مجموع نظرات: ۰
سه‌شنبه ۵ آذر ۱۳۸۷ - ۰۹:۲۵
۰ نفر

آزاده بهشتی: یکی از موضوعاتی که اهمیت اساسی‌ای در ادراک هویت فضایی، احساس تعلق به محیط و دریافت کیفیت‌های محیطی دارد، پیاده‌راه‌ها هستند.

 بیشتر افراد جامع معتقدند چهره شهر بیشتر، از طریق گام‌زدن در فضای شهری احساس می‌شود.

یکی از تحولات اخیر در گرایش‌های جدید شهرسازی جهان، توجه به حرکت «پیاده» و نیازهای آن به‌عنوان یک موضوع فراموش‌شده مهم شهری است. امروزه تاکید بیش از حد بر حرکت سواره و حل مسائل مختلف آن و غفلت از ساماندهی و برنامه‌ریزی برای حرکت پیاده، یکی از نقایص شهرسازی معاصر محسوب می‌شود.

نباید از این نکته غافل بود که حرکت پیاده، طبیعی‌ترین، قدیمی‌ترین و ضروری‌ترین شکل جابه‌جایی انسان در محیط است و پیاده‌روی هنوز مهم‌ترین امکان برای مشاهده مکان‌ها، فعالیت‌ها و احساس شور و تحرک زندگی و کشف ارزش‌ها و جاذبه‌های نهفته در محیط است؛

از این‌ رو در 2-3 دهه اخیر، در نتیجه اوج‌گیری و حادشدن مشکلات شهری مانند آلودگی محیط، دشواری رفت‌وآمد، ناامنی راه‌ها، انحطاط مراکز تاریخی شهرها، افت کیفیت فضاهای شهری، افول ارزش‌های بصری و... واکنش گسترده‌ای علیه سلطه حرکت موتوری و کاهش تحرکات پیاده در جهان به‌وجود آمده و  قطعا به همین دلیل است که بازیابی و توسعه فضاهای پیاده به یکی از محورهای برنامه‌ریزی و طراحی شهری بدل شده که از آن به‌عنوان جنبش پیاده‌راه‌گستری یاد می‌شود. 

جنبش گسترش فضاهای پیاده، نه‌تنها سیمای کالبدی شهرها را عوض کرده بلکه تغییرات نوینی در کیفیت زندگی شهری و رفتار اجتماعی و فرهنگ مردم به‌ وجود آورده است. همچنین الگوها و روش‌های جدیدی برای حل مسائل شهری ارائه داده که باعث تحولی عمیق در نظریه‌ها و روش‌های شهرسازی، به‌ویژه در عرصه ساماندهی فضاهای شهری شده است.

کد خبر 69292

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز