همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: عباسی علاوه بر عنوان «کارآفرین برتر کشور»، عناوین‌های دیگری همچون مقام اول مسابقات ملی کارآفرینی، رتبه برتر مسابقات کشوری زیست‌شناسی، مقام چهارم جشنواره خوارزمی (درمان آنوسمی کرونا) و عنوان پژوهشگر و فعال علمی را نیز در کارنامه درخشان فعالیت‌های خود به ثبت رسانده است.
گزارش‌های بیشتر را اینجا ببینید
«سارا عباسی» درباره انگیزه‌هایش برای رسیدن به موفقیت می‌گوید: «دلم می‌خواست «مدیر» شوم. یعنی اگر کسی از من در سال‌های کودکی می‌پرسید که می‌خواهی چکاره شوی، بی‌معطلی می‌گفتم؛ مدیر. چون توانایی اداره کردن و ایده‌پردازی داشتم. بزرگ‌تر که شدم با توجه درس‌های مورد علاقه و فعالیت‌های علمی، به پژوهش و تحقیق علاقه‌مند شدم.
طوری که الان دلم می‌خواهد پژوهشگر کارآفرین شوم. به همین خاطر اطلاعات علمی‌ام را در این حوزه با مطالعه و مشورت، افزایش داده‌ام و ایده‌های مناسبی را طراحی کرده‌ام. در واقع هدفم این است پرداختن به پژوهش را به‌صورت نظام‌مند گسترش دهم. چراکه فقدان پژوهش در عرصه‌های مختلف باعث شده است تا طرح، ایده‌ها و برنامه‌ها به موفقیت‌های کامل و جامع نرسد و روند عملیاتی آنها با شکست‌های نسبی مواجه شود. پژوهش می‌تواند در هر اقدام، مؤثر و اثربخش عمل و نتیجه مطلوب آن اقدام را تضمین کند. حالا این اقدام می‌تواند یک اقدام یا فعالیت فردی باشد و می‌تواند یک جمع یا جمعیت بزرگ را در برگیرد. در حقیقت پژوهش یکی از مهم‌ترین و ضروری‌ترین ارکان علوم است که برای توسعه و پیشرفت در امور مختلف به آن نیاز است. من نیز چون از ابتدا ذهن پرسشگری داشتم به دنبال چرایی و چگونگی پدیده‌ها بودم. برای یافتن پاسخ نیز به مطالعه و پژوهش می‌پرداختم. در واقع پژوهش و تحقیق، از علاقه‌مندی‌هایم است. به همین خاطر روزی ۵ ساعت مطالعه درسی و حدود ۶ ساعت مطالعه غیردرسی داشتم. در جشنواره‌ها و مسابقات علمی بسیاری در مدرسه، منطقه و استان شرکت می‌کردم. همزمان با این علاقه‌مندی، چون تسلطی هم بر سخنوری پیدا کرده بودم، به‌عنوان مجری و گوینده مراسم و محافل متنوع علمی و آموزشی انتخاب می‌شدم.»
حمایت نشدن دلیل اصلی شکست کارآفرینان
عباسی اعتقاد دارد استارت آپ در حوزه پژوهش از جمله کسب و کارهای نوینی است که کمتر کسی به آن پرداخته است و در این باره می‌گوید: «۳سالی می‌شود که با حوزه کارآفرینی آشنا شدم و بیش از یک سال است که کسب و کار خودم را راه‌اندازی و روی آن متمرکز شدم. چون دغدغه اصلی خودم پژوهش بود، کسب و کاری هم که راه‌اندازی شده در حوزه پژوهش است. می‌توانم بگویم برای اینکه با همه حوزه‌ها آشنا شوم در اغلب حوزه‌ها مانند زیست، ریاضیات، انرژی‌های نوین، نانو فناوری، فناوری‌های دارویی، خود کارآفرینی، مارکتینگ که جزو زیربخش‌های کارآفرینی است، فعالیت‌هایی داشتم، اما بیشتر از حوزه‌های دیگر در حوزه خلاقیت و نوآوری کار کردم. برای مثال سال گذشته، مقام اول در بخش دانشگاهی در حوزه کسب و کار را کسب کردم. در واقع این مقام به موضوع کسب و کار پایا اختصاص داشت و در راستای ترویج گسترش عدالت آموزشی و پژوهشی بود.
