آمریکا در آستانه انتخابات کنگره

طرفداران حزب دمکرات که سیاست بوش در عراق را شکست خورده می‌پندارند درصدد تصاحب اکثریت کرسی‌ها در کنگره هستند. انتخابات میان دوره‌ای کنگره در آمریکا 16 آبان‌ماه برگزار می‌شود. این انتخابات برای تمام 435  کرسی مجلس نمایندگان، 33 یا 34 کرسی از یکصد کرسی مجلس سنا و انتخاب 34 فرماندار از 50 فرمانداران ایالت‌های آمریکا می‌باشد.
هم‌اکنون 231 کرسی مجلس نمایندگان در اختیار جمهوریخواهان، 202 کرسی در اختیار حزب دمکرات و یک کرسی در اختیار گروه‌های مستقل است.یک کرسی نیز خالی است. از یکصد کرسی مجلس سنا، جمهوری‌خواهان با دراختیار داشتن 55 کرسی در برابر 44 کرسی اکثریت را در مقابل حزب دمکرات دارا هستند. یک کرسی به گروه‌های مستقل تعلق دارد.
در انتخابات پیش رو برای 33 کرسی مجلس سنا رای‌گیری می‌شود که 15  کرسی آن در مجلس فعلی به حزب جمهوری‌خواه، 17 کرسی به حزب دمکرات و یک کرسی نیز در اختیار گروه‌های مستقل است. در همین رابطه روزنامه فیگارو در سرمقاله خود با عنوان شرط‌بندی بازنده بوش نوشت:  درحالی که یک هفته به انتخابات میان‌دوره‌ای در آمریکا باقی مانده، آمار کشته‌شدگان آمریکایی در عراق در ماه اکتبر بیشترین تلفات از آغاز جنگ بود و از مرز صد کشته گذشت.
هرچند برای بسیاری از رای‌دهندگان خاورمیانه فاصله بسیاری با آمریکا دارد و انتخاب نمایندگان و سناتورها امری محلی است اما این آمار بیش از پیش سنگین سربازان کشته شده در عراق انتخابات را به نزاعی دموکراتیک در زمان جنگ تبدیل کرده است. حتی اوضاع وخیم‌تر از زمانی است که جان کری به عنوان سرباز سابق جنگ ویتنام سعی داشت با مطرح‌کردن عراق راهی برای شکست‌دادن بوش برای راه‌یابی به کاخ سفید بیابد.
این‌بار اکثریت آمریکایی‌ها متقاعد نمی‌شوند که کشورشان در نزاع خیر در برابر شر، مبارزه با تروریسم و برقراری دموکراسی در کشورهای عربی درگیر باشد.
در سال 2004 جورج بوش توانست این تصور را به آمریکایی‌هایی که تحت شوک حملات یازده سپتامبر بودند القا کند. ادامه سیاست بوش در عراق تاکنون به این علت است که وی معتقد است شرط‌بندی انتخاباتی مغایر با دیدگاه کری دوباره کارساز خواهد بود اما با گذشت دو سال، عراقی که او در نظر داشت با واقعیت بسیار فاصله گرفته و خشونت‌های روزمره به رییس‌جمهور آمریکا فرصت نمی‌دهد واقعیت را به گونه‌ای دیگر جلوه دهد.
مخالفت جورج بوش با هرگونه عقب‌نشینی زود هنگام از عراق، تاکید بر اراده‌اش برای حفظ نیروها تا به‌دست‌آوردن پیروزی است. سه سال و نیم پس از براه‌انداختن جنگ، بحث برسر شیوه پیشبرد جنگ در واشنگتن آغاز شده است.دیگر بحث از تغییر جهان نیست بلکه بحث مربوط به آن است که چگونه آمریکا می‌تواند بغداد را در وضعی که قرار دارد حفظ کند و اوضاع بدتر از این نشود.دولت نوری مالکی نخست‌وزیر عراق برای اتخاذ تدابیر لازم به منظور مبارزه با درگیری‌های قومی، انحلال شبه نظامیان شیعه و در اختیارگرفتن امکانات لازم برای کنترل امنیت کشور با کندی عمل کرد. هرچند در واشنگتن درباره تعیین جدول زمانی برای عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی از عراق سخنی گفته نمی‌شود اما مسوولیت مقامات عراقی برای رسیدن به این هدف در دستور کار قرار دارد به این ترتیب آنها امیدوارند با این وسیله روی دولتی فرمان بر و حمایت احزاب شیعی که کنترل شبه‌نظامیان را در دستگاه‌های دولتی در اختیار دارند فشار وارد کنند و شاید روزی مسوولیت این شکست را به دوش آنها بیندازند.نتایج انتخابات هفتم نوامبر در آمریکا هرچه باشد باعث شد بحث‌های انتخاباتی دست‌کم امکان تحول به سوی واقع‌گرایی را در شیوه برخورد با عراق فراهم کند اما مذاکرات در این زمینه بسیار محدود باقی مانده و به‌نظر نمی‌رسد تغییرات اساسی رخ دهد، مخالفان دموکرات که اشتباهات کاخ سفید را گوشزد می‌کنند نیز کوچک‌ترین راه‌حلی برای پیشنهاد و خروج از این بحران ندارند از هم‌اکنون تا انتخابات ریاست‌جمهوری دو هزار و هشت آمریکا، باید به جمهوری‌خواهان فرصت داد چاره‌ای برای اوضاع آشفته عراق بیندیشند.