گرچه بررسی اخبار مربوط به ایجاد کمپینگ نشان از آن دارد که هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله داریم اما مسئول ارزیابی طرح‌ها و پروژه‌های معاونت سازمان سرمایه‌گذاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری روند مطالعه و احداث کمپینگ را مطابق برنامه توصیف می‌کند.
بررسی 32 خبر پایگاه اینترنتی «میراث‌ما»، خبرگزاری سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری، نشان از آن دارد که تا پایان امسال فقط 4 محل برای کمپینگ به بهره‌برداری می‌رسد.
بررسی این اخبار همچنین نشان می‌دهد تا کنون یعنی از ابتدای سال تا 14بهمن‌ماه خبر آغاز احداث شدن 11محل کمپینگ منتشر شده و کار مطالعاتی 10محل دیگر نیز به اتمام رسیده است.
12محل براساس این اخبار با آغاز عملیات اجرایی منتظر پیشرفت بعدی هستند و کار مطالعه 26 مکان برای احداث کمپینگ نیز آغاز شده است. این بررسی از آنجا به واقعیت نزدیک است که پایگاه اینترنتی یاد شده عموم خبرهای سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری را پوشش می‌دهد.
این در حالی است که روزهای سال به شماره می‌افتند و فرارسیدن نوروز و بهار به معنای نزدیک شدن سفرهای نوروزی است که مردم بیشتر تمایل به طبیعت‌گردی و اقامت در طبیعت دارند. با این حال هنوز نمی‌توان به طرح احداث کمپینگ به بسترسازی برای طبیعت‌گردی حرفه‌ای نگاه کرد.
این موضوع وقتی ملموس‌تر می‌شود که به توضیحات مسئول ارزیابی طرح‌ها و پروژه‌های معاونت سازمان سرمایه‌گذاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری توجه کنیم. محمدرضا اکبری دراین‌باره به همشهری گفت: ما کمپینگ را طبیعت‌گردی معنی نمی‌کنیم بلکه آن را محلی می‌دانیم که مکان اقامتی موقت در آن دایر شود.
بر این اساس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری با توجه به تمرکز گردشگری در مقاصدی چون استان‌های فارس، اصفهان، خراسان رضوی، خوزستان، مازندران و گیلان اقدام به مطالعه، مکان‌سنجی و راه‌اندازی کمپینگ‌ها کرده است.
اکبری در توضیح این روند بیان کرد:« نخستین کار ما برای اجرایی شدن کمپینگ به 2 سال قبل بازمی‌گردد که طی آن کار مطالعه، شناسایی، امکان‌سنجی و تدوین ضوابط و معیارها را آغاز کردیم که نتیجه آن به وجود آمدن ظرفیتی برای راه‌اندازی کمپینگ در 385 نقطه کشور بود که براساس ضوابط هر اقلیم، نوع معماری و شاخصه‌های کمپ نیز مشخص شد.
به گفته این مقام مسئول، در حال حاضر سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در تعامل با شهرداری‌ها، هلال احمر، سازمان اوقاف و امور خیریه و بخش خصوصی است تا بتواند به اجرایی شدن کمپینگ بپردازد.
اکبری همچنین با اشاره به قانون چهارم توسعه کشور عنوان کرد: در اسناد موجود ساخت
200 محل برای کمپینگ وجود دارد که با توجه به سال 1388 به‌عنوان سال پایانی اجرای برنامه چهارم ما به عددهای اعلام شده از نظر کمی دست پیدا می‌کنیم و با بررسی‌هایی که انجام داده‌ایم می‌توانیم مدعی این نکته باشیم که از برنامه چهارم توسعه نیز جلوتر رفته‌ایم.
براساس برنامه و سند ملی طبیعت‌گردی اجرای طرح‌های احداث کمپینگ باید به تصویب هیأت دولت برسد و با این وضع منابع مالی اجرای آن از برنامه‌ریزی بودجه‌ای و محل 5 درصد از درآمدهای استانی تامین می‌شود.
در همین حال پیش‌نویس قانون برنامه پنجم توسعه برنامه طبیعت‌گردی و اکورتوریسم نشان از آن دارد که در فاصله سال‌های 1389 تا 1393 در کشور بالغ بر 220 نوع کمپ باید ایجاد شود.
این چشم‌انداز براساس اهداف کمی راهبرد تامین زیرساخت‌ها احداث 40 کمپ صحرایی، 60 کمپ توریستی در مسیر جاده‌ها، 20 اقامتگاه ارزان‌قیمت در کنار پارک‌ها و 100 کمپینگ سازگار با محیط طبیعی در مناطق جنگلی و عشایری را پیش‌بینی کرده است.
سال مبنایی یا سال پایه برای مقایسه آماری سال 1388 در نظر گرفته شده است. این چشم‌انداز بیشتر به حرفه‌ای شدن طبیعت‌گردی منجر می‌شود در حالی که احداث کمپینگ‌های کنونی بیشتر به پشتیبانی ظرفیت‌های اقامتی شهرهای جاذب توریست کمک می‌کند.
