همشهری آنلاین - نصیبه سجادی:«قاسم حسنی» و «زهرا بناساز» زوجی هستند که سال ١٣٧٩، استارت شروع کار را از بوستان دروازه‌غار می‌زنند. به همراه چند دانشجوی داوطلب که آنها هم سر پرشوری داشتند به پارک‌های این محله که کودکان کار زیادی در آنجا بودند می‌روند. سر صحبت را با بچه‌ها باز می‌کنند و بعد از اینکه اعتمادشان را به‌دست می‌آورند از آنها می‌خواهند که سر کلاس‌هایی که در پارک راه انداخته‌اند حاضر شوند و خواندن و نوشتن یاد بگیرند.
سال ١٣٨١ برای اینکه جایی داشته باشند که کودکان کار در آنجا جمع شوند خانه‌ای می‌خرند و مجوز کارشان را از وزارت کشور می‌گیرند. اول با ١٨٠ کودک شروع می‌کنند و جلو می‌آیند تا می‌رسند به امروز. حالا هر سال هزار کودک را پوشش می‌دهند. در جشن ٢٠سالگی انجمن که همین چند روز پیش برگزار شد، طبق آمار اعلام‌شده‌شان، توانسته‌اند به زندگی ١٤ هزار کودک کار و خیابان، فرقی نمی‌کند ایرانی یا اتباع، سروسامان بدهند.
«شکوفا محمدی» یکی از داوطلبانی است که از همان سال‌های اول با این انجمن همکاری می‌کند و مدتی است در دفتر انجمن در یوسف‌آباد، خیابان سوم، برای کودکان دل می‌سوزاند. او تاکید می‌کند که قلبش همیشه برای ایران می‌تپد و درباره جزئیات کارشان توضیح می‌دهد: «محور فعالیت‌های این انجمن مددکاری، آموزش و ترویج است. ما کودکان کار را در مترو، اتوبوس، پارک‌ها، کارگاه‌های محدوده بازار، دروازه‌غار، میدان راه‌آهن و میدان خراسان این جور جاها شناسایی می‌کنیم و بعد از ثبت‌نام با خانواده‌هاشان آشنا می‌شویم و حمایت‌های ما از آنها شروع می‌شود تا کودک در زمانی که در کلاس‌های ما حاضر است خیالش از بابت خانواده راحت باشد.»
انجمن حمایت از کودکان کار یک نهاد مردمی است که ریالی از دولت دریافت نمی‌کند و فقط با حمایت‌های خیران طی این سال‌ها سرپا ایستاده و توانسته کودکانی را آموزش دهد که به گفته محمدی، اکنون از افتخارات کشور هستند : «یکی از کودکان را، زمانی که ١٣ساله بود، خودم در کارگاهی در بازار شناسایی کردم. هوش سرشاری داشت. او را آموزش دادیم و بعد از مدتی به یکی از مدارس معتبر تهران رفت. الان هم در دانشگاه درس می‌خواند. یا دختر خانمی داشتیم که خانواده‌اش همه کارتن جمع می‌کردند. او هم به خانواده کمک می‌کرد. با آموزش‌های ما امسال به دانشگاه رفت و ازدواج موفقی کرده است.»
محمدی همه اینها را ابتدا لطف خدا و بعد برخاسته از حمایت‌های مردم می‌داند و می‌گوید اگر نبود این حمایت‌ها، سرنوشت این کودکان اینگونه با افتخار و موفقیت گره نمی‌خورد.
نظر شما