همشهری‌آنلاین-نصیبه سجادی: خیابانی است میزبان چند موزه، سینما، خانه‌های تاریخی، دانشگاه‌ها و... که هرکدام به‌تنهایی می‌توانند راوی تاریخ ٢٠٠ساله این شهر باشند. تئاتر شهر بزرگ‌ترین نماد فرهنگی - هنری ایران در این خیابان است، در چهارراهی به همین نام تا راوی برخی از رویدادهای مهم اجتماعی و فرهنگی تاریخ ایران باشد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا ببینید
شرح عکس: میدان ولیعصر(عج)- ضلع جنوب- سال ۱۳۵۳
خیابان زنده
خیابان ولیعصر(عج) برای تهرانی‌ها یادآور وقایع بسیار است. از روزی که ساخته شد تا رفت‌وآمد درباریان و نظامیان را از کاخ مرمر، در جنوب این خیابان، تا اقامتگاه تابستانی کاخ سعدآباد، بالای تجریش، آسان کند تا جنگ جهانی دوم که متفقین از آن استفاده کردند و بعد از آن شد مسیر موردعلاقه تهرانی‌ها برای رفتن به همه‌جای تهران، از جنوب تا شمال.
کارگران هنگام ساختن این خیابان دستور داشتند که دو طرف آن هر دو متر، یک درخت چنار بکارند. حدود ١٨ هزار چنار در همان سال‌های ابتدایی تولد این خیابان در حاشیه‌اش کاشته می‌شود که بعدها بنا به گفته تهران‌شناسان، شمارشان تا ٢٤ هزار اصله هم رسید. در فاصله هر ۲ درخت هم یک گل قرمز کاشته شد تا زیبایی آن تکمیل شود.
میدان ولیعصر(عج)-ضلع شمال- امروز
گذر خاطره‌ها
رشد لجام‌گسیخته تهران و آسمانخراش‌هایی که در دوطرف خیابان ولیعصر(عج)ساخته شدند، از سهم نور و آب این چنارها کاستند و تعداد زیادی از آنها به‌مرور خشکیدند. با همه این‌ها اما این خیابان همچنان زیباست و برای ایرانی‌ها خاطره‌انگیز، هم به خاطر چنارهایش که هر چه پیرتر شدند زیباتر شدند و هم به خاطر دسترسی‌های فوق‌العاده و وجود مراکز اداری، سیاسی، فرهنگی و تفریحی بسیار که برای خیابان ولیعصر (عج) تحرک اجتماعی و پویایی فرهنگی و برای ساکنان دائم و غیردائمش خاطره جمعی به همراه آورد تا به همه یادآور شود که ولیعصر (عج) تنها خیابان زنده پایتخت است.
نظر شما