساخت سیستم هشداردهنده سونامی در اقیانوس هند را به دولت اندونزی پیشنهاد داد و با موافقت این کشور این سیستم در آلمان ساخته و نصب شد.
متخصصان سونامی، شب و روز در مرکز سنجش امواج موظفند تا نتایج اطلاعات ارسالی از طرف ده موج‌سنج را که در مناطق مختلف دریا مستقر شده‌اند بررسی کرده و تشخیص دهند که آیا باید زنگ خطر پیشگیری از سونامی به صدا درآید یا نه.
این طرح پیشگیرانه ۴۵ میلیون یورو هزینه برداشته و در کشور آلمان ساخته شده است. اشتفان دش، یکی از متخصصان این سیستم، در مورد مشکلاتی که این سیستم می‌تواند داشته باشد، می‌گوید: « ما از زمانی که زمین‌لرزه‌ای در اقیانوس ثبت شود، به‌طور مشخص ده دقیقه فرصت داریم تا مشخص کنیم که آیا باید مردم را از این حادثه آگاه سازیم و آنها را به مکان‌هایی امن برسانیم، یا این که تشخیص دهیم که با زمین‌لرزه خطرناکی روبرو نیستیم و تهدیدی نیز در کار نیست ».
البته کامپیوترهای پرقدرت موجود در این مرکز، اطلاعات رسیده را به سرعت تحلیل می‌کنند و به کارشناسان در این امر یاری می‌رسانند. در صورتی که کارشناسان ضرورت خبردهی به مردم را احساس کنند، خبر به سرعت به ایستگاه‌های رادیو و تلویزیون ارسال می شود تا هر چه زودتر به اطلاع مردم برسد. در چنین شرایطی این خبر باید به اطلاع مردم کوچکترین روستاها نیز رسانده شود.
دانشمندان امیدوارند که این سیستم دقیق عمل کند و اخبار نادقیق پخش نشود. اشتفان دش در این مورد می‌گوید: « با درجه دقتی تا ۵۰ درصد، می‌توان از سیستمی هشداردهنده و بسیار کارآمد سخن گفت. ما سیستم‌های هشداردهنده سونامی‌ای در اقیانوس آرام داریم که دقت چندانی ندارند و تاکنون بارها هشدارهای اشتباه داده‌اند.»
اما یورن لاوتریونگ، رئیس مرکز تحقیقات جغرافیایی در پوتسدام آلمان، با اطمینان از کارآمدی این سیستم هشداردهنده می‌گوید: « اگرچه هنوز همه بخش‌های این سیستم به کار نیفتاده‌اند، اما تاکنون چندین زمین‌لرزه در سواحل جنوبی سوماترا رخ داده‌اند و این سیستم قادر بوده تا پس از سه و نیم دقیقه این زمین‌لرزه‌ها را ثبت کند و پنج دقیقه بعد به مراکز مسئول در اندونزی اطلاعات دهد، به‌گونه‌ای که آنها ۱۵ تا بیست دقیقه قبل از رسیدن امواج مخرب به ساحل، زمان پیشگیری‌های لازم را داشته‌اند. بنابراین می‌توان گفت که تاکنون این سیستم امتحان خود را پس داده است.»
رادیو دویچه وله
