این اختلال‌های شنوایی از جمله پیرگوشی (یک نوع اختلال شنوایی حسی-عصبی که با افزایش سن به تدریج رخ می‌دهد) را باید به طور زودرس تشخیص داد تا از پیشرفت آنها جلوگیری کرد.
بررسی‌ها نشان داده‌آند که به طور میانگین حدود ۹ سال طول می‌کشد تا افراد متوجه مشکل شنوایی‌شان شوند. بنابراین حتی اگر فکر می‌کنید وضعیت شنوایی‌تان خوب است، انجام تست شنوایی به طور دوره‌ای می‌تواند به شما سود برساند. اگر زیر ۵۰ سال باشید، می‌تواند هر ۱۰ سال یک بار آزمون شنوایی را انجام دهید، مگر اینکه متوجه نشانه‌هایی شوید که به احتمال رخ دادن اختلال شنوایی اشاره داشته باشند. اما پس از ۵۰ سالگی باید به طور منظم هر سه سال یک بار باید تست شنوایی بدهید.
پنج نشانه‌ای که نیاز به تست شنوایی را مطرح می‌کند
- اگر در مکالمات به مقدار زیادی از عباراتی مانند چه؟ متوجه نشدم؟ لطفا تکرار کنید! استفاده می‌کنید: اگر مجبور هستید که به طور مکرر از افراد بخواهید حرفشان را تکرار کنند، احتمالا گوش‌هایتان به اندازه قبل به خوبی کار نمی‌کند.
- اگر صدای زنگ زدن در گوش‌هایتان می‌شنوید: اختلال شنوایی در اغلب موارد با وزوز گوش یا به اصطلاح پزشکی «تینتوس» همراهی دارد که باعث زنگ زدن مداوم گوش میشود. بنابراین حتی اگر فکر می‌کنید که شنوایی‌تان مشکلی ندارد، اگر به طور مداوم گوش‌هایتان زنگ می‌زند، بهتر است به یک ادیولوژیست یا شنوایی‌شناس مراجعه کنید.
- اگر اغلب مجبور می‌شوید، میزان صدای هدفون یا تلویزیون یا سایر وسائل الکترونیکی را بالا ببرید، شاید دارید با این کار مشکل کم‌شنوایی‌تان را جبران می‌کنید.
- اگر در میان سروصدای زمینه‌ای تشخیص حرف‌های دیگران برایتان مشکل میشود.
- شرمساری در موقعیت‌های اجتماعی حرف‌های دیگران را اشتباه فهمیده‌اید. اختلال شنوایی می‌تواند به اشتباهات در برخوردهای اجتماعی به علت درست نشنیدن حرف‌های طرف‌های مقابل بینجامد. اگر متوجه شدید به علت اشکال در فهم سخنان طرف مقابلتان دچار اشتباه شده‌اید، وقت انجام تست شنوایی‌تان فرارسیده است.
انواع شایع تست‌های شنوایی
- آزمون تون خالص یا صدای خالص (pure-tone test) که کمترین حجم صدایی را که فرد می‌تواند در کمترین فرکانس‌هایی معین بشنود، اندازه می‌گیرد.
- آزمون‌های گفتاری
- آزمون‌های برای شناسایی مایع یا موم در گوش مانند آزمون هدایت استخوانی و تمپانومتری
- آزمون‌های تخصصی‌تر مانند شنوایی سنجی پاسخ ساقه مغز (ABR) و Otoacoustic Emission یا OAE
آزمون صدای خالص و آزمون‌های گفتاری رایج‌ترین این آزمون‌ها هستند. در آزمون صدای خالص شما در یک اتاق ضد صدا می‌نشینید و مجموعه‌ای از هدفون‌ها روی گوش‌های شما گذاشته میشود و متخصص شنوایی‌سنجی یا ادیومتری صداهایی را با فرکانس‌های متفاوت را هر بار به یک گوش شما می‌فرستد و شما معمولا با بالا بردن دست یا فشار دادن یک تکمه شنیدن صدا را به او اطلاع می‌دهید.
در آزمون‌های گفتاری شیوه انجام آزمایش مشابه است، اما به جای شنیدن صدای خالص از مجموعه‌ای از کلمات برای شما فرستاده میشود و از شما خواسته میشود تا آنها را تکرار کنید. در این مورد هم متخصص شنوایی‌سنجی پایین‌ترین حجم صدایی را که در آن می‌توانید مفهوم کلمات و عبارات را تشخیص دهید، تعیین می‌کند.
نظر شما