فقط همین آمار کافی است تا اهمیت پرداخت به موضوعی چون سرطان کودکان مشخص شود؛ بهخصوص اگر بدانیم که سرطانهای کودکان بعد از تصادفات، دومین علت مرگومیر کودکان محسوب میشود.
عدهای از متخصصان عقیده دارند بدخیمیها(سرطانها) در کودکان به علت نامشخصی رو به افزایش است.
این را دکتر احمد سیادتی- متخصص کودکان- میگوید و در اثبات این مدعا توضیح میدهد: البته ما آمار دقیقی از این مساله در دست نداریم اما مشاهدات شخصی من در مرکز طبی اطفال، بیانگر آن است که شیوع بدخیمیها در کودکان ایرانی نسبت به قبل، افزایش چشمگیری داشته است.
نبود آمار، مسالهای است که دیگر متخصصان اطفال هم به آن اشاره میکنند و برخی با استناد به همین مساله با فرض افزایش سرطان در میان کودکان ایرانی مخالفت میکنند.
دکتر مینو ایزدیار یکی از این متخصصان است: در حال حاضر بیماریهای عفونی در دنیا کنترل شدهاند، در نتیجه در جوامع پیشرفته، حوادثی چون تصادف و بیماریهای قلبی-عروقی و سرطانها، بیشترین عامل مرگومیر هستند و شاید به همین علت، این بیماریها بیشتر از گذشته به چشم میآیند.
این متخصص کودکان ادامه میدهد: از سوی دیگر در شهرهای کوچک، امکانات کمتری وجود دارد اما حالا مردم نسبت به گذشته آگاهی بیشتری دارند و وقتی با مشکلاتی از این دست مواجه میشوند، به مراکز درمانی پیشرفته و شهرهای بزرگ مراجعه میکنند. این عامل سبب میشود که ما در این قبیل مراکز درمانی، با رشد چشمگیر تعداد کودکان سرطانی روبهرو باشیم.
به اعتقاد دکتر ایزدیار، مادامی که ما آمار دقیقی در این خصوص نداشته باشیم، نمیتوانیم نسبت به افزاش شیوع سرطان در میان کودکان، به طور صریح اظهارنظر کنیم؛ بهخصوص که عواملی چون افزایش جمعیت در سالهای اخیر، در این مساله نقش بسزایی دارد.
سرطان کودکان هر چند که یک یا دودرصد از کل سرطانها را دربرمیگیرد، اما از آنجا که در سنین کودکی بروز میکند، بسیار بااهمیت است. تقریباً سالانه از هر صدهزار کودک و نوجوان زیر 15سال، بین 15 تا 20 نفر به سرطان مبتلا میشوند. با اینحال، سرطان کودکان را میشود یک بیماری علاجپذیر تلقی کرد.
دکتر حسن ابوالقاسمی- رئیس انجمن سرطان کودکان ایران- با بیان این مطلب میگوید: امروزه 80درصد این دسته از بیماران به طور کامل بهبود پیدا میکنند و اگر بیماران بهموقع به پزشک مراجعه کنند، درمان قطعی به 95درصد هم میرسد.
اما در مورد سرطان کودکان باید به این نکته هم توجه داشت که ماهیت این سرطان با سرطانهای بزرگسالان متفاوت است.
دکتر ایزدیار در این زمینه میگوید: بافتهای سرطانی در کودکان، ماهیت سلولهای اولیه و جنینی را دارند و این احتمال وجود دارد که کودکان زیادی با این نوع از سرطان متولد میشوند اما در همان نخستین هفتههای پس از تولد، بافتهای سرطانی از بین میروند.
به گفته این متخصص، کودکان بیشتر به سرطانهای خون، مغز، غدد لنفاوی، سیستم عصبی، دستگاه عضلانی و کلیه مبتلا میشوند و تشخیص سرطان در کودکان هم معمولا مشکلتر از تشخیص این بیماری در بزرگسالان است.
اما در این میان، نکته حائز اهمیت آن است که متخصصان عقیده دارند میزان بهبود مبتلایان به سرطان کودکان در ایران نسبت به گذشته افزایش دارد، هرچند که در این مورد هم ما آمار دقیقی در دسترس نداریم.
دکتر ابوالقاسمی در این زمینه میگوید: ما میتوانیم افتخار کنیم که امروزه در سراسر کشور، هر کودک سرطانی میتواند حداقل به یک متخصص انکولوژی دسترسی داشته باشد و این بسیار ارزشمند است زیرا در سالهای گذشته این امکان وجود نداشت و کودکان مبتلا به سرطان، اغلب جان خود را از دست میدادند.