به گزارش آسوشیتدپرس گروهی از ژنتیک‌دان‌ها می‌گویند دلیل را می‌دانند و کشف آنها می‌تواند به بزرگسالان کمک کند که هنگامی که دندان‌های‌شان افتاد، دندان‌های جدید دربیاورند.
دانشمندان دانشگاه روچستر در آمریکا گزارش کردند که به نظر می‌رسد یک ژن منفرد مسئول این نحوه رویش دندان‌هاست و از تشکیل ردیف‌های اضافی دندان‌ها در برخی از گونه‌های جانوری جلوگیری می‌کند.
هنگامی که دانشمندان موش‌هایی را پرورش دادند که فاقد این ژن بودند، این جوندگان در مجاورت اولین دندان‌های آسیای‌شان دندان‌های اضافی رویید- دندان‌های پشتیبانی مانند دندان‌های کوسه‌ها و سایر جانوران غیرپستاندار.
فکر نکنید که قضیه به دندان‌های کوسه‌ها ختم می‌شود، توجه داشته باشید که افتادن دندان‌ها به علت بیماری لثه یک مشکل عمده در میان انسان‌هاست و دندان‌های مصنوعی و ایمپلنت‌های دندانی،درمان کاملی به حساب نمی‌آیند. اگر دانشمندان دقیقا می‌دانستند که اصولا چه عاملی باعث می‌شود که یک دندان جدید رویش کند، امکان داشت که بتوانند این فرآیند ابتدای زندگی را دوباره در دوران بزرگسالی به راه بیندازند و رویش دوباره دندان‌ها را سبب شوند.
دکتر سونگاتو شی از دانشکده دندانپزشکی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی که معتقد است کشف پژوهشگران دانشگاه روچستر به پژوهش خود او در مورد رشد دادن دندان جدید از ابتدا کمک خواهد کرد، گفت: "هیجان‌انگیز است. ما شاهدی در مورد چگونگی رویش دندان به دست آورده‌ایم."چ
یافته جالب دیگری که دانشمندان روچستر گزارش کردند این بود که همه موش‌های بدون این ژن، به نام Osr2، دچار شکاف کام شدید مرگباری می‌شدند. بنابراین درک بهتر این ژن ممکن است نقشی برای پیشگیری از این نقص هنگام تولد داشته باشد.
دندان ها ممکن است تا مدت زمانی طولانی پس از تولد قابل دیدن نباشند، اما آنها از همان ابتدای نموی جنینی شروع به شکل‌گیری می‌کنند. دندان‌ها نهایتا از یک نوار ضخیم بافتی در موازات خط فکی به نام "لامینای دندانی" شروع به رویش می‌کنند. این نوار بافتی در لایه فوقانی لثه به نام اپی‌تلیوم رشد می‌کند. دانشمندان مدت‌ها بود که تصور می‌کردند پیام‌ها برای تشکیل دندان باید در همین بافت قرار داشته باشد.
اما دانشمندان روچستر، بر خلاف این تصور، دریافتند که همه کنش‌ها در لایه عمیق‌تر سلولی به نام مزانشیم رخ می‌دهد.
دکتر رولانگ جیانگ، متخصص ژنتیک در مرکز زیست‌شناسی دهان در دانشگاه روچستر و سرپرست این پژوهش در این باره گفت: " ژن Osr2 نوعی سویچ کنترل است، که در هماهنگی با دو ژن دیگر عمل می‌کند تا دندان‌ها در نقطه درست رویش پیدا کنند."
به گفته جیانگ یک روند گسترش خود-زای پیام است که به شکل‌گیری دندان‌ها یکی پس از دیگری می‌انجامد.
جیانگ در رشته‌ای از تجربیات بر روی موش‌ها نشان داد که مختل‌کردن این مسیر مولکولی باعث فقدان دندان یا رویش دندان‌های اضافی می‌شود.
