دکتر ضرغام حسین احمدی رئیس بخش پیوند بیمارستان مسیح دانشوری با بیان اینکه وضعیت پیوند قلب در ایران نسبت به کشورهای دیگر دنیا وضعیت متفاوتی است به همشهری آنلاین گفت: البته این مقایسه بستگی به این هم دارد که خودمان را با کدام کشورها مقایسه کنیم. اگر با کشورهای پیشرفته دنیا قیاس کنیم، رتبه خوبی نداریم که البته این پایین بودن رتبه ربطی به توان فنی و تخصصی پزشکان ما ندارد بلکه به دلیل پایین بودن میزان موافقت افراد برای اهدای اعضاست. چون اهدای عضور در کشور ما نسبت به کشورهای اروپایی خیلی کمتر است، هرچند که نسبت به گذشته شاهد افزایش اهدای عضو از طرف خانواده‌های فرد متوفی هستیم، اما همچنان مشکلاتی در این رابطه داریم. اما اگر با همین وضعیت پیش برویم تا ۱۰ سال آینده وضعیت بهتری خواهیم داشت.
این جراح قلب همچنین افزود: در بین کشورهای منطقه اما در مورد پیوند قلب وضعیت بهتری داریم، هر چند در ۱۰-۱۵ سال پیش پیشرو بودیم اما الان عقب ماندگی‌هایی داریم که باید جبران شود. البته عوامل متعددی در این عقب‌ماندگی نقش دارند که یکی از آنها مساله کمبود تجهیزات و وسایل مربوط به پیوند اعضاست، همچنین نبود مدیریتی که بتواند بیماران مرگ مغزی را برای اهدای عضو به شکل منسجم‌تری ساماندهی کند.
وی ادامه داد: یکی دیگر از مسایلی که این عقب افتادگی را تسریع کرده این است که حدود ۹ سال است به دلیل مسایل تحریمی، مجلات معتبر علمی مقالات پزشکان ایرانی را منتشر نمی‌کنند. این مساله باعث شده تا طی این سال‌ها متخصصین ما در سمینارهای بین‌المللی سخنرانی چندانی نداشته باشند. این عوامل به تدریج باعث می‌شود که ما دست به عصاتر در مسائل پزشکی و علمی حرکت کنیم. یک مثال در این رابطه من دارم که همیشه مطرح می کنم؛ مثلا فرض کنیم یک دانش‌آموز در مدرسه شاگرد بسیار توانمند و خوبی است و در همه درس‌ها موفق عمل می‌کند، اما اگر این دانش آموز به دلیل برخی محرومیت‌ها و تحریم‌ها امکاناتی که دانش آموزان دیگر دارند را نداشته باشد، این مسائل باعث می‌شود آن دانش‌آموز با استعداد از دانش‌آموز ضعیف‌تر کلاس که مورد حمایت است یا به کلاس کنکور می‌رود، غذای خوب می‌خورد، با سرویس رفت و آمد می‌کند، عقب بماند. ما هم در مورد پیوند قلب در کشور دقیقا دچار همین مساله هستیم.
دکتر حسین احمدی در ادامه با اشاره به وضعیت جراحان قلب در ایران تاکید کرد: شما باید وضعیت زندگی ما جراحان قلب را از نزدیک ببینید. یک عمل جراحی قلب حدود ۴ ساعت طول می‌کشد، ۴ ساعتی که سراسر استرس است، بعد از عمل هم باید به مدت ۵ روز بیمار را ۲۴ ساعته تحت نظر داشته باشیم، اما این وسط هزینه دولتی‌ای که برای این جراحی دریافت می‌کنیم، تنها ۹۰۰ هزار تومان است. این در حالی‌ست که در همین زمان ۴ ساعت، یک جراح بینی چندین عمل انجام می‌دهد و از هر بیمار حداقل ۲۰ میلیون تومان دریافت می‌کند، پس طبیعی است که افراد بیشتر به تحصیل در این تخصص‌ها بپردازند.
وی افزود: من در حال حاضر نسبت به وضعیت و تعداد جراحان قلب در ایران ۱۰۰ درصد نگرانم. البته این را هم اضافه کنم در آینده نزدیک نه تنها که با کمبود جراح قلب مواجه می‌شویم که با کمبود شدید جراح آپاندیسیت نیز روبه‌رو خواهیم شد.
رئیس بخش پیوند بیمارستان مسیح دانشوری درباره تاثیر مهاجرت بر کمبود جراح قلب در کشور گفت: این موضوع حتما تاثیرگذار است؛ مهاجرت در بین متخصصین مختلف در خیلی از زمینه‌ها شدت پیدا کرده است، اما مساله دردناک این است که وقتی یک جراح مهاجرت می‌کند در کشور مقصد به سادگی نمی‌تواند مجوز جراحی دریافت کند، یک جراح باید در کشور مقصد تمام مراحل دریافت تخصص را در آن کشور از ابتدا بگذراند تا مجور جراحی بگیرد.
نظر شما