همچنین در بخش بازاریابی و تبلیغات هم توانستم مقام بیاورم و در نهایت نفر اول شدم.» عباسی درباره اینکه چطور وارد حوزه کارآفرینی شده است، می‌گوید: «یکی از مشکلات اساسی ما در پژوهش این است که بسیاری از ایده‌ها به دلیل حمایت نشدن با شکست‌هایی مواجه می‌شوند. چون مسیر درست به بچه‌ها نشان داده نمی‌شود، مربی و استاد راهنما، پژوهشگر را به نحوه مطلوبی هدایت نمی‌کنند. متاسفانه اکنون بحث پژوهش بیشتر در دانشگاه‌ها مطرح است تا مدارس. به همین دلیل وقتی دانش‌آموزان و محصلان می‌خواهند کار پژوهشی انجام دهند، می‌بینند که مسیر کار پژوهشی، یک مقدار مسیر گنگی است. به خاطر دردسرها و استرس‌هایی که خودم در مسیر پژوهش داشتم، به این فکر می‌کردم که چطور امکان دارد که یک مکان یا بستری باشد که بتواند مسیر راحت‌تری را پیش‌رویشان قرار بدهد. به واسطه همین پژوهش‌هایی که انجام می‌دادم با حوزه کارآفرینی آشنا شدم و در واقع تصمیمم بر این شد که در حوزه کارآفرینی کار کنم. اکنون۳سال است که در بستر خلاقیت کارآفرینی با دانشگاه صنعتی شریف، همکاری می‌کنم. چون حوزه اصلی فعالیت من هم کارآفرینی است تقریباً این علاقه کارآفرینی در من بیشتر نمود پیدا کرد. همین باعث شد که بیایم و حوزه پژوهش را به صورت کسب و کار دربیاورم تا هم برای جامعه یک شغل ایجاد کنم و هم اینکه به پژوهشگرانی که می‌خواهند پژوهش انجام بدهند، کمک کنم.»
پژوهشگر شوید
کسب و کاری که راه انداخته است برای ۳گروه تعریف شده است. بخش دانش‌آموزی، دانشجویی و بخش عموم مردم و افرادی که شاید تحصیلات خاصی ندارند ولی ممکن است که ایده‌ای داشته باشند، یک ثبت اختراعی داشته باشند. عباسی در این باره می‌گوید: «همین کافی است که خلاقیت و نوآوری داشته باشند تا بتوانیم کمک‌شان کنیم و پژوهش‌هایشان را به ثبت برسانیم. حتی مناطق محروم و کم‌برخوردار. چون معمولاً در مناطق کم‌برخوردار، خیلی کمتر به این مسائل پرداخته می‌شود و اصلی‌ترین دغدغه خود من این است که بتوانیم کاری هم برای آنها انجام بدهم. متاسفانه استعدادهایی در این افراد وجود دارد که حیف است از بین برود. اکنون برای کمک به پژوهشگران جوان و علاقه‌مندان کلاس‌های آموزشی و پژوهشی برگزار می‌کنیم. همچنین بزودی سایت آموزشی نیز برای عموم جامعه راه‌اندازی می‌شود و از طریق آن می‌توانند با ما در ارتباط باشند و اساتید همکار در حوزه پژوهش، آنها را راهنمایی و هدایت می‌کنند. این دوره و کلاس‌ها را رایگان برای دانش‌آموزان مدرسه برگزار می‌کنم. خوشبختانه این کلاس‌های آموزشی بازخورد بسیار بالایی داشت و تقریباً تمام افرادی که در کلاس حاضر بودند نفرات برتر جشنواره‌های علمی و پژوهشی کشور شدند.»
تاثیرگذار و مفید بودن در جامعه، آینده‌ای است که «سارا عباسی» برای خودش ترسیم کرده و با این کار به دنبال آرامش و رضایت خاطرش است. او می‌گوید: « علم پژوهش باعث می‌شود که مشکلات جامعه بشری در هر حوزه‌های مانند پزشکی، مهندسی و ... حل شوند»
نظر شما