آنها در غارها، سوراخ‌های زیرزمینی و یا در حفره‌هایی که در درختان ایجاد شده، می‌روند تا از خطر دشمنانشان دور باشند. در طول این مدت دمای بدن و ضربان قلب آنها کاهش می‌یابد. بعضی از حیوانات در این مدت بیدار می‌شوند و غذا می‌خورند، اما بعضی از آنها مثل خرس، در زمستان اصلا بیدار نمی‌شوند و بعد از بیدار شدن بسیار گرسنه هستند. خرس‌ها قبل از خواب آن‌قدر غذا می‌خورند تا یک لایه چربی زیر پوست آنها جمع شود و با اولین بارش برف زمستان به خواب می‌روند. سنجاب‌ها و راکون‌ها جزء آن دسته از جانورانی هستند که در سرمای شدید بی‌حال می‌شوند و فعالیت زیادی نمی‌کنند. با افزایش دما به دنبال غذا می‌روند و خود را سیر کرده و سپس دوباره به خواب سبکی می‌روند.
گونه‌هایی از ماهی‌ها وجود دارند که به خواب زمستانی فرو می‌روند. این ماهی‌ها انرژی خود را در فصل سرما از دست می‌دهند و حرکت نمی‌کنند. دانشمندان حدس می‌زنند علت این پدیده که بیشتر در ماهی‌های قطب جنوب رخ می‌دهد، کم‌شدن نور خورشید در فصل زمستان است. چرا که دمای آب در تابستان و زمستان قطب جنوب تنها دو درجه اختلاف دارد و این مسئله باعث می‌شود که ماهی‌ها نتوانند تغییر فصل را از روی دمای آب متوجه شوند. اما سؤالی که اینجا مطرح می‌شود این است که چرا ماهی‌ها در فصل زمستان به خواب فرو می‌روند، در حالی که در این فصل غذای کافی برای آنها وجود دارد؟!
جالب است بدانید که دانشمندان در تلاش هستند تا عملکرد بدن حیوانات را در هنگام خواب زمستانی بررسی کنند و از جواب ها برای انسان‌ها هم استفاده کنند! مرکزهای تحقیقاتی فضایی در پی یافتن راهی است تا فضانوردان در مسیر سفرهای بسیار طولانی بتوانند به خواب زمستانی فرو بروند. همچنین پژوهشگران بر این باورند که در درمان بسیاری از بیماری‌ها هم می‌توان از این پدیده بهره گرفت.
