بررسی‌های علمی از ده‌ها سال پیش نشان داده‌اند که قرار گرفتن کوتاه‌مدت و درازمدت در برابر هوای ناسام می‌تواند عمر انسان‌ها را کوتاه کند و به مرگ زودرس بینجامد.
دو عامل آلاینده اصلی هوا یعنی اوزون و ذرات معلق می‌توانند باعث حملات آسم در افراد مبتلا شوند و آنها را به بخش اورژانس بیمارستان بکشانند.
آلودگی هوا همچنین باعث افزایش خطر بیماری‌های قلبی-عروقی می‌شود و احتمال دچار شدن به حمله قلبی و سکته مغزی را می‌افزاید.
آلودگی هوا همچنین یک عامل شناخته‌شده ایجاد سرطان است. سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۳ تایید کرد که آلودگی هوا با ذرات معلق می‌تواند سرطان ریه ایجاد کند.
قرارگیری در معرض هوای آلوده همچنین رشد ریه‌ها را در کودکان مختل می‌کند و باعث می‌شود کارکرد ریه‌های آنها در بزرگسالی کاهش یابد.
آلودگی هوا نفس کشیدن را برای افرادی که دچار بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) هستند، حتی مشکل‌تر می‌کند و ممکن است به بستری شدن و مرگ آنها بینجامد.
حتی افرادی که ریه‌های سالم دارند در اثر قرارگیری در معرض آلودگی هوا دچار تحریک و تورم ریه‌ها می‌شوند و اگر بیماری زمینه‌ای ریه‌ها وجود داشت باشد، این تحریک زیانبارتر هم هست.
برخی از بررسیها نشان داده‌اند که قرارگیری در معرض آلودگی هوا ممکن است خطر وزن کم هنگام تولد و مرگ‌ومیر نوزادان را افزایش دهد.
بررسی‌های جدید حتی رابطه‌ای میان آلودگی هوا و مشکلات بهداشت روانی را نشان داده‌اند.
تنها راه کارآمد جلوگیری از این اثرات ویرانگر آلودگی هوا بر سلامت دور ماندن از هوای آلوده است و مهمتر این است که با انواع اقدامات اصولا از آلوده شدن هوا که یک عنصر حیاتی برای ما است جلوگیری کنیم.
برای اینکار سعی کنید کمتر از ماشین‌تان استفاده کنید، در هنگام توقف موتور ماشین را خاموش کنید، زباله‌هایتان را نسوزانید، حتی‌المقدور آتش روشن نکنید، درخت بکارید و از درختان مراقبت کنید، به ماشین‌های برقی روی بیاورید و مصرف انرژی‌تان را کاهش دهید.
نظر شما