گزارش سالانه جدید فائو درباره امنیت غذایی در جهان نشان می‌دهد شمار گرسنگان از 923 میلیون نفر در سال 2007 به 963 میلیون نفر در سال‌جاری رسیده است.
رقم جاری گرسنگان جهان حاکی از افزایش 80 میلیون نفری نسبت به دوره مبنای 92-1990 است.
با این حال، بحران اقتصادی می‌تواند عده بیشتری را دچار فقر و گرسنگی کند. تا پیش از این، روند مثبتی در جهت کاهش شمار افراد گرسنه در سراسر جهان تا سال 2015 حاصل شده بود، اما افزایش شدید مواد غذایی این روند را معکوس کرده است.
ژاک دیوف دبیرکل فائو در مصاحبه مطبوعاتی گفت که در نتیجه بالا رفتن بهای خواربار که از سال 2006 آغاز شد، 75 میلیون نفر دچار گرسنگی مزمن شدند. این روند در سال‌جاری نیز ادامه یافت و 40 میلیون نفر دیگر را به جرگه گرسنگان جهان اضافه کرد.
بهای غلات به نسبت اوج آن در بهار حدود 50 درصد کاهش یافته است، اما همچنان به نسبت سال‌های قبل قیمت‌ها بالاست.
با بیش از دو برابر شدن بهای کود و بذر از سال 2006، کشاورزان فقیر در کشورهای در حال توسعه نمی‌توانند تولید را بالا ببرند، در حالی که کشاورزان مرفه‌تر در کشورهای توسعه‌یافته می‌توانند هزینه بالای نهاده‌های کشاورزی را تأمین کنند.
در نتیجه انتظار می‌رود تولید غلات در کشورهای توسعه‌یافته امسال 10 درصد افزایش یابد، در حالی که شاید افزایش تولید در کشورهای در حال توسعه به یک درصد نیز نرسد.
دیوف در همایشی که چند ماه قبل برگزار شد، از جامعه بین‌المللی خواست سرمایه‌گذاری را در کشورهای فقیر دست کم 30 میلیارد دلار در سال افزایش دهد تا به کشاورزانی که با افزایش هزینه نهاده‌ها روبه‌رو هستند، کمک شود.
دوسوم این قبیل مشکلات مربوط به 7 کشور است؛ یعنی چین، هند، پاکستان، جمهوری دمکراتیک کنگو، بنگلادش، اتیوپی و اندونزی. پیشرفت در این کشورها که جمعیت زیادی دارند، تأثیر زیادی بر کاهش فقر در جهان دارد. تقریبا دو سوم گرسنگان جهان (583 میلیون نفر در سال 2007) در آسیا زندگی می‌کنند.
در کشورهای جنوب صحرای آفریقا یک سوم مردم (236 میلیون نفر در سال 2007) دچار فقر مزمن هستند که بالاترین میزان گرسنگی در یک منطقه جغرافیایی است. نرخ گرسنگی در این منطقه در اواسط دهه 1990 حدود 34درصد بود که در سال 2005 به 30 درصد کاهش یافت.
کشورهای در حال توسعه در خاورمیانه کمترین میزان گرسنگی را در جهان دارند. اما منازعه در افغانستان و عراق و نیز افزایش بهای خواربار سبب شد تا شمار گرسنگان از 15 میلیون نفر در اوایل دهه 1990 به 37 میلیون نفر در سال 2007 برسد.
دبیرکل فائو یادآوری کرد که برای مقابله با تأثیر افزایش بها بر گرسنگان به رویکردی دوگانه نیاز است.
ابتدا باید بخش کشاورزی بتواند تولید را بالا ببرد و دوم برنامه‌های محافظت اجتماعی به‌صورت تور ایمنی اجتماعی برای مراقبت از اقشار آسیب‌پذیر به اجرا درآید.
