ضایعه‌های پوستی آبله میمونی شایع‌ترین علامت آبله میمونی هستند و شبیه به جوش یا تاول به نظر می‌رسند& اما این ضایعه‌ها در واقع جوش یا تاول نیستند.آنها مشخصاتی منحصربه‌فرد دارند که می‌تواند به افتراق دادن آنها از سایر بیماری‌های پوستی کمک کند.
مراحل پیشرفت دانه‌های پوستی آبله میمونی
ضایعات پوستی آبله میمونی از چهار مرحله می‌گذرند که هر کدامشان یک تا دو روز طول می‌کشد:
یک- مرحله «ماکولار» یا لکه‌ای که در آن ضایعه صاف و هموار است.
دو- مرحله «پاپولار» یا سفت‌دانه‌ای که در آن ضایعه برجسته است.
سه- مرحله «وزیکولار» یا آب‌دانه‌ای که در آن ضایعه پر از مایع می‌شود.
چهار- مرحله پوستولار یا «چرکدانه‌ای» که ضایعه ملتهب و پر از چرک است.
این ضایعات پس از عبور از این چهار مرحله کبره می‌بندند و پوسته‌ریزی می‌کنند. کل دوره بیماری آبله میمونی معمولا بین یک تا دو هفته است.
ضایعات پوستی در کجاهای بدن ظاهر می‌شوند
با اینکه ضایعات پوستی آبله میمونی ممکن است در هر جایی از بدن ظاهر شوند، اما در شیوع خاص فعلی آنها را اغلب در دستگاه تناسلی، دست‌ها، پاها، قفسه‌سینه و صورت شناسایی کرده‌اند. این ضایعات پوستی همچنین درون سطوح نخاطی مانند دهان، مقعد و واژن هم ظاهر می‌شوند.
شروع آبله میمونی شبیه آنفلوآنزا است، یعنی احتمالا بیماری با تب شروع می‌شود. اگر برآمدگی‌ها یا تاول‌های پوستی جدید در بدنتان ظاهر شده است، اما احساس ناخوشی ندارید، به احتمال زیاد پوستتان به چیزی به جز آبله میمونی واکنش نشان داده است.
نکته مهم دیگر این است که دانه‌های پوستی جدید ناشی از آبله میمونی در ابتدا برجسته نبستند. اگر بتوانید برجستگی دانه‌های پوستی را که در طول چهار روز ظاهر شده‌اند، لمس کنید، احتمالا ناشی از آبله میمونی نیستند.
بهتر است از خاراندن برآمدگی‌ها و تاول‌های جدید خودداری کنید. اما اگر به طور ملایمی این دانه‌های پوستی را در مراحل بسیار اولیه با ناخن‌تان بخارانید و آنها قوام سفتی داشته باشند و در مقابل فشار ملایم فرو نروند، با احتمال بشتری ممکن است مربوط به آبله میمونی باشند.
رنگ و اندازه ضایعات پوستی
ضایعات آبله میمونی ممکن است از لحاظ رنگ بر اساس رنگ پوست یا مرحله بیماری متفاوت باشند. این ضایعات ممکن است به شکل برآمدگی‌های به رنگ سفید یا خاکستری روشن باشند و نیز ممکن است رنگشان به سمت قرمز، صورتی، قهوه‌ای یا ارغوانی تمایل پیدا کند.
ضایعات پوستی جدید آبله میمونی اغلب بسیار ریز هسند و اندازه‌شان در حدود یک قطعه بلور نمک یا یک دانه برنج است. بنابراین یک چشم تعلیم‌ندیده ممکن است به سختی بتواند آنها را تشخیص دهد. البته برخی از این دانه‌ها ممکن است به اندازه یک «نخود» برسند اما به نظر می‌رسد به طور میانگین اندازه‌شان در حدی یک دانه برنج یا کوچکتر باشد.
دردناکی دانه‌های پوستی
این داانه‌های پوستی کوچک در طول زمان بسیار دردناک می‌شوند. در ابتای ظهور ضایعات هنگامی که آنها پهن هستند، ناراحتی مختصری ایجاد می‌کنند، اما به تدریج که برآمده و بزرگ و پر از مایع می‌شوند، درد آنها بیشتر می‌شود.
بیماران ممکن است درد را به میزان‌های متفاوتی گزارش کنند، اما هر گسیختگی که در پوست رخ دهد، یقینا می‌تواند دردناک باشد. این ضایعات در نواخی مانند دستگاه تناسلی یا در مقعد به خصوص در هنگام ادرار کردن یا اجابت مزاج درد ایجاد می‌کنند. هنگامی که این ضایعات شروع به بهبودی می‌کنند، معمولا خارش‌دار می‌شوند.
دندانه‌دار شدن ضایعات پوستی
هنگامی که ضایعات پوستی در طول هفته چهارم بیماری بیشتر شبیه «پوستول» یا «چرک‌دانه» می‌شوند، فرورفته شدن آنها به سمت مرکز ضایعه شروع می‌شود و شکلی شبیه به آتشفشان پیدا می‌کنند. رسیدن به این مرحله ممکن است در روز هفتم ظهور ضایعات رخ دهد.
البته زمان ایجاد این فرورفتگی و دندانه‌دار شدن ضایعات پوستی ممکن است متفاوت باشند و ممکن است در هر کسی رخ ندهد.
افراد در طول بیماری آبله میمونی و ظهور ضایعات پوستی باید خودشان را ایزوله کنند. بهتر است در صورت امکان اندکی وازلین روی این ضایعات مالید و رویشان را پانسمان کرد. این مناطق پوست را باید تمیز نگهداشت به تسریع روند بهبودی و جلوگیری از عفونت کمک کند.
نظر شما